در ارز‌های دیجیتال، فرآیند ضرب توکن یا کوین (به انگلیسی Mint)، یک روش غیرمتمرکز است که به یک شخص اجازه ضرب توکن‌های جدید و بدون نیاز به کسب اجازه دیگران را فراهم می‌کند.
مثلا برای ضرب توکن‌های اتریوم، نیازی به کسب اجازه از دولت، بانک و یا سازمان خاصی وجود ندارد. عمل ضرب کردن هم در توکن‌های مثلی مانند سولانا کاربرد دارد و هم توکن‌های غیرمثلی (NFT).
انواع ضرب کردن
کریپتو کارنسی‌ها را می‌توان به دو روش Mint کرد، تفاوت اصلی آنها در فرآیند انجام آن است.
عناوین مطلب:
در هر دو روش خروجی یکسان هست و ما در هر صورت کوین‌های جدیدی دریافت می‌کنیم. در روش اول از مکانیزم اثبات کار (POW) استفاده می‌شود و روش دوم نیازمند استیکینگ است که به آن مکانیزم اثبات سهام(POS) گفته می‌شود.
روش POW
در روش اثبات کار، استخراج کوین‌ها با استفاده از قدرت پردازنده مد نظر است.
در یک تعریف کلی، فرآیند استخراج کوین (Mining) به روش‌های تولید ارز‌های دیجیتال با ذخیره و تایید تراکنش‌ها در یک شبکه بلاک‌چینی با استفاده از لجر‌های عمومی اطلاق می‌شود.
برای رسیدن به چنین هدفی، عملیات استخراج نیازمند استفاده از پردازنده‌های قدرتمندی برای حل معادلات ریاضی پیچیده است. در مقابل، ماینر‌ها (miner) نیز برای تلاش‌های خود در حل معادلات کریپتوگرافی، توکن‌های دیجیتال هدیه می‌گیرند که معادل اضافه کردن کوین‌های جدید به موجودی در گردش (circulating supply) خواهد بود.
روش POS
به طور کلی، این روش برای ضرب توکن‌های جدید پذیرفته‌تر است. در روش اثبات سهام، کاربران می‌بایست توکن‌های خود را در شبکه استیک یا سهام‌گذاری کنند. استیکینگ به قرار دادن و قفل کردن توکن‌های از پیش ضرب شده در حالت استیک گفته می‌شود.
در روش اثبات سهام، کاربر (نود‌های Validator) برای تایید تراکنش‌ها و دریافت پاداش می‌بایست ابتدا حجم زیادی توکن را استیک کند. در شبکه‌هایی که از روش اثبات سهام استفاده می‌شود، استیک کنندگان به صورت تصادفی توسط بلاک‌چین برای تایید تراکنش‌ها انتخاب می‌شوند.
در روش استیکینگ، استیک کنندگان و سرمایه‌گذاران آنها (چه نود‌های Validator و چه سرمایه‌گذاران استیک) نمی‌توانند دارایی‌های خود را خرج کنند.
یک نود Validator اگر به شکستن قوانین یا ذخیره داده‌های نامعتبر اقدام کند، ممکن است کل دارایی‌های آنها توسط بلاک‌چین مصادره شود. البته سرمایه گذاران و استیک کنندگان اغلب چنین ریسک‌هایی را در هنگام استیک مبالغ بالا برای افزایش شانس کسب سود در نظر می‌گیرند.
مقایسه استخراج و استیک
در حالی که هر دو روش اثبات کار و اثبات سهام به ضرب توکن‌های جدید منتهی می‌شود اما عبارت mint اغلب به استیک دارایی‌ها در جهت تمایز بین روش‌های POW و POS به کار می‌رود.
در هر دو روش Mint و mine، بلاک‌های جدیدی به یک بلاک‌چین از پیش توسعه داده شده اضافه می‌شود.
بیشتر بخوانید: تفاوت استیکینگ و ماینینگ؛ یکبار برای همیشه!
ضرب یک توکن غیرمثلی NFT
همان‌طور که گفته شد فرآیند استخراج و استیک برای mint ارز‌های دیجیتال به کار می‌رود.
اما mint یک توکن NFT فرآیند متفاوتی دارد. با اضافه شدن استاندارد جدید توکن‌های NFT به شبکه بلاک‌چین اتریوم، هم‌اکنون از آن به عنوان روشی برای فروش عکس، فیلم و اشیا سه بعدی توسط طراحان استفاده می‌شود.
برای mint یا ضرب یک توکن NFT، کاربران نیاز به یک کیف‌پول ارز دیجیتال و توکن‌های اتریوم دارند. البته این مسئله در مورد سایر بلاک‌چین‌هایی که از استاندارد NFT پشتیبانی می‌کنند نیز صدق می‌کند، مثلا در بلاک‌چین بایننس‌چین، باید توکن‌های BNB هولد کنید.
سپس با استفاده از کیف‌پول خود به یک بازارچه توکن‌های NFT مانند OpenSea مراجعه و به آن متصل شوید. در این بازارچه امکان ایجاد توکن‌های NFT و استفاده از فایل دلخواه (مثلا عکس یا فیلم) برای ضرب آنها وجود دارد که پس از پرداخت و تایید کارمزد و کمیسیون آن، توکن NFT جدیدی Mint می‌شود.
بیشتر بخوانید: روش خرید NFT (روی پلتفرم Opensea)
در نهایت باید گفت کلمه Mint را می‌توان برای روش‌های متعدد خلق توکن‌های متنوع در بستر بلاک‌چین به کار برد. اما به طور کلی پرکاربرد‌ترین معنای این کلمه، به ایجاد کوین و توکن‌های جدید ارز دیجیتال با استفاده از روش POS اشاره دارد.
شما در بورس، علاوه بر خرید و فروش سهام:
- می‌توانید در دارایی‌هایی مانند طلا و مسکن سرمایه‌گذاری کنید
- در صندوق‌های سرمایه گذاری بدون ریسک، سود ثابت بگیرید
برای شروع سرمایه‌گذاری، افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:
برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود: