بررسی الگوریتم اجماع اثبات سهام (PoS) و 3 شبکه محبوب آن

از آنجا که ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند و تحت کنترل هیچ دولت، سازمان یا موسسه مالی نیستند، به راهی برای تائید تراکنش‌های خود نیاز دارند.

یکی از روش‌هایی که بسیاری از ارزهای دیجیتال برای این کار استفاده می‌کنند، اثبات سهام (PoS) است.

اثبات سهام نوعی مکانیسم اجماع است که برای اعتبارسنجی و تائید تراکنش‌های ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.

در این مقاله قصد داریم به‌طور کامل این الگوریتم اجماع را بررسی کرده و مهمترین شبکه‌هایی که از این پروتکل اجماع استفاده می‌کنند را معرفی کنیم.

نکات کلیدی

• اثبات سهام نوعی پروتکل رسیدن به اجماع در بلاک‌چین است. در این روش تعیین می‌شود کدام کاربر یا کاربران می‌توانند بلوک‌های جدید تراکنش‌ها را تائید کرده و به بلاک‌چین اضافه کنند.
• بزرگ‌ترین تفاوت دو مکانیسم اثبات کار و اثبات سهام در مصرف انرژی آن‌هاست. در اثبات کار به دلیل نیاز به کار کردن شبانه‌روزی کامپیوترها و دستگاه‌های قدرتمند برای حل کردن مسئله‌های ریاضی، مصرف انرژی بسیار بیشتر است.
• اثبات سهام از نظر خطر حمله به شبکه امن‌تر از روش اثبات کار است. ساختار پاداش‌دهی این الگوریتم به گونه‌ای است که حمله به شبکه را عملاً بی‌فایده می‌کند.
• اتریوم، ایاس و تزوس سه بلاک‌چینی هستند که از اثبات سهام به عنوان روش اجماع در شبکه خود استفاده می‌کنند.

مکانیسم‌های اثبات کار و اثبات سهام

الگوریتم اجماع اثبات سهام و اثبات کار (PoW) از محبوب‌ترین روش‌های اجماع در شبکه‌های بلاک‌چین هستند.

در این مقاله در مورد هر دو مکانیسم صحبت خواهیم کرد، اما تمرکز اصلی ما روی ارزهای دیجیتال مبتنی بر اثبات سهام خواهد بود. همچنین، دلایل بهتر بودن روش اثبات سهام نسبت به اثبات کار را هم بررسی خواهیم کرد.

در این مکانیسم، دارندگان ارزهای دیجیتال می‌توانند کوین‌های خود را سهام‌گذاری یا به اصطلاح استیک (Staking) کنند که با این کار حق بررسی کردن و اضافه کردن بلوک‌های جدید تراکنش‌ها به بلاک‌چین را به دست می‌آورند.

بیشتر بخوانید: چگونه استیکینگ کنیم؟ راهنمای استیک ارزهای دیجیتال

اثبات سهام جایگزینی برای مکانیسم اثبات کار (PoW)، اولین مکانیسم اجماع است که برای ارزهای دیجیتال ایجاد شده است.

از آنجا که اثبات سهام از نظر مصرف انرژی بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر است، و با توجه به تأثیرات استخراج ارزهای دیجیتال بر محیط زیست، این مکانیسم محبوبیت بیشتری پیدا کرده است.

کوین‌های دارای الگوریتم اثبات کار (Proof Of Work) راه‌ را برای پیشرفت ارزهای دیجیتال کاملاً باز کردند.

اما در حال حاضر تمام شاخصه‌ها به این موضوع اشاره دارند که آینده ارزهای دیجیتال در دستان کوین‌های دارای الگوریتم PoS یا همان اثبات سهام است و این کوین‌ها بازار ارزهای دیجیتال را تحت سلطه خود در خواهند آورد.

اثبات سهام درست به اندازه اثبات کار قدرتمند عمل می‌کند و کاربرد دارد اما در عین حال به اندازه این الگوریتم در فرآیند استخراج ارز دیجیتال، وقت و انرژی را تلف نمی‌کند.

در ضمن POS (Proof Of Stake) مزیت‌های اقتصادی زیادی را برای کاربرانش به ارمغان می‌آورد که از جمله آن‌ها می‌توان به توانایی اجرای مسترنودها (Masternodes) اشاره کرد.

مکانیسم اجماع (Consensus) چیست؟

همان‌طور که قبل گفتیم، یک اکوسیستم غیرمتمرکز هیچ مرکز و شخص خاصی را برای کنترل کردن تمام فعالیت‌ها ندارد که این موضوع آن سیستم را از خطرات و فساد‌های موجود در سیستم‌های متمرکز در امان نگه می‌دارد.

حال سؤال مهمی که احتمالاً ذهن بسیاری از شما را به خود مشغول کرده این است که پس سیستم غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟

تصمیمات مهم در مورد آن چگونه گرفته می‌شود و آیا امکان دارد که بدون حضور هیچ مرکز کنترلی کاری پیش برود؟

در یک سیستم متمرکز یک شخص اصلی و مرکزی مسئول اتخاذ تمام تصمیمات است؛ ولی یک شبکه غیرمتمرکز این موضوع را به طور کامل حذف نکرده بلکه از یک «پروتکل توافق جمعی» استفاده می‌کند.

توافق جمعی یک روش بسیار مناسب برای رسیدن به یک تصمیم مشترک در یک گروه است.

در پروتکل توافق جمعی رأی‌های یک جامعه بزرگ در نظر گرفته می‌شود و سود و زیان تعداد محدودی از افراد قدرتمند اهمیتی ندارد.

توافق جمعی سعی می‌کند به نظری برسد که برای تمام گروه خوب بوده و به در راستای پیشرفت و سود تمام گروه باشد.

اگر بخواهیم یک دید ایده آل به تعریف این عبارت داشته باشیم، توافق جمعی می‌تواند شامل یک سری افراد که در تمام جهان پراکنده شده‌اند، باشد که در جهت برابری و عدالت بیشتر برای تمام اعضای جامعه تلاش می‌کنند.

روشی که برای توافق جمعی به کار می‌رود با نام «مکانیسم اجماع» شناخته می‌شود که در ادامه می‌خواهیم در مورد این اصطلاح بیشتر صحبت کنیم.

بیشتر بخوانید: راهنمای جامع انواع الگوریتم‌های اجماع در بلاک‌چین

طبق تعاریف ارائه شده، این مکانیسم شامل چندین بخش اصلی است:

• توافق حداکثری: مکانیسم توافق جمعی باید تا جایی که امکان دارد بیشترین رأی مثبت از گروه را دریافت کند.
• همکاری: تمام شرکت‌کنندگان باید با هدف کار کردن برای رسیدن به جایی تلاش کنند که بهترین نتیجه را برای تمام اعضای گروه داشته باشد.
• تعاون و اهمیت منفعت همه: هیچ‌کدام از شرکت‌کنندگان در توافق جمعی نباید اهداف و منفعت خودشان را پیش از بقیه قرار بدهند و بیشتر به عنوان یک تیم و نه یک شخص کار کنند.
• برابر بودن رأی‌ها: در یک توافق جمعی تمام افراد از یک ارزش رأی یکسان برخوردارند و یک نفر نمی‌تواند رأی کس دیگری را با رأی خود بی ارزش کند.
• زیاد بودن شرکت‌کننده‌ها: تا جایی که امکان دارد باید از افراد بیشتری در طول پروسه توافق جمعی استفاده کرد. هیچ‌کس نباید فکر کند که رأی او در طولانی‌مدت هیچ وزنی نخواهد داشت، تمام رأی‌ها مهم هستند.
• مشارکتی بودن: مکانیسم توافق جمعی باید به‌ گونه‌ای باشد که تمام افراد باید به صورت فعالانه در طول انجام آن مشارکت داشته و کار کنند.

این ویژگی‌هایی که در بالا به آن‌ها اشاره شد به طور کلی مکانیسم و یا پروتکل توافق جمعی نامیده می‌شود.

اما در ابتدای به وجود آمدن بیت‌کوین، ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت‌کوین، سیستم توافق جمعی را تغییر داده و یک بحث جدید با نام توافق‌های جمعی ناکاموتو معرفی کرد.

پیش‌‌نیاز‌های این چنین سیستمی موارد زیر هستند:

•  این مکانیسم باید شامل یک شبکه گسترده باشد.
• مکانیسم توافق جمعی باید تراکنش‌ها را با حداقل دو سوم کل شبکه اعتبار سنجی کند.
• باید بتواند جلوی دوبار خرج کردن یا دابل اسپندینگ (Double-spending) را بگیرد.

یک ویژگی خاص در مورد توافق جمعی ساتوشی ناکاموتو بحث «سختی» یا difficulty است. سختی می‌تواند به عنوان مفهومی از کار، منابع و یا دارایی و پولی باشد که هر عضو باید برای ایجاد یک بلوک جدید سرمایه‌گذاری کند.

سختی در موارد زیر به کمک شبکه می‌آید:

• تائید و اعتبارسنجی بلوک‌ها
• کنترل‌ کردن تعداد کوین‌ها و توکن‌هایی که در اکوسیستم در جریان است
• ایجاد امنیت برای سیستم

در ادامه بالاخره از مقدمات و تعاریف اولیه خارج شده و دو مورد از مهم‌ترین فاکتور‌های توافق جمعی ناکاموتو را مورد بررسی قرار می‌دهیم

• اثبات کار  (Proof Of Work)
• اثبات سهام  (Proof Of Stake)

در این مطلب قصد نداریم که به جزییات Proof Of Work یا POW بپردازیم و در مورد آن توضیح دهیم؛ ولی برای اینکه یک ایده اولیه در موردش داشته باشید چند خط زیر را در مورد POW بخوانید.

به طور کلی سیستم توافق جمعی POW شامل ماینر‌هایی است که با استفاده از قدرت محاسبات قدرتمند و تجهیزات قوی، معماهای رمزنگاری شده سخت را حل می‌کنند.

اگر کسی بتواند مسئله و یا معما را به درستی حل کند، بلوک آن‌ها به بلاک‌چین اضافه می‌شود و به ازای کاری که انجام داده‌اند یک بلوک پاداش دریافت می‌کنند که در حال حاضر شامل 6.25 بیت‌کوین است.

متأسفانه POW دو مشکل اساسی دارد:

• مقیاس‌پذیری پایینی دارد
• ماینرها برای انجام آن قدرت محاسباتی فوق‌العاده زیادی را هدر می‌دهند

به همین دلیل است که بسیاری از پروژه‌ها تمرکز خود را به سمت اثبات سهام یا Proof Of Stake برده‌اند که در ادامه از آن باPOS  یاد خواهیم کرد.

الگوریتم اثبات سهام یا POS چیست؟

اثبات سهام پروسه استخراج را مجازی می‌کند و اعتبارسنج‌ها جای ماینر‌ها و دستگاه‌های ماینینگ را می‌گیرند.

به طور کلی مراحل انجام کار به این صورت است:

• اعتبار سنج‌ها تعدادی از کوین‌های خود را به عنوان سهام در شبکه سپرده‌گذاری می‌کنند.
• بعد از انجام این‌ کار شروع به تائید بلوک‌ها می‌کنند یعنی اینکه اعتبارسنج‌ها باید یک بلوک را که فکر‌ می‌کنند می‌تواند به بلاک‌چین اضافه شود را انتخاب کرده و روی آن به نوعی شرط‌بندی می‌کنند.
• اگر بلوک مورد نظر ثبت شده و به بلاک‌چین اضافه شود، اعتبارسنج‌ها با توجه به میزان مشارکتشان پاداش دریافت می‌کنند.

به جز توافق جمعی پروژه‌های دیگری نیز وجود دارند که از ویژگی‌های مربوط به استیکینگ بهره می‌گیرند.

در این پروژه‌ها کاربران تعدادی از توکن‌های خود را استیک می‌کنند و در ازای آن مزایایی مانند امکان رأی دادن و اجرای مسترنودها (Masternode) را دریافت می‌کنند.

هرکدام از این پروژه‌ها نسخه مخصوص خود از الگوریتم POS را اجرا می‌کنند.

در این مطلب قصد داریم سه نمونه از این پروژه‌ها که از POS استفاده می‌کنند و یا قرار است که آن را در شبکه خود اجرا کنند را بررسی کنیم.

بعد از آن روش DASH برای استفاده از ویژگی‌های سهام‌گذاری برای اجرای مسترنودها را بررسی خواهیم کرد.

1. اتریوم

الگوریتم PoS یک نقض بزرگ دارد که شبکه اتریوم قبل از مهاجرت کامل به آن سعی کرد این مشکل را برطرف کند.

نقص POS چیست؟

یک نقص در POS وجود دارد با نام Nothing at Stake.

اگر بخواهیم نام این نقص را از انگلیسی به فارسی ترجمه کنیم شاید نزدیک‌ترین عبارت «نبود بازدارندگی» باشد؛ اما با مطالعه مطالب زیر به طور کامل با آن آشنا خواهید شد.

شرایط زیر را در نظر بگیرید:

در تصویر بالا ما نمایی از زنجیره اصلی را داریم که با رنگ آبی نمایش داده شده و تا بلوک شماره 53 استخراج شده است.

با این حال یک شاخه فرعی و موازی قرمز رنگ وجود دارد که از بلوک شماره 50 شروع می‌شود.

چه اتفاقی می‌افتد اگر چند ماینر خرابکار به استخراج و تائید تراکنش‌ها در بلوک 51 و 52 قرمز ادامه دهند و این کار را تا پیشی گرفتن از زنجیره آبی پیش ببرند؟

در این صورت تمام تراکنش‌هایی که در بلوک 51، 52 و 53 زنجیره آبی قرار گرفته است خالی شده و رد می‌شوند. در سیستم اثبات سهام احتمال اتفاق افتادن چنین موضوعی امکان دارد.

حال فرض کنید در POW یک ماینر خرابکار قصد داشته باشد در زنجیره قرمز به کار خود ادامه دهد و شروع به استخراج و تائید تراکنش‌ها کند، در این صورت هیچ ماینر دیگری به او نمی‌پیوندد.

زیرا این کار به هیچ وجه توجیه خاصی ندارد و ماندن در زنجیره طولانی‌تر بدون خطر و سود‌آورتر است.

در ضمن POW نیازمند تلاش و هزینه‌ زیادی است پس هیچ ماینری بلوکی را که ارزشی ندارد و در نهایت نیز توسط شبکه رد می‌شود پر نمی‌کند.

در نتیجه در سیستم POW هیچگاه شاهد چندپاره شدن بلاک‌چین نخواهیم بود؛ زیرا این موضوع شدیداً گران و بی ارزش است.

در مورد اثبات سهام قضیه فرق می‌کند.

شما به راحتی می‌توانید پول خود را روی هر دو زنجیره بگذارید و بدون هیچ‌ ترسی از هرگونه پیشامدی نتیجه را ببینید زیرا در نهایت این شما هستید که سود کرده و برنده هستید و چیزی برای از دست دادن ندارید.

این مشکل با نام Nothing at Stake شناخته می‌شود و اتریوم با پروتکل کسپر این مشکل را حل کرده است.

پروتکل کسپر چیست؟

پروتکل کسپر یک مکانیسم POS است یک سیستم مجازات درونی دارد و به صورت زیر کار می‌کند:

• اعتبار سنج‌ها مقداری از اترهای خود را به عنوان سهام به کار می‌گیرند
• بعد از انجام این‌ کار شروع به تائید بلوک‌ها می‌کنند یعنی اینکه اعتبارسنج‌ها باید یک بلوک را که فکر‌ می‌کنند می‌تواند به بلاک‌چین اضافه شود را انتخاب کرده و روی آن به نوعی شرط‌بندی می‌کنند.
• اگر بلوک مورد نظر ثبت شده و به بلاک‌چین اضافه شود، اعتبارسنج‌ها با توجه به میزان مشارکتشان پاداش دریافت می‌کنند
• در این مرحله کار اصلی پروتکل کسپر آغاز می‌شود، اگر یک اعتبارسنج بخواهد خارج از دستور عمل کند و نقصی در مراحل کار اثبات سهام ایجاد کند، سریعاً توبیخ شده و تمام سهامش از بین می‌رود.

در این سیستم هر اعتبارسنجی که بخواهد خرابکاری کند سریعاً توبیخ می‌شود؛ پس ریسک ایجاد آن نقص ذکر شده از بین می‌رود چون در اینجا کاربران چیزی برای از دست دادن دارند و برای مثال سراغ زنجیره قرمز نمی‌روند.

فرق مهم پروژه بیت‌کوین در اثبات سهام با دیگر پروژه‌ها نیز در همین است.

این موارد به این معنی است که اعتبار سنج‌ها باید شدیداً سیستم‌های خود را بررسی کنند و تنبلی کردن در این مورد می‌تواند باعث از دست رفتن سرمایه‌شان بشود.

2. پروژه ایاس (EOS)

ایاس قصد دارد که به یک سیستم عامل غیرمتمرکز برای اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز در مقیاس صنعتی تبدیل شود.

هدف اصلی EOS که توسط دن لاریمر (Dan Larimer) و برندان بلومر (Brendan Blumer) تاسیس شده همین است و این پلتفرم به یکی از پربحث‌ترین موضوعات در فضای ارزهای دیجیتال تبدیل شده است.

همان‌طور که در بالا گفته شود اتریوم در حال حاضر از POW استفاده می‌کند که باعث کند شدن سرعتش می‌شود؛ ولی EOS قصد دارد با استفاده از یک الگوریتم خاص POS بتواند میلیون‌ها تراکنش در هر ثانیه را انجام دهد.

این پلتفرم برای این منظور از اثبات سهام نمایندگی‌شده یا DPOS استفاده می‌کند که در ادامه به توضیح آن خواهیم پرداخت.

مکانیسم DPoS چگونه کار می‌کند؟

در DPoS نمایندگان از بین اعتبارسنج‌ها از طریق یک سیستم رأی‌گیری تأییدکننده جامع و دائم انتخاب می‌شوند. این نمایندگان مسئول انجام پروسه توافق جمعی خواهند بود.

در EOS این نمایندگان «تولیدکنندگان بلوک» نامیده می‌شوند و به طور کلی از بین تعدادی از اعتبار سنج‌ها 21 تولید‌کننده بلوک انتخاب می‌شود.

هرکسی می‌تواند در انتخابات نمایندگان و تولیدکنندگان بلوک شرکت کند و متناسب با تعداد رأی‌هایش می‌تواند به اعتبارسنجی بلوک‌ها اقدام کند.

وظایف اصلی تولیدکنندگان بلوک به شرح زیر خواهد بود:

• سیستم آن‌ها و یا به اصطلاح نود (Node) آن‌ها باید تمام مدت آنلاین بوده و امن و سالم باشد
• این نمایندگان باید تراکنش‌ها را درون بلوک‌ها جمع‌آوری کنند
• در مرحله بعدی باید این بلوک‌ها را اعتبارسنجی کنند
• تائید سلامت و عملکرد مناسب شبکه

چرا باید از DPOS استفاده کنیم؟

همان‌طور که تا به الان احتمالاً متوجه شده‌اید DPOS بسیار سریع‌تر از اثبات سهام‌های عادی عمل می‌کند؛ زیرا نودهای کمتری در انجام کار اعتبارسنجی دخالت دارند.

ایاس در حال حاضر به رکورد 3996 تراکنش در هر ثانیه رسیده است و اسکرین شات زیر بلوک‌هایی که در تنها 0.5 ثانیه در شبکه ایاس تائید شده‌اند را نشان می‌دهد.

مکانیسم TAPOS چیست؟

قابلیت TAPOS در نرم‌افزار ایاس این ضرورت را ایجاد می‌کند که هر تراکنش باید هش مربوط به بلوک قبلی خود را در اختیار داشته باشد و با این کار از ایجاد تراکنش‌های مشابه در بلوک‌های دیگر جلوگیری می‌شود.

کاربرانی که قصد ایجاد فورک در شبکه را دارند شناسایی می‌شوند و امکان خرابکاری اعتبارسنج‌ها نیز بسیار کم می‌شود.

تفاوت‌های ایاس و اتریوم

هرچند اتریوم و EOS هر دو از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کنند، اما تفاوت‌های اساسی در فلسفه و اهدافشان وجود دارد.

شما می‌توانید اتریوم را یک سوپرکامپیوتر در نظر بگیرید که منابع و تجهیزات خودش را به توسعه‌دهندگان اجاره می‌دهد تا برنامه‌های غیر متمرکز خود را اجرا کنند و از آن طرف ایاس پلتفرمی است که می‌توانید این منابع را خریداری کنید و به نوعی دیگر بحث اجاره وجود ندارد و شما صاحب آن منابع هستید.

در ایاس می‌توانید با توکن‌های خود تجهیزاتی مثل پهنای باند شبکه و CPU را خریداری کنید و بعد از فروختن این منابع توکن‌های خود را پس بگیرید.

3. پروژه تزوس (TEZOS)

تزوس یک پلتفرم مستقل و غیرمتمرکز است که از قراردادهای هوشمند استفاده کرده و توسط آرتور بریتمن (Arthur Breitman) و کتلین بریتمن (Kathleen Breitman) پایه‌گذاری شده است.

این کمپانی در کشور سوئیس قرار گرفته است و در یک عرضه اولیه کوین‌ توانست تنها در عرض دو هفته 232 میلیون دلار سرمایه جمع‌آوری کند.

تزوس از یک سیستم POS با نام LPOS و یا به طور کامل Liquid Proof Of Stake برای توافق جمعی استفاده می‌کند.

LPOS از ویژگی‌های هر دو سیستم POS که در این مطلب به آن اشاره شد به صورت ترکیبی استفاده می‌کند. LPOS از ویژگی‌های دموکراسی مستقیم و دموکراسی از طریق نمایندگان به صورت شناور بهره می‌برد.

ویژگی‌های این نوع سیاست این‌گونه است که:

• مردم می‌توانند در مورد سیاست‌های عمومی به صورت مستقیم رأی بدهند
• مردم می‌توانند نمایندگانی را تعیین کنند که به جای آن‌ها رأی بدهد
• خود این نمایندگان نیز می‌توانند وظایف خود مبنی بر رأی دادن را به نمایندگان دیگری واگذار کنند
• اگر کسی نخواهد که نمایندگانش به جای او رأی دهند می‌تواند رأی خود را پس گرفته و خودش شخصاً در این مورد تصمیم‌گیری کند

مزایای LPOS چیست؟

• نظر هرکس در نتیجه نهایی تأثیرگذار است
• برای نماینده شدن تنها نیاز است که اعتماد افراد دیگر را جلب کنید و نیازی به کمپین‌های میلیون دلاری نیست
• به خاطر امکان سوییچ کردن رأی بین نمایندگان و خود شخص امکان سو استفاده توسط گروه‌های مختلف وجود ندارد
• هرکس که وقت رأی دادن را نداشته باشد می‌تواند این وظیفه را بر عهده افراد دیگر و نمایندگان خود بگذارد

برخلاف DPOS انتخاب نمایندگان نباید به سرعت و به صورت قطعی انجام شود و این کاملاً انتخاب خود افراد است که برای خود نمایندگانی تعیین نمایند.

برای اینکه جزئی از LPOS باشید و در مورد بلاک‌چین تصمیم‌گیری کنید باید تعداد خاصی از توکن‌های TEZOS خود را سپرده‌گذاری کنید، به فعالیت سرمایه‌گذاری توکن‌ها در این سیستم بیکینگ(baking)  گفته می‌شود.

بیک کردن بلوک‌ها

شما در طی یک پروسه با نام بیکینگ می‌توانید بلوک‌های جدید پیدا کرده و به بلاک‌چین اضافه کنید.

کسانی که این کار را انجام می‌دهند به اصطلاح بیکر یا Baker نام دارند. بیکرها بلوک‌ها را با توجه به سهم خود از توکن‌ها جمع‌آوری می‌کنند.

در ادامه هر بلوک توسط یک بیکر تصادفی بیک شده و بعد توسط 32 بیکر دیگر تائید می‌شود. اگر همه چیز در مورد بلوک‌ آماده باشد به بلاک‌چین اضافه می‌شود.

بیکر برنده که توانسته است بلوک را تائید کند در ازای فعالیتش پاداش می‌گیرد.

همان‌طور که گفته شد هر فرد می‌تواند توکن‌های خود را به نمایندگان خود بدهد و او کار اعتبارسنجی بلوک‌ها را انجام دهد؛ ولی با این کار مالکیت توکن‌ها از دست آن فرد خارج نشده و در نهایت پاداش این بلوک بین آن دو توزیع می‌شود.

ارز دیجیتال دش (DASH)

ایوان دافیلد (Evan Duffield) در سال 2010 شیفته بیت‌کوین شد و در مورد تکنولوژی آن مطالعه کرد، ولی مشکلاتی با سرعت پایین انجام‌ تراکنش‌های بیت‌کوین داشت.

به همین دلیل در ژانویه سال 2014 میلادی ارز دیجیتال خود را با استفاده از بیت‌کوین کور اختراع کرد و آن زمان آن را XCoin نامید و در ادامه به Dark Coin تغییر نام داد.

این ارز بعد از Dark Coin نیز با عنوان DASH شناخته شد. DASH در واقع معادل عبارت «Digital Cash» به معنای پول نقد دیجیتالی است.

ویژگی‌های اصلی دش

• می‌تواند تراکنش‌های خصوصی را با ابزار خاص خود با نام PrivateSend ارسال کند
• می‌تواند تراکنش‌ها را با سرعت و با کیفیت کامل با ابزار InstantSend ارسال کند
• به دلیل اینکه DASH یک فورک از بیت‌کوین است، از سیستم POW استفاده می‌کند

همان‌طور که در خط آخر خواندید، دش از پروتکل اثبات کار استفاده می‌کند؛ پس چرا باید در مقاله‌ای که در مورد کوین‌های POS صحبت می‌کنیم، به آن اشاره کنیم؟

جواب این سؤال این است دش از ویژگی خاصی استفاده می‌کند که به کاربرانش اجازه می‌دهد مسترنود اجرا کرده و به شبکه خدمات بدهند.

مستر نود دش چیست؟

مسترنودهای مانند فول نودهای بیت‌کوین هستند، ولی با این تفاوت که صاحبان مسترنودها باید خدمات خاصی را به شبکه عرضه کرده و در ضمن مبلغ قابل توجهی را نیز در شبکه سرمایه‌گذاری کنند.

هر کاربر برای این‌که‌ بتواند یک مسترنود را میزبانی کند باید 1000 کوین دش سپرده‌‌گذاری کند.

حال سؤال بعدی که پیش می‌آید این است که چرا یک مسترنود باید این مقدار سپرده‌گذاری انجام دهد؟

هر مسترنود با توجه به میزان سهمش در ازای خدماتی که انجام داده است پاداش دریافت می‌کند.

امید به دریافت پول و پاداش بیشتر باعث می‌شود مسترنودها برای گرفتن بهترین نتیجه برای شبکه حداکثر تلاش خود را بکنند. دش اولین ارز دیجیتالی بود که پروتکل مسترنود را وارد دنیای ارزهای دیجیتال کرد.

مسترنودها یک شبکه لایه دوم (second-tier network) هستند که بعد از اثبات کار شبکه لایه اول، یعنی ماینرها، اثبات سرویس را انجام می‌دهند و این دو سیستم با همدیگر کاربرد شبکه DASH را فوق‌العاده بالا می‌برد.

هر وقت یک مسترنود آنلاین شود، مسئول انجام چندین فعالیت مثل ارسال خصوصی تراکنش و ارسال فوری تراکنش‌ها خواهد بود و همچنین مدیریت شبکه نیز به عهده او است.

ایجاد یک مسترنود نیازمند تلاش و هزینه مالی زیادی است و به همین دلیل به منظور تشویق کاربران به اجرای آن، 45 درصد از سود هر بلوک به آن‌ها پاداش داده می‌شود.

اما برای دقیق‌ شدن روی نحوه محاسبه پاداش‌ها نیاز است که پارامتر‌های زیر را مطالعه کنید.

سیستم پاداش‌دهی مسترنودهای دش

با توجه به اینکه تعداد مسترنودهای شبکه دش پیوسته در حال تغییر است، برای محاسبه میزان پاداش باید از فرمول زیر استفاده کنید:

n/t)*r*b*a)

در این فرمول:

• n، تعداد مسترنودهای آنلاین در شبکه
• t، تعداد کل‌ مسترنودهای موجود
• r، میزان پاداش برای هر بلوک
• b، میانگین تعداد بلوک‌های روزانه و
• a، میزان میانگین پاداش مسترنودها از هر بلوک که معمولاً 45 درصد است

مزایای استیکینگ توکن برای کاربران

استیکینگ به معنای سپرده‌گذاری کردن تعدادی توکن برای دریافت پاداش از شبکه است. استیکینگ را در فارسی می‌توان به «سهام‌گذاری» توکن ترجمه کرد.

پایین آوردن سرعت گردش توکن

سرعت گردش توکن (token velocity) یک مقیاس است که برای ارزش‌گذاری یک ارز دیجیتال خاص در طولانی‌مدت استفاده می‌شود.

در حال حاضر باید این واقعیت را قبول کنیم بازار ارزهای دیجیتال پر از توکن‌های غیر ضروری شده است که تنها برای جمع کردن سرمایه برای توسعه‌دهندگانشان طراحی شده‌اند و بعد از اینکه به قیمت مورد نظر صاحبان پروژه برسد، فروخته شده و به احتمال زیاد بی ارزش می‌شوند.

با توجه به اینکه این توکن‌ها ارزش نگهداری بسیار پایینی دارند، اصطلاحاً گفته می‌شود که «سرعت گردش توکن» بالایی دارند.

یکی از بهترین روش‌های پایین نگه داشتن سرعت گردش توکن این است که توکن‌ها را به منظور استیکینگ در شبکه سپرده‌گذاری کنید.

به همین خاطر است که کوین‌های استفاده کننده از POS از سرعت گردش توکن بسیار پایینی برخوردار هستند.

به دست آوردن درآمد جانبی

اگر شما در حال حاضر مقدار بسیار زیادی از توکن‌های یک پروژه خاص را در اختیار دارید، یعنی به موفقیت آن ایمان داشته و به سود حاصل از آن چشم دوخته‌اید.

پس بهتر است که توکن‌های خود را استیک کنید. البته اگر چنین قابلیتی در آن کوین وجود داشته باشد.

سؤالات متداول

سخن پایانی

بسیاری از ارزهای دیجیتال و پروژه‌های مربوط به ارز دیجیتال سیستم اثبات سهام یا الگوریتم POS را اجرا کرده‌اند یا برای آن برنامه‌ریزی‌های بلندمدت داشته و در دستور کار آن‌ها قرار دارد.

کوین‌های جدید بیشتر به سمت مکانیسم اجماع اثبات سهام روی آورده‌اند و دش نیز یکی از موفق‌ترین پروژه‌ها برای وارد کردن ویژگی‌های روش POS در POW است.

مقالات مرتبط:

• سیستم متمرکز