جای هیچ شکی نیست که فضای ارزهای دیجیتال بسیار رقابتی شده است.
ارزهای دیجیتال زیادی وجود دارند که برای یک جایگاه مشابه می‌جنگند.
دو رمزارزی که اغلب در مقابل همدیگر قرار گرفته و با هم رقابت شدید دارند؛ اتریوم (Ethereum) و نئو (NEO) هستند.
عناوین مطلب:
اتریوم دومین ارز دیجیتال محبوب بعد از بیت‌کوین است؛ اما نئو در سال‌های اخیر به سرعت پیشرفت کرده و در صدد رسیدن به اتریوم است.
رقابت آن‌ها به حدی شدید است که گاهی اوقات از نئو با عنوان “اتریوم چینی” یاد می‌شود.
در انتهای این مطلب ویژگی‌های کلیدی نئو و اتریوم را درک خواهید کرد (به همراه چیزهای دیگر) و می‌توانید تفاوت بین این دو ارز را تشخیص دهید.
اصول اولیه و پایه
قبل از اینکه در مورد ویژگی‌های کلیدی اتریوم و نئو صحبت کنیم، باید در مورد اینکه اصلا چرا این دو با هم رقابت دارند بدانید.
دلیل اصلی برای رقابت و بحث بیت اتریوم و نئو این است که هر اهداف اصلی و خدمات یکسانی ارائه می‌دهند. هم اتریوم و هم نئو بسیار بیشتر از یک ارز دیجیتال عادی هستند.
بلاکچینهای اتریوم و نئو هر دو برای توسعه و پیشرفت اپلیکیشن‌های توزیع شده و قراردادهای هوشمند طراحی شده‌اند.
قراردادهای هوشمند اغلب برای عرضه‌های اولیه کوین (عرضه ارزهای دیجیتال جدید) مورد استفاده قرار می‌گیرند. اگر با این مفاهیم و اصطلاحات آشنایی ندارید نگران نباشید؛ زیرا در ادامه خیلی سریع تمام این موارد را توضیح خواهم داد.
اپلیکیشن‌های توزیع شده و قراردادهای هوشمند
DApp ها انواعی از اپلیکیشن‌‌ها هستند که بر روی بلاک‌چین اجرا می‌شوند و در نتیجه، این برنامه‌ها توزیع شده و غیرمتمرکز هستند.
مطلب مرتبط: بلاک‌چین چیست؟
به جای آن که سازنده هر اپلیکیشن بلاک‌چین مخصوص خودش را طراحی کند؛ می‌تواند از بلاکچینهای موجود مانند بلاک‌چین اتریوم و نئو استفاده کند.
یعنی در واقع اپلیکیشن خود را روی بلاک‌چین اتریوم یا نئو بسازید.
قراردادهای هوشمند مکانیزم پشت dapp ها هستند.
این قراردادها یک سری شرایط خوداجرا هستند که برای یک توافق کدنویسی می‌شوند. از آنجایی که این قراردادها به جای آمدن روی کاغذ به صورت کد هستند، به هیچ شخص سومی برای اجرای آن نیازی نیست و این یعنی هیچ سازمان مرکزی‌ای برای تکیه به آن وجود ندارد. (و نیازی هم به یک نهاد یا سازمان ناظر نیست)
عرضه اولین کوین (ICO)
عرضه اولین کوین تبدیل به یک راه بسیار محبوب شده است تا ارزهای دیجیتال جدید از طریق آن سرمایه اولیه مورد نیاز برای پروژه خود را جمع‌آوری کنند.
نئو و اتریوم هر دو پلتفرمی را به اپلیکیشن‌های جدید ارائه می‌دهند که با استفاده از آن بتوانند یک عرضه اولیه کوین راه‌اندازی کنند.
جمع سرمایه‌‌های جذب شده با ارزش عرضه اولیه کوین در سال 2017 و 2018 میلادی جمعا به 10 میلیارد دلار می‌رسد.
قراردادهای هوشمند، اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و عرضه‌های اولیه کوین به عنوان بزرگترین اتفاقات بعدی دنیای ارزهای دیجیتال شناخته می‌شوند و به همین دلیل رمزارزهای مختلف می‌جنگند تا سهمی در این بازار داشته باشند.
اتریوم و نئو، دو مورد از بزرگترین رهبران این فضا و صنعت هستند ولی رقبای دیگری نیز وجود دارند از جمله کاردانو، ترون، EOS و…
حال که اصول پایه و نکات ابتدایی جنگ بین اتریوم و نئو را فهمیدید بهتر است وارد بحث اصلی شده و تفاوت‌های این دو ارز دیجیتال را با همدیگر مورد بررسی قرار دهیم.
نئو در برابر اتریوم: تفاوت‌های کلیدی
با آنکه نئو و اتریوم هردو در یک بازار مشترک کار می‌کنند؛ یک سری تفاوت‌های اصلی با یکدیگر دارند.
در ادامه تفاوت‌های این دو در برخی فاکتور‌های مهم و پایه‌ای را مورد بحث قرار خواهیم داد.
مورد قبول واقع شدن توسط توسعه‌دهندگان
نئو به سرعت توسط جامعه برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان مورد حمایت واقع شد؛ زیرا از زبان‌های برنامه نویسی متعدد همچون سی پلاس پلاس (++C)، سی شارپ، جاوا و و غیره پشتیبانی می‌کرد و هرکس با دانستن هرکدام از این زبان‌ها می‌تواند پروژه مخصوص خودش را در بلاک‌چین نئو آغاز کند.
از آن طرف اما کاربران در اتریوم فقط می‌توانند از زبان Solidity استفاده کنند.
Solidity یک زبان برنامه‌نویسی کاملا جدید بوده و توسط موسسان و بنیانگذاران اتریوم مخصوص این ارز دیجیتال طراحی شده است، پس تعداد بسیار کمی از افراد این زبان را بلد هستند.
هرکس بخواهد پروژه‌ای را در اتریوم شروع کند، ابتدا باید این زبان را یاد بگیرد.
سرعت تراکنش
نئو می‌تواند تا ده هزار تراکنش بر ثانیه را مدیریت کند؛ اما در حال حاضر در بلاک‌چین اتریوم تنها 15 تراکنش در هر ثانیه قابل انجام است.
همانطور که واضح است و می‌بینید تفاوت بسیار بزرگی بین اتریوم و نئو وجود دارد. در حالی که بیت‌کوین و اتریوم در تلاش هستند تا سرعت تراکنش‌های خود را بالا ببرند؛ نئو یک جایگزین بسیار خوب در این زمینه است.
سوخت بلاک‌چین
در بلاک‌چین نئو دو نوع کوین وجود دارد: NEO و GAS.
هرکس که در کیف پول خود مقداری نئو داشته باشد؛ مقداری GAS پاداش می‌گیرد. برای فهم بهتر آن اینطور فرض کنید که نئو سهام یک شرکت بوده و GAS سود آن سهام است.
کاربران می‌توانند از GAS برای پرداخت هزینه‌های تراکنش در بلاک‌چین نئو استفاده کنند.
ارز مخصوص اتریوم اتر (Ether) نام داشته و واحد کوچکتر آن gas نامیده می‌شود. برای فهم بهتر، می‌توان Ether را دلار و gas آنرا به عنوان سنت تشبیه کرد.
همانطور که قطعا متوجه شده‌اید NEO و GAS دو کوین کاملا متفاوت هستند؛ اما اتر و gas از نظر ماهیتی یکسان می‌باشند.
تقسیم‌پذیری
اتریوم و ارز آن اتر به واحد‌های کوچکتر با نام gas تقسیم می‌شوند؛ اما نئو غیرقابل تقسیم است. بله درست است نئو یکی از معدود ارزهای دیجیتالی است که تقسیم نمی‌شود؛ درست مانند سهام یک کمپانی.
نکته مهم: ارز دیجیتال را با سهام اشتباه نگیرید. وقتی صحبت از سهام می‌شود فقط برای تشبیه است وگرنه نباید تصور کنید نئو سهام یک شرکت است.
به دلیل غیرقابل تقسیم بودن نئو، نمی‌توانید 1.2 نئو و یا 10.5 نئو را انتقال دهید؛ زیرا این ارز دیجیتال تنها به صورت عددهای صحیح وجود دارد و به همین دلیل است که به یک توکن دیگر؛ یعنی GAS نیاز دارد که قابل تقسیم است.
حمایت دولتی
کشور چین برای ساخت جایگزین‌های خوب برای سرویس‌های غربی شناخته شده است، علی بابا در برابر آمازون، وی‌چت در برابر واتس‌اپ، بایدو در مقابل گوگل و غیره.
به همین صورت نئو نیز جواب چین به اتریوم است.
نئو اولین و بزرگترین ارز دیجیتال چینی است و ظاهرا توسط دولت چین نیز مورد حمایت است. اتریوم از آن طرف حمایت دولت چین را ندارد و این فرصت برای نئو پدید آمده است که بخش اعظمی از بازار چین و دیگر کشور‌های آسیایی را تسخیر کند.
خوب این تمام تفاوت‌های کلیدی بین اتریوم و نئو بود و با نگاهی سریع به مزایای نئو می‌توان متوجه شد که چرا به نئو، “اتریوم بعدی” گفته می‌شود.
فاکتور بسیار مهم بعدی در یک ارز دیجیتال تیم سازنده آن‌هاست. در بخش بعدی در مورد این موضوع در اتریوم و نئو صحبت خواهیم کرد.
تیم سازنده
تیم سازنده و پشت اتریوم و نئو هردو فوق‌العاده هستند. در ادامه بیشتر این موضوع را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
تیم اتریوم
تقریبا همه مغز متفکر پشت اتریوم را می‌شناسند: ویتالیک بوترین روسی سازنده اتریوم است.
ویتالیک یک برنامه‌نویس روس-کانادایی است که تنها 24 سال سن دارد. او در همان ابتدای کار به بیت‌کوین بسیار علاقه‌مند شد و یکی از بنیانگذاران “مجله بیت‌کوین” شد.
در سال 2015 او و دیگر بنیانگذاران مجله تصمیم به ساخت اتریوم گرفتند و از همان زمان یکی از رهبران و مهم‌ترین شخصیت‌های دنیای ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین است.
ویتالیک بوترین و بقیه تیم نقش بسیار بزرگ و مهمی در توسعه تکنولوژی‌های بیت‌کوین داشته‌اند و هنوز هم خیلی خلاقانه چالش‌های پیش آمده بر سر راه اتریوم را حل می‌کنند.
برخی از اعضای اصلی تیم اتریوم که یکی از بنیانگذاران آن نیز بودند جدا شده و پروژه مخصوص خودشان را پیش می‌برند. چارلز هوسکینسون یکی از این افراد است که Cardano را راه‌اندازی نموده است.
تیم نئو
دا هونگفی (Da Hongfei)، موسس نئو سابقه طولانی در صنعت بلاک‌چین داشته و AntShares را در فوریه سال 2014 میلادی تاسیس نموده است.
AntShares یک پلتفرم برای ساخت اپلیکیشن‌های توزیع‌شده است.
AntShares همان کاری را می‌کند که نئو و اتریوم انجام می‌دهند؛ اما چرا دا هونگفی بعد از AntShares نئو را ساخت؟
جواب اینجاست که هردوی این پلتفرم‌ها یکی هستند و فقط در سال 2017 نام پروژه AntShares به نئو تغییر یافت.
در سال 2014 دا هونگفی و اریک ژانگ، مدیر ارشد فناوری AntShares، اقدام به تاسیس OnChain نمودند که یک کمپانی تحقیق و توسعه بلاک‌چین است.
AntShares و نئو نیز در پیش‌نمایش و نسخه اولیه OnChain توسعه یافتند.
خوب همانطور که می‌بینید نئو نیز ساختار و تیم قدرتمند را پشت خودش دارد. تیم سازنده آن از همان ابتدای جزو اصلی‌ترین افراد در توسعه بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال بوده‌اند و به همین دلیل است که شراکت‌ها و همکاری‌های خوبی را با دیگران برقرار کرده‌اند.
اکنون به وضوح می‌بینید که هم نئو و هم اتریوم توسط افراد شایسته و توانمندی ساخته شده‌اند. تنها تفاوت بین آن‌ها این است که توسعه‌دهندگان بیشتری در مقایسه با نئو از توسعه اتریوم حمایت می‌کنند.
مقیاس‌پذیری
اکثر شما خوانندگان این مطلب می‌دانید که هسته اصلی تکنولوژی ارزهای دیجیتال، بلاک‌چین است.
مشخص است که ارزهای دارای بلاک‌چین قوی‌تر و بزرگ‌تر، ارزهای دیجیتال بهتری هستند.
یک وجه مهم در بلاک‌چین نئو و اتریوم وجود دارد که حتما باید بررسی شود و آن هم مکانیسم توافق جمعی است.
مکانیسم توافق جمعی چیست؟
از آنجایی که بلاک‌چین یک شبکه همتا به همتا و غیرمتمرکز است، هیچ شخص واحد و رهبری وجود ندارد که تصمیمات مهم را بگیرد؛ پس تصمیمات چگونه گرفته می‌شوند؟
چگونه تعیین می‌شود که یک تراکنش ارز دیجیتال اعتبار دارد و یا خیر؟
اینجا جایی است که مکانیسم توافق جمعی یا مکانیزم اجماع برای پاسخ به این سوال وارد می‌شود.
هر تراکنشی در بلاک‌چین هنگامی تایید می‌شود که کاربران حاضر در شبکه در مورد اعتبار آن به توافق جمعی برسند. این موضوع به این آسانی‌ای که نوشتیم نیست؛ اما بگذارید کمی در مورد آن توضیح دهم.
اعضای شبکه (nodeها) باید با استفاده از کامپیوتر خود یک تابع بسیار پیچیده را حل کنند و سپس باقی node ها را متقاعد کنند که راه‌حل آن‌ها درست است.
این روش تصمیم‌گیری مکانیسم توافق جمعی نام دارد. در ادامه فاکتور‌های مهم در نبرد اتریوم و نئو را خواهید خواند که موثر بودن مکانیسم توافق جمعی آن‌ها به این فاکتور‌ها بستگی دارد:
- سرعت تراکنش‌ها
- مقیاس‌پذیری شبکه (به طور ساده تعداد تراکنش‌هایی که در هر ثانیه قابل انجام است)
- هزینه تراکنش
این‌ها یک سری مکانیس‌های توافق جمعی هستند که با توجه به نوع توافق متمایز می‌شوند.
نئو از مکانیسم dBFT استفاده می‌کند که یک نسخه بهبود یافته از مکانیسم اثبات سهام (pos) می‌باشد، از آن طرف اتریوم از مکانیسم اثبات کار (pow) بهره می‌برد (البته اتریوم نیز در حال تغییر به مکانیزم اثبات سهام یا POS است).
خوب اگر بخواهیم مکانیسم‌های مختلف را بر حسب بهبودیافتگی و بهتر بودن مرتب کنیم به این سری می‌رسیم:
pow<pos<Dbft که همانطور که واضح است نئو در این زمینه بسیار بهتر و جلوتر از اتریوم است.
در نبرد بین اتریوم و نئو dBFT باعث می‌شود که نئو مقیاس‌پذیری بیشتری نسبت به اتریوم داشته باشد. اتریوم هنوز هم از یک مکانیسم گران‌قیمت و غیرموثر استفاده می‌کند که این موضوع یک برتری خاص به نئو می‌دهد.
خبر خوب برای طرفداران اتریوم این که این ارز دیجیتال در صدد آن است تا مکانیسم خود را به pos که بهتر از pos است تغییر دهد.
ویتالیک بوترین همچنین ادعا کرده است که شاید یک راه‌حل بهتر پیدا کنند و نام آن Sharding است. Sharding به طور ساده چه کاری انجام می‌دهد؟
در اثبات کار تمام اعضای شبکه باید هر تراکنش را تایید کنند؛ اما در Sharding تنها گروه اندکی از node ها وظیفه تایید اعتبار تراکنش‌ها را بر عهده دارند و به این ترتیب تعداد بسیار بیشتری از تراکنش‌ها توسط گروه‌های مختلف مورد تایید قرار می‌گیرد و مقیاس‌پذیری اتریوم نیز بالا می‌رود.
این موضوع نویدبخش آینده درخشانی برای اتریوم است.
در بحث مکانیسم توافق جمعی و مقیاس‌پذیری نئو برنده بی چون و چرای ماجراست؛ اما اتریوم قصد دارد که خودش را برساند و قافیه را به نئو نبازد.
مهم این است که اتریوم با چه سرعتی می‌تواند تغییرات را ایجاد کند.
اکنون که مهم‌ترین تفاوت‌های بین اتریوم و نئو را خواندید خود را آماده کنید که تاریخچه این دو ارز دیجیتال را با هم دیگر مطالعه کنیم.
داستان این دو ارز دیجیتال تا به امروز
تاریخچه اتریوم
اتریوم در سال 2015 با هدف از بین بردن محدودیت‌های بیت‌کوین شروع به کار کرد.
ویتالیک بوترین سعی کرد که دیگر اعضای جامعه بیت‌کوین را راضی به ایجاد چنین تغییراتی در تکنولوژی بیت‌کوین بکند.
وقتی ویتالیک در این امر موفق نبود؛ تصمیم گرفت به همراه میایی آلیسی (Mihai Alisie) اتریوم را پایه‌گذاری کند.
وقتی ویتالیک در این امر موفق نبود؛ تصمیم گرفت به همراه میایی آلیسی، آنتونی دی لوریو و چارلز هوسکینسون اتریوم را پایه‌گذاری کند.
توسعه این پروژه در سال 2014 آغاز شد؛ اما شروع به کار رسمی آن به ماه جولای سال 2015 میلادی باز می‌گردد.
در سال 2016 یک سازمان غیرمتمرکز ناشناس تاسیس شد تا بودجه مورد نیاز توسعه اتریوم را جمع‌آوری کند.
بخش خوب ماجرا آنجا بود که آن‌ها توانستند بیش از 150 میلیون دلار سرمایه جذب کنند. متاسفانه یک فرد ناشناس با استفاده از یک اشتباه و خطا در کد این سازمان غیرمتمرکز 50 میلیون دلار از این سرمایه را دزدید.
این دزدی و حمله باعث ایجاد برخی مخالفت‌ها و عدم توافقات در جامعه اتریوم شد و در نهایت این ارز دیجیتال به دو بخش اتریوم و اتریوم کلاسیک تقسیم گردید.
تاریخچه نئو
نئو در سال 2014 تحت عنوان AntShares تاسیس شد. این ارز دیجیتال توسط دا هونگفی و اریک ژانگ با استفاده از کمپانی تحقیقاتشان با نام OnChain آغاز به کار کرد.
در حین توسعه این ارز دیجیتال OnChain در سال 2016 با مایکروسافت چین و Fadada همکاری کرد. این سه کمپانی با یکدیگر سعی در حل و رفع کمبود‌های موجود در بحث اپلیکیشن‌های دیجیتال قانونی داشتند.
در ماه ژوئن سال 2017 میلادی AntShares به نئو تغییر نام داد.
در ماه مارچ سال 2018 نیز Onchain به ازای هر 5 نئوی موجود در کیف پول کاربران به آن‌ها یک توکن ontology هدیه داد.
با استفاده از ontology کاربران می‌توانند در مورد مشکلات و بروزرسانی‌های پلتفرم نئو حق رای داشته باشند.
سخن نهایی
خوب در این مقاله متوجه شدید که نئو به عنوان اتریوم بعدی شناخته می‌شود؛ زیرا در بحث تکنولوژی مزایایی نسبت به اتریوم دارد.
همچنین بعد از مطالعه این متن متوجه شدید که اتریوم مقبولیت و محبوبیت بیشتری در بین کاربران ارزهای دیجیتال دارد و در تلاش است که عقب‌ماندگی‌هایش نسبت به اتریوم را از بین ببرد.
بدون شک نبرد بین اتریوم و نئو بسیار نزدیک و سخت است که نمی‌توان به وضوح گفت که کدام یک برنده واقعی است؛ اما تیم اتریوم سخت در تلاش است که راه‌حل‌هایی را پیدا کند و تکنولوژی خود را به نئو رسانده و یا حتی بهتر بنماید.
نظر شما چیست؟ بین نئو و اتریوم شما کدام یک را ترجیح می‌دهید؟
شما در بورس، علاوه بر خرید و فروش سهام:
- می‌توانید در دارایی‌هایی مانند طلا و مسکن سرمایه‌گذاری کنید
- در صندوق‌های سرمایه گذاری بدون ریسک، سود ثابت بگیرید
برای شروع سرمایه‌گذاری، افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:
برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود: