اتریوم 2.0 چیست؟ تغییرات آینده اتریوم را بخوانید

اتریوم یکی از محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال روی کره زمین است.

اتریوم 2.0 ارتقای شبکه اتریوم (ETH) است که مدت‌ها منتظر آن بودیم.

بهبودهای بسیار بااهمیت در نحوه کارکرد و عملکرد شبکه اتریوم از وعده‌هایی است که با آمدن اتریوم 2.0 منتظر به واقعیت پیوستن آنها هستیم.

برخی از ارتقاهای قابل‌توجه، شامل موارد زیر هستند:

• تغییر شیوه مکانیزم اجماع از اثبات کار (Proof of work یا POW) به اثبات سهام (Proof of Stake)
• زنجیره‌های shard
• و یک بلاک‌چین مرکزی که با نام زنجیره بیکن (beacon chain)

این تغییرات برای شما (به عنوان یک کاربر ارز دیجیتال) به معنای سرعت تراکنش بیشتر و کارمزد تراکنش پایین‌تر خواهد بود.

انتظار می‌رود همه این موارد و بسیاری چیزهای دیگر، در طی یک نقشه راه پیاده و عملیاتی شود.

جزییات مهمی در اتریوم 2.0 وجود دارد که به خاطر تاثیرگذاری کلی آن روی صنعت کریپتوکارنسی‌ها قصد داریم به آن بپردازیم.

معرفی

از زمان راه‌اندازی اتریوم، توسعه تکنولوژی‌های جدید در قالب اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (اصطلاحا Dapps) و سایر بلاک‌چین‌ها گسترش زیادی یافته است.

مهمتر از اینها، بسیاری از این تکنولوژی‌ها بر پایه بلاک‌چین اتریوم ساخته شده‌اند.

مثلا یکی از بزرگترین نوآوری‌ها در حوزه کریپتو با نام DeFi یا مالی غیرمتمرکز شناخته می‌شود و بخش عظیمی از این حوزه روی بلاک‌چین اتریوم به وجود آمده و توسعه پیدا می‌کند.

با رشد سریع DeFi، متاسفانه مشکل مقیاس‌پذیری بار دیگر خود را آشکار کرد. با افزایش میزان تراکنش‌ها روی شبکه اتریوم، هزینه انجام تراکنش‌ها (که در قالب Gas پرداخت می‌شود) نیز به شکل قابل ملاحظه‌ای زیاد شد.

اگر قرار باشد اتریوم به عنوان راهنما و پیشروی نسل جدید اینترنت باشد، مشکل مقیاس‌پذیری آن باید رفع شود وگرنه برای این حجم زیاد از تراکنش‌ها پاسخگو نخواهد بود.

اینجاست که اتریوم 2.0 پا به عرصه می‌گذارد. پیشنهاد اتریوم 2.0 اساسا به خاطر رفع مشکل مقیاس‌پذیری شبکه اتریوم ارائه شده است.

انتظار می‌رود با پیاده‌سازی کامل اتریوم 2.0، مشکلات اتریوم رفع شده و موانع گسترش این شبکه از سر راه برداشته شود.

اتریوم 2.0 چیست؟

اتریوم 2.0 که Serenity نیز نامیده می‌شود یک ارتقا برای شبکه اتریوم است که انتظار می‌رود مشکلات مقیاس‌پذیری اتریوم را رفع کند.

با پیاده‌سازی راهکارهایی، شاهد افزایش سرعت، بهبود کارکرد و امکان مقیاس‌پذیری بیشتر شبکه اتریوم خواهیم بود، بدون اینکه امنیت و غیرمتمرکز بودن این شبکه قربانی شود.

این نسخه جدید از اتریوم، همواره در افق دید توسعه‌دهندگان این شبکه بود ولی اجرای اولین قدم‌ها چندین سال طول کشید. اصلی‌ترین دلیل تاخیر اتریوم 2.0 این است که افزایش مقیاس‌پذیری یک بلاک‌چین به روشی امن و غیرمتمرکز یک چالش بزرگ تلقی می‌شود.

اتریوم 2.0 قرار است با پیاده‌سازی برخی ویژگی‌های مهم، تفاوت‌های کلیدی با نسخه اولیه اتریوم داشته باشد.

تفاوت‌های اتریوم و اتریوم 2.0

مهمترین و بزرگترین تفاوت اتریوم و اتریوم 2.0 در مکانیزم اجماع آنهاست. اتریوم همانند بیت‌کوین از مکانیزم اجماع اثبات کار یا Proof of Work استفاده می‌کند، در حالیکه مکانیزم اجماع اتریوم 2.0 به روش PoS یا اثبات سهام خواهد بود.

تفاوت دیگر در زنجیره Shard و زنجیره بیکن خواهد بود که در ادامه به شرح بیشتر این ویژگی‌ها می‌پردازیم.

Proof of Stake

Proof of Wok یا به اختصار PoW روشی که اتریوم و بسیاری دیگر از بلاک‌چین‌ها مانند بلاک‌چین بیت‌کوین از آن برای امن‌سازی شبکه، تایید بلاک‌های استخراج‌ها و تایید تراکنش‌های شبکه استفاده می‌کنند.

مکانیزم PoW با پاداش‌ دادن به ماینرهایی که ایجاد و تایید بلاک‌ها در بلاک‌چین را برعهده دارند، امنیت شبکه را تامین می‌کند.

متاسفانه Proof of Wok مقیاس‌پذیری بسیار کمی دارد زیرا با رشد و بزرگتر شدن بلاک‌چین، همواره به قدرت پردازش بیشتری برای محاسبات نیاز است.

اما PoS که مکانیزیم اتریوم 2.0 است قصد دارد این معزل را برطرف کند. در اتریوم 2.0 تا زمانی که شما 32 اتریوم داشته باشید و بتوانید حداقل سخت‌افزار ممکن برای اتصال به شبکه را تهیه کنید، می‌توانید به عنوان یکی از تاییدکنندگان (validator ها) در تایید تراکنش‌های اتریوم 2.0 مشارکت کرده و پاداش بیرید.

بیشتر بخوانید: شیوه کارکرد اثبات سهام یا PoS

Sharding

هر فردی بخواهد به بلاک‌چین اتریوم دسترسی پیدا کند و جزئی از شبکه باشد، باید اینکار را از طریق یک Node انجام دهد.

هر Node یا گره در شبکه اتریوم، یک نسخه از کل بلاک‌چین اتریوم را داراست. این موضوع به این معناست که Node باید تک‌تک تراکنش‌هایی که از ابتدای پیدایش اتریوم انجام شده را دانلود، پردازش و نگهداری کند.

البته شما به عنوان یک کاربر عادی، نیاز نیست برای تعامل با بلاک‌چین اتریوم چنین کاری انجام دهید، زیرا اینکار بسیار زمانبر خواهد بود.

زنجیره‌های شارد (به انگلیسی Shard chains) مانند بلاک‌چین‌های دیگر هستند با این تفاوت که فقط اجزای خاصی از یک بلاک‌چین را شامل می‌شوند.

این موضوع به Node ها کمک می‌کند فقط نیاز باشد بخش کوچکی یا تکه‌ای از کل بلاک‌چین اتریوم را مدیریت کنند. نتیجه این خواهد بود که توان عملیاتی تراکنش‌ها و ظرفیت کلی اتریوم افزایش می‌یابد.

به زبان ساده، بار کمتری روی دوش هر Node خواهد بود و به این ترتیب هر Node می‌تواند ظرفیت بیشتری برای پردازش تراکنش‌ها داشته باشد.

زنجیره بیکن (The beacon chain)

با کارکرد موازی زنجیره‌های shard، نیاز به چیزی است که همه آنها با یکدیگر هماهنگ شوند. این همان کاری که beacon chain وظیفه انجامش را برعهده دارد. beacon chain با ارائه اجماع به همه زنجیره‌های shard که در حال اجرا هستند اینکار را انجام می‌دهد.

beacon chain نوع جدیدی از بلاک‌چین است که نقشی مرکزی در اتریوم 2.0 بازی می‌کند. بدون beacon chain، اشتراک اطلاعات بین Shard ها امکان‌پذیر نمی‌شد و مقیاس‌پذیری به مشکل می‌خورد.

به همین دلیل گفته شده اولین ویژگی که در نقشه راه اتریوم 2.0 قرار دارد beacon chain خواهد بود.

نقشه راه اتریوم 2.0

انتشار اتریوم 2.0 به یکباره شدنی نیست و قرار است در 3 فاز انجام گیرد. هرکدام از این فازها با ویژگی‌های متمایزی همراه است تا از موفقیت اتریوم جدید اطمینان حاصل شود.

فاز 0

اولین فاز که با نام فاز 0 شناخته می‌شود، اختصاص به انتشار زنجیره بیکن دارد زیرا این زنجیره مرکز عملکرد زنجیره‌های Shard است.

shard chain ها در این فاز راه‌اندازی نمی‌شوند ولی زنجیره بیکن با استفاده از یک قرارداد هوشمند، شروع به پذیرش تاییدکنندگان یا اصطلاحا Validator ها می‌کند. (افرادی که حداقل 32 اتریوم Stake می‌کنند تا در تایید تراکنش‌های اتریوم 2.0 نقش داشته باشند)

همه تاییدکنندگانی که ارز اتریوم خود را Stake می‌کنند، حداقل تا زمانی که Shard Chain ها پیاده‌سازی نشده‌اند نمی‌توانند اتریوم‌های خود را برداشت کنند. این موضوع به این معناست اتریوم‌های تاییدکنندگان تا فاز بعدی در قرارداد هوشمند قفل خواهد ماند.

فاز 0 اتریوم در اول دسامبر سال 2020 آغاز شد.

فاز 1/1.5

فاز بعدی در واقع ترکیبی از دو فاز است: فاز 1 و فاز 1.5

در فاز یک، shard chain ها معرفی می‌شوند و تاییدکنندگان قادر خواهند بود بلاک‌های جدید را از طریق مکانیزم PoS روی بلاک‌چین ایجاد کنند.

فاز 1.5 زمانی خواهد بود که شبکه اصلی اتریوم یا Mainnet به طور رسمی shard chain ها را معرفی می‌کند و انتقال از مکانیزم PoW به PoS آغاز می‌شود.

انتظار می‌رود فاز 1 و 1.5 در سال 2021 میلادی باشد.

فاز 2

فاز 2، فاز نهایی اتریوم 2.0 خواهد بود. در این فاز، اتریوم 2.0 همه Shard هایی که کامل شکل گرفته‌اند را پشتیبانی می‌کند و اتریوم 2.0 به عنوان شبکه اصلی اتریوم درخواهد آمد.

زنجیره‌های Shard قادر به کار با قراردادهای هوشمند خواهند بود و توسعه‌دهندگان Dapp ها و سایر تکنولوژی‌ها، توانایی تعامل با اتریوم 2.0 را پیدا می‌کنند.

تراکنش‌ها و موجودی‌های سابق

با تغییر مکانیزیم اجماع به PoS هیچ تغییری در تراکنش‌های سابق و موجودی آدرس‌ها به وجود نمی‌آید.

اطلاعات سابق موجود در بلاک‌چین اتریوم دست‌نخورده باقی می‌ماند.

این تغییر صرفا برای افزایش سرعت تراکنش‌های اتریوم و کاهش هزینه کارمزدها خواهد بود.

انتظار می‌رود این فاز در اوایل یا اواسط سال 2022 اجرایی شود. این فاز همچنان در حال تحقیق و توسعه است.

مطلب مرتبط را بخوانید: تکلیف ماینرهای اتریوم بعد از اتریوم ۲.۰ چیست؟

سخن آخر

اتریوم 2.0 یک بروزرسانی مهم و ضروری برای شبکه اتریوم است. اتریوم برای اینکه رقابت را در بین پلتفرم‌ها از دست ندهد، مجبور است دست به چنین ارتقایی بزند.

با پیاده‌سازی مکانیزم اجماع PoS، زنجیره‌های Shard و زنجیره بیکن در اتریوم 2.0، قرار است شاهد افزایش سرعت تراکنش‌ها و کاهش قابل ملاحظه کارمزد تراکنش باشیم.

انتشار اتریوم 2.0 زمان‌بر خواهد بود و شاید طولانی‌تر از زمان موردانتظار شود. البته اخبار خوبی از پیشرفت کار به گوش می‌رسد و توسعه‌دهندگان این شبکه نسبت به این ارتقا خوش‌بین هستند.