سرمایه اولیه برای تولید محصولات چرمی و کیف زنانه / سرمایه‌گذاری در پوشاک چرمی

گفت‌وگو با بهزاد خسروان مالک کارگاه تولید کیف و مصنوعات چرمی: از اتاق پذیرایی منزل شروع کردم!

بدون تردید بسیاری از ما در دوران نوجوانی به دنبال یافتن فرصت شغلی مناسبی برای آینده اقتصادی خودمان بوده‌ایم یا اینکه امروز درگیر یافتن پاسخی مناسب در همین زمینه هستیم.

کارگاه تولیدی کیف و محصولات چرمی همواره یکی از بهترین گزینه‌ها برای اشتغال زایی و کسب درآمد خوب برای علاقه‌مندان به تولید کیف و کفش بوده است.

در ادامه به روند توسعه یکی از کارگاه‌های تولیدی کیف در کشور پرداخته و سخنان صاحب اصلی این کارگاه را در مورد فراز و نشیب‌های حرفه تولید کیف و محصولات چرمی با هم گوش می‌دهیم. اگر به کارهای تولیدی و اشتغال زایی علاقه‌مند هستید، پیشنهاد می‌کنیم تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

مطالب آورده شده در این مقاله از مصاحبه روزنامه «فرصت امروز» با آقای بهزاد خسروان، دارنده یکی از بزرگ‌ترین کارگاه‌های تولیدی کیف و مصنوعات چرمی گردآوری شده است.

مصاحبه با صاحب یکی از بزرگترین کسب و کارهای تولید کیف

بهزاد خسروان که کسب‌و‌کار تولید کیف و مصنوعات چرمی خود را از سال 1375 آغاز کرده است، درباره چگونگی ورود به این حرفه به خبرنگار ما گفت:

«یکی از مشکلات دوران نوجوانی من یافتن کمربند مناسب چرمی با سگک کیفیت بالا بود و گاهی در خیابان فردوسی ساعت‌ها به دنبال یافتن جنس مناسب خودم بودم که پس از اتمام تحصیلم همین موضوع و دغدغه دوران جوانی باعث شد تا به دنبال تولید و فروش مصنوعات کوچک چرمی با کیفیت بالا باشم!»

خسروان در ادامه افزود: «برای شروع به کار خود که اواسط سال 1375 بود پول کافی در اختیار نداشتم و مجبور بودم برای راه انداختن کسب و کارم کمی سرمایه جمع کنم و برای اینکه در زمینه تولید و فروش محصولات چرمی نیز تجربه داشته باشم، با یکی از برندهای مطرح در تولید کیف و کمربند صحبت کردم تا برای فروش محصولاتش در سطح شهر تهران به من جنس بفروشد که این اتفاق افتاد.»

هرچند در روزهای ابتدایی هیچ شناختی از چرم و چگونگی فروش نداشتم اما با توجه به کیفیت محصولاتم توانستم طی مدت دو سال نه تنها پول کافی برای خرید لوازم مورد نیازم تهیه کنم، بلکه با بسیاری از خریداران نیز آشنا شده بودم، بنابراین بازار هدفم کاملاً مشخص بود و توانسته بودم اعتماد خریدارانم را نیز جلب کنم.

مالک برند ستاره تصریح کرد: «تقریباً کل سرمایه‌ام حدود 5‌ میلیون تومان بود که با خرید چرخ، برش و میزِ کار، تولید را شروع کردم. با توجه به شناختی که از بازار داشتم تمام مواد اولیه مورد نیازم را از بازار به ‌صورت نقدی به مقدار بسیار کم خریده و در منزل شروع به تولید کیف و کمربند کردم. سگک‌هایی که خریداری کرده بودم با شناختی که در دوران فروشندگی از بازار به دست آورده بودم کیفیت بالایی داشت و چرم که تکلیفش معلوم بود. تقریباً می‌توانستم هر روز حدود 50 کمربند در ابعاد مختلف تولید کنم.»

این فعال صنفی درباره روند فروش محصولاتش گفت: «این مصنوعات بدون تردید یکجا برای من به نقدینگی تبدیل نمی‌شد، ولی باید به نوعی «سرمایه ‌در گردش» برای خودم تهیه می‌کردم که سیاستی کارآمد به کمک من آمد. به خریدارانم پیشنهاد دادم اگر تولیداتم را نقدی از من خرید کنند تخفیف قابل ملاحظه‌ای برایشان در نظر خواهم گرفت. به‌عنوان مثال یک کمربند آن زمان تقریباً 15‌ هزار تومان قیمت داشت و به جای این رقم تنها 10‌هزار تومان با آن‌ها حساب می‌کردم که فروشنده می‌توانست تا 25‌ هزار تومان هم محصول را بفروشد.»

خسروان ادامه می‌دهد: «به این ترتیب سرمایه ‌در گردش را تهیه کردم و کارم رونق گرفت. روزهای چهارشنبه تا صبح شنبه تولید می‌کردم و اول هفته برای فروش اجناسم به فروشگاه‌ها مراجعه می‌کردم که این روند تقریباً پنج سال ادامه داشت و در نهایت سرمایه 5‌ میلیون تومانی من تبدیل به 75‌ میلیون تومان در اوایل سال 81 شده بود.

در این جا بود که تصمیم گرفتم کارگاه تولیدی کیف و کمربند تأسیس کرده و کارم را گسترش دهم. از این رو با اجاره یک واحد زیرزمین حوالی شرق تهران‌پارس، علاوه بر افزایش ماشین‌آلات، سه نفر هم کارگر استخدام کردم و به جای تولید محدود توانستم خط تولید کاملاً دقیقی سر و سامان دهم که روزانه تا 500 کمربند نیز تولید می‌کرد.»

وی افزود: «امروز در سبد فروش محصولاتم کمربند، دستبند، کیف دستی کوچک و برخی مصنوعات دیگر چرمی تدارک دیده شده است و تمام مراحل تولید را با استانداردهای موجود انجام می‌دهم چون اعتقاد دارم کیفیت در یافتن مشتری و وفاداری آن به محصولات مهم‌ترین اصل است.»

بیشتر بخوانید: نکاتی درباره حاشیه سود

این تولید‌کننده مصنوعات چرمی معتقد است ارزش افزوده تولید و فروش این‌گونه مصنوعات چرمی بعضاً تا 100‌ درصد است و می‌توان با استفاده از دنیای مجازی نسبت به فروش گسترده و هدفمند محصولات برنامه‌ریزی کاملی داشت و لازم نیست علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری صرفاً به تولید کیف‌های مجلسی یا کفش که نیازمند سرمایه‌ و تخصص بالاست فکر کنند.

مالک برند ستاره درباره تنوع محصولات و مدل‌های تولید تصریح کرد: «استفاده از کاتالوگ‌های خارجی و همچنین وب سایت‌های طراحی یکی از اصلی‌ترین ایده‌های کار است اما مهم‌ترین نکته این است که مدل‌های خارجی را باید برای بازار داخلی کمی تغییر داد چون لزوماً نه کاربردی هستند و نه مورد استقبال خریداران واقع خواهند شد.»

گشتی در بازار مصنوعات چرمی: 500 میلیون تومان؛ سرمایه اولیه برای تولید کیف زنانه

بررسی و شناخت مزیت‌ها و میزان رقابت‌پذیری محصولات، بنگاه‌ها و صنایع موجود در هر کشور گامی اساسی در شناخت وضع موجود و آینده صنعتی و مقدمه‌ای برای برنامه‌ریزی‌های استراتژیک و بلند‌مدت است.

این در حالی است که در ایران از گذشته‌های دور صنعت چرم و پوشاک به ‌عنوان یکی از اصلی‌ترین زیرمجموعه‌های صنعت نساجی، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده است که لازم است رقابت‌پذیری آن مورد بررسی قرار گیرد.

بر اساس گزارش‌های رسمی تا پایان سال 1391، 170 شرکت تولیدی کیف و محصولات چرمی، سالانه 4 ‌میلیون و 334 هزار مترمربع چرم سبک تولید و به بازار عرضه می‌کنند که بیشتر این شرکت‌ها وابسته به بخش خصوصی هستند.

همچنین 80 شرکت تولید چرم سنگین در حال فعالیت هستند که تولید سالانه آن‌ها به 90 ‌میلیون فوت مربع می‌‌رسد. هرچند نباید فراموش کنیم صنعت چرم با وجود سرمایه‌گذاری‌های بالا در کشور چندان که باید به جایگاه واقعی خود دست نیافته و فعلاً واحدهای تولیدی تنها با 40 ‌درصد ظرفیت خود کار می‌کنند.

اما سؤال این جا است که چرا علی رغم سابقه درخشان کشورمان در تولید محصولات چرمی، امروزه نام ایران به جز در عرصه تولید کفش، در سایر عرصه‌ها مانند تولید کیف در کنار تولیدکنندگان مطرح خارجی خالی است؟

اشتغال زایی محصولات چرم در حد خودروسازی است!

علی لشگری، رئیس هیئت ‌مدیره جامعه صنعت کفش ایران و عضو حیات نمایندگان اتاق ایران در این زمینه به «فرصت امروز» گفت:

«یکی از ‌مواردی که باعث شده صنعت تولید کفش چرمی ایران همچنان به فعالیت خود ادامه دهد موضوع اشتغال بسیار بالای این صنعت و درگیر بودن گروه زیادی از فعالان در این بخش از اقتصاد است؛ به صورتی که برآوردها حکایت از این دارد که امروز در بخش تولید کیف و کفش و صنایع وابسته آن تقریباً به اندازه صنعت خودروسازی اشتغال ایجاد شده است.»

لشگری در ادامه افزود: «برآوردها بر این است که ایران از نظر سرانه مصرف کفش در جهان در جایگاه 16 و در خاورمیانه در جایگاه اول قرار گرفته است به صورتی که سرانه مصرف کفش در کشورمان به‌‌رغم تمام مشکلات اقتصادی و کاهش توان خرید و رکود موجود، دو جفت در سال تعیین شده است.»

بیشتر بخوانید: سرمایه‌گذاری در صنعت نساجی و پارچه مشکی

بنابراین دور از ذهن نیست که بگوییم تقاضای بالا باعث زنده ماندن این صنعت شده است. تقاضای بالا برای کفش توجه سرمایه‌گذاران را به خود جلب نموده است و بخش‌های دیگر مانند تولیدی کیف تقریباً تا همین چند سال پیش فراموش شده باقی مانده بودند.

این مقام صنفی با اشاره به تولید چرم در کشورمان تصریح کرد: «یکی از مشکلات صنایع وابسته به چرم در ایران این است که بیشتر تولید چرم ایران در بخش چرم سبک (چرم گوسفندی) بوده است و از آنجا که بیشتر مصرف این نوع چرم در تولید کیف و پوشاک چرمی بوده است تولید‌کنندگان به ناچار این چرم را به‌صورت خام صادر کرده و به جای آن چرم سنگین را که ماده اولیه تولید کفش است وارد می‌کردند که این روند ارزش افزوده مناسبی برای کشورمان نداشت اما این روند مدتی است با شروع به کار برخی برندهای مطرح تولیدی کیف و پوشاک چرمی تقریباً به حالت تعادل رسیده است.»

به عقیده لشگری، ارزش افزوده در تولید محصول نهایی از چرم حدود 15 درصد است. این در حالی است که تبدیل سالامبور (پوست زدوده و کنسرو شده) به چرم خود باعث ارزش افزوده دو برابری شده و وقتی چرم به ساخته‌ای مثل کفش یا کیف تبدیل می‌شود بازهم چند برابر ارزش افزوده خواهیم داشت که بعضاً تا سه برابر خواهد بود.

به همین دلیل سرمایه‌گذاری در زمینه تولید مصنوعات چرمی یکی از عاقلانه‌ترین کارهایی است که باید صورت گرفته و مسئولان برای حمایت از تولید گام مؤثرتری بردارند.

رئیس حیات ‌مدیره جامعه صنعت کفش ایران با تأکید بر اینکه تقریباً 30 ‌درصد از کفش‌های تولیدی کشورمان از چرم تولید شده‌اند، گفت: «با در نظر گرفتن اینکه کفش مردانه دارای ارزش افزوده بیشتری برای تولید‌کنندگان بوده، بیشتر چرم در بخش تولید کفش مردانه استفاده می‌شود ولی این روند را می‌توان با استفاده از راه‌اندازی خطوط تولید دیگر مصنوعات مثل کیف و پوشاک چرمی که چند سالی است روند آن آغاز شده تغییر داد.»

برای تولید کیف چرم هنوز به خارج وابسته‌ایم

امیر محمد، تولید‌کننده کیف زنانه در خیابان سپه‌سالار تهران که نخواست نام برندش در این گزارش مطرح شود به خبرنگار ما گفت: «به‌طور کلی استفاده از چرم طبیعی در تولید کیف زنانه زیاد مرسوم نیست و بیشتر تولیدی‌های کیف چرم، از چرم‌های مصنوعی استفاده می‌کنند؛ در حالی که اگر بتوان برای استفاده از چرم طبیعی به‌خصوص چرم‌های سبک برنامه‌‌های مناسبی تدوین کرد ارزش افزوده بالاتری برای تولید‌کننده ایجاد شده و تولیدی‌ها رغبت بیشتری برای استفاده از چرم طبیعی در تولیدات خود خواهند داشت.»

محمد در ادامه تأکید کرد: «برخی تولید‌کنندگان بنام در کشورمان که محصولات چرمی تولید می‌کنند با استفاده از تنوع چرم سبک موجود در بازار تولید ایران، امروز محصولاتی با کیفیت متوسط روانه بازار می‌کنند اما با توجه به اینکه این تولیدی‌ها برندهای معتبری هستند قیمت‌هایی به مراتب بالاتر از ارزش محصول برای مصرف‌کنندگان در نظر می‌گیرند اما می‌توان با استفاده از راهکارهایی اقتصادی‌تر خارج از موضوع برند سازی، قیمت و کیفیت کیف‌های جرمی را به تعادل معقولی رساند.»

این تولید‌کننده کیف زنانه درباره میزان وابستگی تولید کیف به خارج از ایران افزود: «به‌طور کلی اگر از چرم و برخی لوازم مورد نیاز تولید بگذریم، امروز تولید کیف زنانه حتی برای زیپ و سگک به چین وابسته شده است چون در این زمینه تولیدات باکیفیتی نداریم و در برخی موارد این کارگران افغانی هستند که صنعت تولید کیف زنانه در ایران را مدیریت می‌کنند نه تولید‌کنندگان ایرانی.»

به گفته محمد، متأسفانه با توجه به مشکلات اقتصادی و نامساعد بودن فضای کسب‌و‌کار در کشورمان، امروزه واحدهای مرتبط با تولید کیف و کفش یا حتی دیگر مصنوعات چرمی پایه و اساس محکمی ندارند و سرمایه‌‌گذاری مناسبی در این زمینه انجام نشده است.

به‌عنوان مثال برای تولید کمربند نمی‌توانیم سگک یا حتی آرم چدن مناسبی پیدا کنیم و باید با مراجعه به بازار چین که انبوهی از لوازم و زیورآلات موردنیازمان در آنجا تولید می‌شود اقدام به واردات کنیم که همین امر بلای جان تولید کیف و سایر محصولات چرم در کشورمان شده است چون وقتی تولید‌کننده وارد این بازار می‌شود با یک حساب سرانگشتی درمی‌یابد که بهتر است برای تولید کل محصول مورد نظر از توانمندی قابل ملاحظه و تیراژ بالای تولید در چین استفاده کند و از خیر تولید در بازار ایران بگذرد.

وی در ادامه گفت: «یکی از مهم‌ترین موارد در زمینه تولید کیف به‌خصوص کیف‌های چرمی با توجه به قیمت آن‌ها در مورد طراحی و رنگ‌های مورد استفاده است که تولید‌کنندگان باید مدنظر داشته باشند چون صنعت مد و همچنین رنگ‌های مد هر سال به سرعت در حال تغییر هستند و تولید‌کننده تقریباً باید از یک فصل قبل نسبت به تولید اقدام کند تا بتواند پس از عرضه محصولات خود فروش خوبی داشته باشد. از این رو‌ یکی از مهم‌ترین عواملی که در بقای کارگاه تولیدی کیف نقشی کلیدی دارد، به روز بودن محصولات با استاندارد‌های مد است.»

به عقیده محمد، تأسیس یک کارگاه تولید کیف چرمی زنانه در تهران در سال 1396 که بتوان در آن علاوه بر کیف محصولات دیگری نیز تولید و روانه بازار کرد، به سرمایه‌ای بالغ‌ بر 500 میلیون تومان نیاز دارد. نکته مهم این که این مبلغ شامل خرید مواد اولیه نمی‌شود. در صورتی که بخواهیم موارد اولیه را خریده و برای تداوم تولید انبار کنیم، باید این رقم را دو برابر کنیم.

وی که امروز مدیریت نزدیک به 20 پرسنل را در تولیدی خود بر عهده دارد درباره بازاریابی و سیاست‌های فروش به خبرنگار ما گفت: «به جرئت می‌توان گفت قسمت عمده تولید کنندگان کیف‌های زنانه، فروش خود را به صورت سنتی و با متود‌های قدیمی انجام می‌دهند اما حقیقتاً دوران سنتی کار کردن به سر آمده و باید فرای مرزهای کشورمان فکر کنیم چون بازارهای عراق، افغانستان و برخی کشورهای آسیای میانه بهترین گزینه برای صادرات محصولات ایران هستند؛ البته نباید فراموش کنیم که تولید‌کنندگان باید به گونه‌ای  برنامه‌ریزی کنند که قیمت تمام‌شده محصولاتشان در بازارهای یاد شده در توان خریداران باشد.»

بازار جهانی محصولات چرمی

تجارت جهانی محصولات چرمی که طیف وسیعی از کالاها را شامل می‌شود، یکی از مهم‌ترین بازارهای جهانی حال حاضر محسوب می‌شود.

امروزه تمایل زیادی به مصرف محصولات چرمی در سطح جهان به وجود آمده است که هر دو بخش این صنعت، یعنی چرم طبیعی و چرم مصنوعی را در بر می‌گیرد. با گسترش دنیای مد، محصولات چرمی نیز طرح‌ها و اشکال جدید به خود گرفته و یکی از بازارهای پررونق و چشمگیر جهانی را در صنعت مد و پوشاک به وجود آورده است. در این گزارش، روند تولید چرم جهانی و بازار مصرف آن بررسی خواهد شد.

صنعت چرم و دوخت لباس از پوست حیوانات از قدیمی‌ترین حرفه‌های جهان به شمار می‌رود. روزگاری اجداد ما به دنبال جایگزینی برای صندلی‌های سنگی خود بوده و می‌خواستند لباس‌هایی گرم و راحت داشته باشند… کم‌کم علاوه بر استفاده از گوشت حیوانات به‌عنوان غذا، پوست آن‌ها نیز در زمینه پوشاک به کار رفت، به‌طوری‌که تا امروز نیز چرم به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مواد خام در زمینه پوشاک به شمار می‌آید.

صنعت چرم در قرن حاضر، یکی از صنایع مهم در اقتصاد بین‌الملل محسوب شده و طیف گسترده‌ای از کالاها مانند چمدان، کاپشن، دستکش، کیف پول، کیف دستی، کمربند و… را شامل می‌شود. در سال‌های اخیر شاهد تقاضای روز افزونی برای صنعت چرم در سطح جهان هستیم.

آمار مذکور مبتنی بر افزایش تقاضا برای چرم، از طریق بررسی تولیدات چرمی مانند چمدان، کیف، کیف پول، کمربند و محصولات مشابه آن‌ها در مناطق آمریکای شمالی، اروپا و آسیا به دست آمده که البته در این میان، کفش چرمی مورد بررسی نبوده است.

بیشترین مصرف در کفش چرم

طبق گزارش سایت شورای چرم جهانی (Leather Council) صنعت چرم سالانه حدود 18 میلیارد فوت مربع چرم تولید می‌کند که ارزش آن معادل 40 میلیارد دلار تخمین زده شده است. در حال حاضر کشورهای در حال توسعه بیش از 60 درصد از چرم جهان را تولید می‌کنند که پیش‌بینی می‌شود این نسبت در سال‌های آینده رو به رشد باشد.

همچنین تخمین زده شده که 65 درصد از تولید جهانی چرم، به مصارف کفش می‌رسد، به‌طوری‌که تولید سالانه کفش چرم 11 میلیارد جفت است که با احتساب قیمت‌های عمده ‌فروشی، مبلغی حدود 150 میلیارد دلار برآورد شده است.

ارزش پوست بیشتر از گوشت است!

در حال حاضر تعداد افراد شاغل در صنعت دباغی جهان بیش از 500‌ هزار نفر برآورد شده که البته در کنار کارکنان بخش تولید محصولات چرمی، با افزایش نیاز به چرم تعداد دباغان نیز افزایش خواهد یافت.

به‌طور کلی محصولاتی که از پوست خام تولید می‌شوند در مقابل محصولات گوشتی، حجم بیشتری از اقتصاد جهانی را به خود اختصاص داده‌اند. طبق آماری که طی سال‌های 1994 تا 1996 گرفته شده است، ارزش محصولات گوشتی گاو و بز و گوسفند، 17/900‌میلیون دلار بوده است، درحالی‌که در همین فاصله، محصولات چرمی ارزشی معادل 43/445‌ میلیون دلار داشته‌اند که در این میان 5/419‌میلیون دلار مربوط به پوست خام، 13/053 ‌میلیون دلار مربوط به چرم و 24/976 ‌میلیون دلار مربوط به کفش چرم بوده است.

بر مبنای این آمار، ارزش تجارت چرم در بازار بین‌المللی جایگاه قابل توجهی دارد و امروزه با پیشرفت دنیای مد و ظهور طرح‌ها و نقش‌های جدید در محصولات چرمی، ارزش محصولات چرمی بیش از هر برهه تاریخی دیگری است.

تولیدکنندگان مطرح چرم در جهان

از جمله تولیدکنندگان کیف و محصولات چرمی مطرح در سطح جهانی می‌توان به شرکت‌هایی نظیر کواچ (COACH)، پرادا (PRADA)، هرمس (Hermès) و تیمبرلند (Timberland) اشاره کرد. به‌عنوان مثال شرکت کواچ، تولیدکننده کالاهای چرمی در آمریکا، در حال حاضر با داشتن 17‌ هزار نیرو در پنج قاره جهان، بیش از ‌هزار فروشگاه برای فروش محصولات خود دارد.

محصولات این شرکت در آمریکای شمالی، اروپا و آسیا طرفداران بسیاری داشته و این شرکت علاوه بر این بازار‌های فعال، قسمت زیادی از محصولات خود در را کشورهایی نظیر ژاپن، چین، کانادا و ایالات متحده را از طریق فروشگاه‌های اینترنتی به فروش می‌رساند.

چرم مصنوعی پا‌به‌پای چرم طبیعی

به دلیل بالا بودن محصولات ساخته شده با چرم طبیعی، چرم مصنوعی نیز با استفاده از ترکیبات شیمیایی و استفاده از موارد پلاستیکی توانسته قسمتی از بازار محصولات چرم را به خود اختصاص دهد. از آن جایی که امروزه مفاهیمی مانند حیوان آزاری اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده‌اند، چرم‌های مصنوعی توانسته‌اند بسیاری از حیوانات نادر را از خطر انقراض نجات دهند. علاوه بر این، چرم مصنوعی قیمتی به صرفه‌تر از چرم طبیعی دارد.

بازار محصولات چرم مصنوعی در آسیا و جنوب شرق آسیا، خصوصاً چین، رشد چشمگیری داشته است ضمن اینکه انتظار می‌رود در کشورهای در حال توسعه‌ای مانند هند و برزیل نیز این رشد را شاهد باشیم. از شرکت‌های مهم صنعت چرم مصنوعی می‌توان به کمپانی‌هایی نظیر BASF SE  و Co.KG  و بایر AG آلمان، استال بی‌وی در هلند و شرکت بین‌المللی کلاریانت سوئیس اشاره کرد.

گزارش «فرصت امروز» از یکی از زیرمجموعه‌های چرمی ایران: 250 هزار جفت؛ تولید سالانه کفش دست‌دوز

وقتی صحبت از چرم و مصنوعات چرمی می‌شود، ناخودآگاه بیشتر افکار ما به سمت کفش‌های چرمی معطوف خواهد شد و بر این باوریم که قسمت عمده چرم در بیشتر کشور‌ها برای تولید کفش استفاده می‌شود؛ اما نباید از این واقعیت غافل ماند که امروزه علاوه در تولیدی‌های کیف و کفش، بسیاری از کارگاه‌ها از چرم برای تولید محصولات مختلفی اعم از دستکش، کمربند، کاپشن و حتی شلوارهای چرمی استفاده می‌کنند.

امروزه چرم جزئی جدایی ناپذیر از صنعت مد و فشن محسوب می‌شود؛ صنعتی که دوباره چرم را با چهره‌هایی جدید به دنیای پوشاک وارد کرد.

اما آنچه مهم است نام خوش ایران در تولید کفش‌های چرمی دست‌دوز است که به نوعی سوژه‌ سرمایه‌‌گذاری در دوره‌های مختلف کشورمان بوده‌ است. امروز نیز با استناد به مدارک قابل توجه و ارزشمند جهانی از تولیدات کفش، ایران می‌تواند سرمنزل مقصود برخی سرمایه‌های سرگردان باشد.

این در حالی است که بسیاری از مسئولان و دست‌اندرکاران کارگاه‌های تولید کیف و کفش دست‌دوز بر این باورند که اگر حمایت‌های مناسبی از تولید کیف و کفش چرمی کشورمان توسط مسئولان صورت گیرد بدون تردید می‌توان برندهای بسیار معتبر ایرانی را روانه بازارهای خارجی کرد، همان‌گونه که در گذشته تولیدات کشورمان به‌عنوان سوغاتی گران‌بها در اروپا شناخته می‌شدند.

500 هزار پا مصرف داخلی چرم ایران

رسول شجری، رئیس اتحادیه کفاشان دست‌دوز در این زمینه به خبرنگار ما گفت: «با توجه به آمار مصرف دو پا چرم برای تولید هر یک جفت کفش بیش از 500‌ هزار پا مصرف چرم داخل کشورمان وجود دارد که نباید صرفاً این ماده را در تولید مصنوعاتی چون کیف و کفش مدنظر داشته باشیم و می‌توان برای ایجاد ارزش افزوده بیشتر باقی تولیدات چرم کشورمان را در بخش‌های دیگری از تولید استفاده کنیم.»

شجری درباره برخی دیگر از انواع مصرف چرم افزود: «امروز تولید مصنوعات تزیینی و پوشاک در کشورمان رونق قابل ملاحظه‌ای داشته است. با توجه به تکنولوژی و تخصص‌های موجود و البته با در نظر گرفتن کیفیت بسیار بالای چرم کشورمان، برخی از افراد در این صنعت وارد شده و علاوه بر سرمایه‌گذاری‌های عمده‌، برند سازی‌های مناسبی نیز صورت گرفته است؛ اما نباید فراموش کنیم همچنان جایگاه صنعت کفش در این بخش قابل توجه است و باید برای آن برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشیم.»

وی با اشاره به تعداد 6‌ هزار واحد تولیدی و صنفی در زمینه تولید کفش تهران تصریح کرد: «از این تعداد تقریباً 2 هزار واحد در بخش فروش و خدمات مشغول فعالیت هستند و باقی در زمینه تولید هستند. این آمار مختص به تهران است و چنان چه بخواهیم تولید کنندگان مصنوعات چرمی در سراسر کشور را محاسبه کنیم، با عدد بسیار بزرگ‌تری سر و کار خواهیم داشت هرچند برخی از شهرستان‌‌ها به دلیل اینکه اتحادیه‌های وابسته را ندارند، به ناچار در دیگر اتحادیه‌ها ادغام خواهند شد.»

این مقام صنفی میزان تولید کفش در واحدهای صنفی کشورمان را در بخش کفش‌های دست‌دوز چرمی نزدیک به 250‌ هزار جفت اعلام کرد و گفت: این رقم تولید در دو بخش زنانه و مردانه صورت گرفته و همواره بخش قابل توجهی از نیاز بازار داخلی ما را تأمین کرده است.

تولید کیف و کفش تخصصی است

شجری در ادامه به موضوع تولید دیگر مصنوعات چرمی مثل جاسوئیچی و کیف پول و… نیز اشاره کرد و گفت: «اگرچه در بسیاری از موارد می‌توان ارزش افزوده بالاتری در تولیدات چرمی به دست آورد اما نمی‌توان این محصولات را در بخش تولیدات چرمی دانست به این دلیل که بحث تولید کفش کاملاً تخصصی است و تمامی کارگران و فعالان این عرصه دارای تخصصی خاص و بعضاً تحصیلات تکمیلی و تخصصی هستند.»

بنابراین تولید مصنوعات یاد شده دیگر را می‌توان در کارگاه‌های کوچک‌تر و به دور از تخصص مورد نیاز کفش مدنظر دانست، هرچند تولید کیف زنانه نیز تقریباً همین شرایط را خواهد داشت. وی با تأکید دوباره نسبت به تخصصی بودن تولید کیف و کفش تصریح کرد: با توجه به تجهیزات و لوازم جدید امروز می‌بینیم تولید کیف و کفش بسیار با ارزش افزوده مناسب تولید شده و میزان هدر رفت مواد اولیه در این بخش به حداقل خود رسیده است.

این در حالی است که برای ایجاد بهره‌وری بالاتر لازم است برخی از تجهیزات تولیدی موجود کشورمان با استفاده از گشایش جدید و رفع تحریم‌ها بازسازی شده و برای تولید با کیفیت‌تر و برند سازی به کار گرفته شوند.

این مقام صنفی؛ راه‌اندازی یک واحد تولیدی کفش در سال 1396 با حداقل تولید اقتصادی روزانه 100 جفت کفش را نیازمند نزدیک به 2 ‌میلیارد تومان سرمایه اولیه می‌داند و در این باره اظهار کرد: اگر از بحث رکود و کسادی بازار امروز بگذریم، اگر واقعاً کسی در دوران خوب اقتصادی تصمیم به سرمایه‌گذاری در کارگاه‌های تولیدی کیف و کفش گرفته بهتر است با رقمی که اعلام شد وارد میدان شود تا بتواند علاوه بر تأمین دستگاه‌های مورد نیاز امکان ذخیره‌سازی دیگر مایحتاج تولید را نیز داشته باشد. البته نباید فراموش کنیم که امروز به دلیل نبود حمایت‌های لازم و البته کاهش توان خرید مردم تقریباً 50‌ درصد از واحدهای تولیدی به حالت تعطیل درآمده یا با ظرفیت حداقلی خود مشغول فعالیت هستند.

سخن آخر

تولید کیف و کفش چرمی همواره یکی از بهترین کسب و کارهای بازار داخلی ما بوده است؛ که علاوه بر اشتغال زایی مثال زدنی، ارزش افزوده زیادی نیز برای صاحبان خود دارد. مصنوعات چوبی به دلیل سابقه قابل قبولی که در ایران داشته‌اند، با یک حمایت خوب با جایگاه واقعی خود در بازار‌های جهانی خواهند رسید.

واحد‌های صنفی بسیاری در امور فروش محصولات چرمی فعالیت داشته و کارگاه‌های تولید کیف و کفش روزانه صدها جفت کفش و صدها کیف زنانه و مصنوعات چرمی دیگر وارد بازار می‌کنند که در کنار چرم‌های مصنوعی قسمت عمده‌ای از نیاز روزانه بازار داخلی را پوشش می‌دهند.

به نظر می‌رسد امروزه کارگاه‌های تولیدی کیف و کفش و به صورت کلی صنعت چرم به دلیل تحریم‌های اعمال شده علیه ایران و کم شدن توان خرید مردم، در تنگنای بدی قرار گرفته و وضعیت اقتصادی فعلی، همانند بسیاری از صنایع دیگر گریبان گیر این صنعت قدیمی کشورمان نیز شده است.

منبع: forsatnet.ir