تیپرینگ (به انگلیسی Tapering) یکی از مهم‌ترین سیاست‌های مالی است که در کشورهای مختلف با هدف کنترل تورم اجرا می‌شود.
به زبان ساده این راهکار به معنای کاهش میزان پولی که قبلاً وارد بازار شده و همچنین پول‌های در دست مردم جامعه است.
عناوین مطلب:
تیپرینگ در بازارهای مالی موجب تغییرات پیوسته و آهسته در حوزه اقتصادی و مالی می‌شود تا فشار اقتصادی ایجاد شده بر اثر تورم برای مردم قابل‌تحمل‌تر باشد. در این مقاله به بررسی جزییات و روش اجرای تیپرینگ می‌پردازیم. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید.
تیپرینگ چیست؟
بانک مرکزی هر کشور در برنامه تسهیل کمّی یا QE، ممکن است از طریق بانک‌های عضو خود، اوراق بهادار با پشتوانه دارایی بخرد و جهت تسریع تحریک اقتصادی به جامعه تزریق کند.
پس از اینکه سیاست‌های تسهیل کمی موجب پایداری اقتصادی شدند، تیپرینگ آغاز می‌شود تا مقدار نقدینگی وارد شده به جامعه را کنترل کند. در این دوره، بانک مرکزی سرعت خرید دارایی در یک ماه و محرک‌های اقتصادی را کم می‌کند.
برای درک بهتر تیپرینگ یک مثال واقعی؛ دولت ایالات‌متحده آمریکا از مارس 2020 تا آگوست 2021 هر ماه 120 میلیارد دلار دارایی خریداری می‌کرد تا به بهبود اقتصادی پس از اپیدمی کرونا کمک کند.
زمانی که دولت ایالات‌متحده شروع به کاهش میزان دارایی‌هایی کرد که می‌خرید، آن را از 120 به 100 میلیارد دلار رساند و این آغاز تیپرینگ در بازارهای مالی بود.
بیشتر بخوانید: چگونه دولت می‌تواند تورم را کنترل کرده و کاهش دهد؟
تیپرینگ چه مکانیسمی دارد؟
وقتی که کشورها دچار بحران یا مشکلات اقتصادی می‌شوند، زنده نگه‌داشتن کسب‌وکارها برای صاحبان کسب‌وکار سخت شده، نرخ بیکاری بالا رفته و درآمدها کاهش پیدا می‌کند.
در این زمان دولت‌ها سیاست‌های انبساطی را افزایش می‌دهند. اعمال سیاست‌های انبساطی موجب می‌شود بانک مرکزی هر ماه دارایی‌های بیشتری خریداری کند و پول بیشتری به جامعه وارد کند. تسهیلات کمی (QE) یکی از این سیاست‌های انبساطی است.
با ورود این پول نقد، نرخ بهره بانکی کاهش پیدا می‌کند و مردم می‌توانند برای بهبود کسب‌وکارهای خود دریافت کنند.
اما باید بدانید که با ادامه روند سیاست‌های انبساطی، تورم ایجاد می‌شود. دولت، بانک مرکزی و فدرال رزرو آمریکا همیشه بعد از شروع سیاست‌های انبساطی، شاخص‌های مالی و اقتصادی خود را تحلیل می‌کنند تا در وقتی مناسب با اعمال سیاست تیپرینگ از افزایش تورم جلوگیری کنند.
تیپرینگ (Tapering) موجب افزایش نرخ بهره و بیکاری می‌شود اما درعین‌حال باعث کاهش تورم، خروج پول از سیستم و کاهش هزینه‌های زندگی جامعه می‌شود.
زمانی که عرضه پول محدود است، وام‌دهندگان تمایل بیشتری دارند که به‌صورت گزینشی و به افراد خاص با نرخ بهره بالاتر وام‌دهی کنند. این استقراض انتخابی موجب ایجاد رقابت و افزایش نرخ بهره خواهد شد.
ارتباط بحران اقتصادی با Tapering
زمانی که بحران اقتصادی اتفاق می‌افتد، نرخ بیکاری افزایش پیدا می‌کند، درآمد مردم کاهش می‌یابد و اقتصاد به سمت رکود می‌رود.
مسئولین حوزه اقتصاد و بانکداری کشورها تلاش می‌کنند با در نظر گرفتن سیاست‌های مختلف مالی و پولی و همچنین استفاده از ابزارهای مختلف این بحران را مهار کرده و اثرات آن را کاهش دهند.
مثلاً همان‌طور که گفتیم دولت آمریکا در دوره‌ی همه‌گیری ویروس کرونا شروع به انجام سیاست‌های اقتصادی کرد و نرخ بهره را کاهش داد. این موارد جز سیاست‌های انبساطی هستند.
سیاست‌های انبساطی موجب می‌شوند که بانک مرکزی دارایی‌های بیشتری بخرد و پول بیشتری به بازار و جامعه تزریق شود.
زمانی که پول بیشتری وارد بازار شود طبیعتاً مردم مجدداً به چرخه اقتصاد برمی‌گردند، می‌توانند فعالیت اقتصادی خود را داشته باشند و شغل آنها حفظ می‌شود؛ اما نقطه منفی این است که ارزش پول کاهش پیدا کرده و با تورم مواجه می‌شویم.
اما عموماً پس از پایان دوره بحران اقتصادی این سیاست‌ها متوقف می‌شوند تا تورم بر کشور سایه نیندازد. بعد از مدتی نیز سیاست‌های انقباضی اجرا می‌شود تا پول اضافی درون بازار جمع گردد که این عمل همان تیپرینگ است.
تفاوت سیاست‌های انقباضی و تیپرینگ
سیاست‌های انقباضی مجموعه اقدامات بانک‌های مرکزی کشورها برای کاهش رشد اقتصادی است.
بانک مرکزی می‌خواهد هزینه‌ها و تورم را کاهش دهد. فدرال رزرو با تغییر سیاست حداقل نرخ بانکی که با عنوان نرخ بهره فدرال شناخته می‌شود، نرخ بهره کوتاه‌مدت را افزایش داده و سیاست‌های پولی را منقبض می‌کند.
همچنین این امکان وجود دارد که فدرال رزرو دارایی‌های موجود در ترازنامه بانک مرکزی را از طریق عملیات بازار باز (OMO) به بازار بفرستد. در حقیقت تیپرینگ دوره معکوس بین سیاست‌های انبساطی و سیاست‌های انقباضی است.
در تیپرینگ (Tapering)، بانک مرکزی ارزش دارایی‌هایی که هر ماه می‌خرد را کاهش می‌دهد.
زمانی که بانک مرکزی برنامه‌های تسهیل کمی خود را محکم‌تر اجرا می‌کند، دیگر هیچ دارایی را به ترازنامه خود اضافه نمی‌کند و در عوض دارایی‌هایی را که در اختیار دارد با فروش، کاهش می‌دهد.
زمان انجام و تاریخ تیپرینگ
فدرال رزرو اساساً از تسهیلات کمی به‌عنوان ابزاری برای محرک اقتصاد استفاده می‌کند؛ مانند دیگر برنامه‌های محرک اقتصادی، سیاست‌های QE همیشگی نیستند و بعد از رسیدن به نتایج مطلوب لغو می‌شوند.
اگر بانک مرکزی عملیات خود را به‌سرعت تغییر دهد اقتصاد به رکورد می‌رسد و در نقطه‌ی مقابل، اگر سیاست‌های خود را به‌هیچ‌وجه عوض نکند تورم ایجاد می‌شود. تیپرینگ، بازه زمانی بین آغاز به کار محرک‌های اقتصادی تا حرکت سریع به سمت تورم است.
سخن پایانی
تیپرینگ (Tapering) یکی از مهم‌ترین سیاست‌های مالی است که در کشورهای مختلف با هدف کنترل تورم اجرا می‌شود. به زبان ساده این راهکار به معنای کاهش میزان پولی که قبلاً وارد بازار شده و همچنین پول‌های در دست مردم جامعه است.
تیپرینگ در بازارهای مالی موجب تغییرات پیوسته و آهسته در حوزه اقتصادی و مالی می‌شود تا فشار اقتصادی ایجاد شده بر اثر تورم برای مردم قابل‌تحمل‌تر باشد.
شما در بورس، علاوه بر خرید و فروش سهام:
- می‌توانید در دارایی‌هایی مانند طلا و مسکن سرمایه‌گذاری کنید
- در صندوق‌های سرمایه گذاری بدون ریسک، سود ثابت بگیرید
برای شروع سرمایه‌گذاری، افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:
برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود: