تفاوت اختیار معامله اروپایی و آمریکایی در چیست؟

تفاوت اختیار معامله اروپایی و امریکایی

تفاوت اختیار معامله اروپایی و آمریکایی در زمان مجاز برای انجام معامله است. شما در اختیار معامله آمریکایی، برخلاف اروپایی، می‌توانید قبل از تاریخ سررسید معامله کنید.

اختیار معامله نوعی قرارداد میان خریدار و فروشنده اوراق است که خریدار با پرداخت مبلغی این اختیار را دارد در آینده معامله کند.

اختیار معامله انواع مختلفی دارد که در این مقاله به دو نوع اروپایی و آمریکایی و تفاوت بین این دو خواهیم پرداخت.

عناوین مطلب:

اختیار معامله چیست؟

اختیار معامله که به آن آپشن (option) نیز گفته می‌شود؛ نوعی ابزار مشتقه است که فعالان بازار سرمایه امکان خرید و فروش آن را دارند.

بدین صورت که خریدار و فروشنده قراداد می‌بندند و خریدار مبلغی را به فروشنده می‌پردازد؛ در ازای این پرداخت خریدار حق دارد در آینده معامله مشخصی انجام دهد.

به بیان تخصصی‌تر، اختیار معامله قراردادی است که بین فروشنده و خریدار که خریدار بر اساس آن حق دارد مقدار معینی از دارایی مندرج در قراداد را با یک قیمت معین و در زمانی معین بخرد یا بفروشد.

بعد از اینکه متوجه شدیم اختیار معامله چیست، به دو مورد از انواع متفاوت سبک در قرارداد اختیار معامله می‌پردازیم.

اختیار معامله اروپایی (European option)

اختیار معامله اروپایی نوعی از قراداد است که اجرا شدن آن به تاریخ سررسید در قرارداد محدود می‌شود.

در واقع در این نوع قراداد اگر قیمت دارایی پایه تغییر کند، سرمایه‌دار نمی‌تواند زودتر از تاریخ تعیین شده سهام را خرید و فروش کند.

در این نوع قرارداد، خرید دارایی پایه و یا فروش آن با قیمتی که از قبل مشخص شده، ذکر می‌شود. همچنین در قرارداد اختیار معامله اروپایی، سرمایه‌گذار فقط می‌تواند در تاریخ سررسید یا در روز انقضای قراداد معامله کند.

قرارداد اختیار معامله اروپایی، مانند دیگر قرادادها، شامل یک هزینه پیشین است که معمولا با نام هزینه کل شناخته می‌شود.

در این نوع قراداد، سرمایه‌گذار می‌تواند دارایی‌های پایه قرارداد را در تاریخ سررسید آن بدست آورد.

کسی که اختیار معامله اروپایی را خریداری می‌کند معمولا انتظار دارد در زمان سررسید قرارداد، قیمت بازاری آن بالاتر از قیمت ورودی معامله شود و به این اتفاق خوش‌بین است.

قیمت ورودی قیمتی است که در آن قراداد به سهامی از دارایی‌های پایه خود تبدیل می‌شود.

در واقع برای اینکه سرمایه‌گذار به سود قابل قبولی برسد می‌بایست قیمت سهام در تاریخ نوشته شده در قرارداد آنقدر بالا رفته باشد که بتواند هم هزینه‌های پرداخت شده را جبران کند، هم برای سرمایه‌گذار سودآور باشد.

کسی هم که قرارداد اختیار معامله را در تاریخ سررسید می‌فروشد، به قیمت دارایی پایه بدبین است و پیش‌بینی می‌کند در آینده قیمت بازار به میزانی کمتر از قیمت ورودی قرارداد معامله شود.

فروش کل قرداد زودتر از موعد

معمولا سرمایه‌گذاران تمایل دارند قراداد اختیار معامله خود را قبل رسیدن زمان انقضایشان، بفروشند.

قیمت‌های اختیار معامله متناسب با تغییر قیمت‌ دارایی پایه و زمان باقیمانده تا تاریخ سررسیدشان می‌تواند تغییر کند.

هر چقدر قیمت دارایی‌های پایه بالاتر برود، ارزش قراداد هم بیشتر می‌شود؛ و برعکس هر چه قیمت دارایی پایه افت کند، ارزش قراداد هم پایین می‌آید.

سرمایه‌گذار می‌تواند درصورتی که ببیند قیمت کل قراداد از مقدار اولیه آن بالاتر رفته، کل قراداد را واگذار کرده و بفروشند. در این شرایط سرمایه‌گذار به سود رسیده است.

یک قرارداد اختیار معامله مانند سهام می‌تواند در صورت افزایش قیمت خریده شود یا در صورت کاهش قیمت به فروش برسد.

نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که یک قرارداد اختیار معامله هر چه به زمان انقضایش نزدیک‌تر شود، احتمال آنکه در بازار به فروش برسد کمتر می‌شود؛ زیرا زمان کمی تا تاریخ سررسیدش باقی مانده است.

اختیار معامله اروپایی و آمریکایی
تفاوت قرار اختیار معامله آمریکایی و اروپایی در چیست؟

اختیار معامله آمریکایی (American option)

اختیار معامله آمریکایی به سرمایه‌گذار این امکان را می‌دهد که در هر زمانی، از حقوق خود در قرارداد استفاده کند.

یعنی بسته به اینکه این حقوق خرید یا فروش باشد، سرمایه‌گذار می‌تواند در هر زمان دارایی‌های پایه را معامله کند. در واقع تفاوت اختیار معامله اروپایی و آمریکایی در همین مورد است.

مثلا قراردادی از این نوع برای مدت 10 ماه بسته شده است، اما این قرارداد بعد از 8 ماه قابل استفاده و اعمال است. بنابراین، تفاوت اصلی این نوع قرارداد با قرارداد اختیار معامله اروپایی در زمان اعمال آنها است.

از آنجایی که سرمایه‌گذاران در اختیار معامله آمریکایی این امکان را دارند که در هر مقطعی از طول مدت قرارداد از اختیارات خود استفاده کنند، این نوع قرارداد ارزش بیشتری نسبت به گزینه‌های محدود اروپایی دارد.

سوالات متداول

تفاوت اختیار معامله اروپایی و آمریکایی در چیست؟

تفاوت اصلی در زمان مجاز برای اعمال اختیارات معامله است. در اختیار معامله آمریکایی برخلاف اروپایی، شما هر زمان که بخواهید می‌توانید آن را اعمال کنید.

کدام قراداد اختیار معامله ریسک بیشتری دارد؟

اختیار معامله آمریکایی از آنجا که به سرمایه‌گذار این امکان را می‌دهد که در هر زمانی قراداد را اعمال کند، در بازار ریسک بالاتری دارد.

قراردادهای اختیار معامله در بورس کالای ایران از چه نوعی است؟

قرادادهای اختیار معامله درشرکت بورس کالای ایران با سبک اروپایی معامله می‌شوند.

سخن پایانی

تفاوت‌های کلی اختیار معامله اروپایی و آمریکایی:

  1. اختیار معامله اروپایی هزینه کمتری دارد در حالی که اختیار معامله آمریکایی گران‌تر است.
  2. دارایی‌های پایه در اختیار معامله اروپایی امکان فروش ندارند اما در اختیار معامله آمریکایی این فرصت فراهم است.
  3. قرداد اختیار معامله آمریکایی ریسک بیشتری نسبت به اروپایی دارند.

نکته: با اینکه نمی‌توان دارایی‌های پایه را در قرداد اختیار معامله اروپایی فروخت، اما سرمایه‌گذار این اجازه را دارد که کل قرارداد را حتی قبل از تاریخ سررسیدش بفروشد.

آیا این مطلب مفید بود؟
‌بله‌‌خیر‌

شما در بورس، علاوه بر خرید و فروش سهام:

  • می‌توانید در دارایی‌هایی مانند طلا و مسکن سرمایه‌گذاری کنید
  • در صندوق‌های سرمایه گذاری بدون ریسک، سود ثابت بگیرید

برای شروع سرمایه‌گذاری، افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

نام شرکتویژگی‌هاامتیاز
کارگزاری آگاه
  • باشگاه مشتریان با جایزه
  • نرم‌افزار معاملاتی پیشرفته
  • دریافت اعتبار معاملاتی
  • خرید آنلاین صندوق‌ سرمایه‌گذاری
  • ثبت‌نام آنلاین برای کد بورسی
blankثبت نام در بورس

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

نام خدماتویژگی‌ها
دوره‌های آموزش تحلیل تکنیکال
  • دوره‌های حضوری + غیرحضوری
  • شناخته‌شده‌ترین اساتید
  • در سطح مقدماتی، متوسط و پیشرفته
  • ارائه مدرک معتبر گذراندن دوره
blank

0 0 رای
به مطلب امتیاز دهید:
اشتراک
اطلاع از
guest

0 دیدگاه
جدیدترین
قدیمی‌ترین بیشترین رای
Inline Feedbacks
مشاهده همه دیدگاه‌ها
blank
0
از دیدگاه‌ شما استقبال می‌کنیمx