رایج‌ترین اصطلاحات فارکس که هر تریدری باید بداند!

بازار فارکس یکی از بزرگترین بازارهای مالی جهان است که برای ورود به این بازار پرریسک، بایستی با تمام اصطلاحات مربوط به آن آشنا شوید.

در واقع؛ فعالیت در این بازار بدون دانستن اصطلاحات فارکس، یک اشتباه بزرگ است و بسیاری از تریدرها با همین اشتباه ساده، بخش زیادی از سرمایه‌های خود را از دست می‌دهند.

در این مقاله قصد داریم تا با آموزش اصطلاحات فارکس، شرایطی را فراهم کنیم تا فعالان این بازار بتوانند با اطلاعات کافی وارد بازار فارکس شوند.

شناخت اصطلاحات فارکس چه اهمیتی دارد؟

شناخت اصطلاحات در بازار فارکس، از جنبه‌های مختلفی حائز اهمیت است.

مهم‌ترین دلیلی که برای شناخت و یادگیری اصطلاحات فارکس وجود دارد این است که با درک مفاهیم فارکس می‌توانید در مواقع ضروری، معاملات بهتری را برای خود رقم بزنید.

به عنوان مثال؛ فرض کنید اگر یک تریدر از اصطلاحات و مفاهیم بازار فارکس آگاهی نداشته باشد، در مواقع اضطراری به جای یک اقدام صحیح و به موقع برای جلوگیری از ضرر، معاملات خود را وارد شرایط پیچیده کرده و متحمل ضرر خواهد شد.

لازم به ذکر است که درک این اصطلاحات، نمی‌تواند تضمین‌کننده موفقیت‌های شما در معاملات بازار فارکس باشد؛ اما با این حال لازمه داشتن معاملات مطمئن، یادگیری اصطلاحات و مفاهیم بازار است.

بنابراین؛ پیشنهاد می‌کنیم که به جای عجله برای کسب سودهای چند میلیون دلاری در بازار فارکس، ابتدا مفاهیم آن را به خوبی یاد بگیرید.

بیشتر بخوانید: چرا معامله‌گران در فارکس ضرر می‌کنند؟

رایج‌ترین اصطلاحات فارکس

در این بخش، اصطلاحات رایج فارکس را به طور مفصل مورد بررسی قرار می‌دهیم.

مطمئنا اصطلاحات و مفاهیم دیگری نیز در این زمینه وجود دارند؛ اما ما سعی داریم تا به مهم‌ترین و اساسی‌ترین اصطلاحات فارکسی بپردازیم:

بروکر (Broker)

بروکرها، همان کارگزاری‌هایی هستند که به عنوان واسطه، سفارش‌های خرید و فروش مشتریان را انجام می‌دهند.

در واقع؛ بروکرها به عنوان یک پلتفرم واسط، بستری را جهت انجام معاملات برای کاربران فراهم می‌کنند. اولین قدم برای ورود به بازار فارکس، انتخاب یک بروکر مطمئن و مناسب است.

بنابراین؛ لازم است قبل از ورود به بازار، با تحقیق و مطالعه، بروکر مورد نظر خود را پیدا کرده و سپس با تکمیل مراحل ثبت‌نام، احراز هویت و شارژ حساب کاربری‌تان، معاملات خود را آغاز نمایید.

بروکرهای فارکس: خصوصیات و راهنمای افتتاح حساب

جفت ارزها (Currency Pair)

جفت ارزها نیز از مفاهیم اصلی بازار فارکس هستند.

واژه Forex مخفف عبارت Foreign Exchange به معنی تبدیل ارزهای خارجی است. از این رو؛ در بازار فارکس شما می‌توانید ارزهای فیات کشورهای مختلف را به صورت جفت با یکدیگر معامله کنید.

بازار فارکس به گونه‌ای است که هر ارز در مقابل ارز دیگری قیمت‌گذاری و مبادله می‌شود؛ به این دو ارز متفاوت که در مقابل هم قرار می‌گیرند و معامله می‌شوند، جفت ارز می‌گویند.

به عنوان مثال؛ GBP/USD که پوند در برابر دلار آمریکا را نشان می‌دهد، یک جفت ارز است. توجه داشته باشید که به ارز سمت چپ در این نسبت، ارز پایه می‌گویند. یعنی در این مثال، پوند یک ارز پایه است.

در بازار فارکس، انواع جفت ارزها در سه دسته اصلی قرار می‌گیرند:

1. جفت ارزهای اصلی (Major Pairs)

اصطلاحا در بازار فارکس، به جفت ارزهای تشکیل شده با دلار آمریکا جفت ارزهای اصلی می‌گویند.

دلیل این موضوع این است که در حال حاضر دلار آمریکا بزرگ‌ترین ارز فیات جهان بوده و بالاترین حجم معاملات را نیز به خود اختصاص داده است.

شرایط و قیمت دلار آمریکا در بازار فارکس، تقریبا مشابه با شرایط و قیمت بیت‌کوین در بازار کریپتو است؛ به همین دلیل جفت ارزهای آن نیز به جفت ارزهای اصلی معروف هستند.

چند مورد از جفت ارزهای اصلی عبارتند از:

• EUR/USD یورو / دلار آمریکا 
• GBP/USD پوند / دلار آمریکا
• USD/JPY دلار آمریکا / ین ژاپن
• USD/CAD دلار آمریکا / دلار کانادا
• USD/CHF دلار آمریکا / فرانک سوئیس
• NZD/USD دلار نیوزلند / دلار آمریکا
• AUD/USD دلار استرالیا / دلار آمریکا

شایان ذکر است که در برخی از این جفت ارزهای اصلی، دلار آمریکا به عنوان ارز پایه و در برخی نیز به عنوان ارز مقابل حضور دارد.

2. جفت ارزهای فرعی (Cross Pairs)

براساس تعریفی که برای جفت ارز اصلی ارائه دادیم؛ به جفت ارزهایی که شامل دلار آمریکا نباشند، جفت ارز فرعی می‌گویند.

در این گروه، جفت ارزهایی که با 6 ارز اصلی یورو، پوند، ین، دلار کانادا، دلار استرالیا، دلار نیوزیلند و فرانک سوئیس هستند، محبوبیت بیشتری داشته و حجم معاملات بالاتری دارند.

به عنوان مثال؛ تعدادی از جفت ارزهای فرعی عبارتند از:

• EUR/JPY یورو / ین ژاپن
• EUR/GBP یورو / پوند انگلیس
• EUR/CAD   یورو / دلار کانادا
• CHF/JPY فرانک سوئیس / ین ژاپن

3. جفت ارزهای غیر معمول (Exotics)

چنانچه در یک طرف از ترکیب جفت ارز، یکی از ارزهای کشورهای در حال توسعه مانند ترکیه، مکزیک و… وجود داشته باشد و طرف دیگر، یک ارز اصلی به عنوان ارز پایه قرار گیرد، به آن جفت ارز غیرمعمول می‌گویند.

نمونه‌های زیر، از جمله جفت ارزهای غیر معمول به شمار می‌روند:

• USD/HKD دلار آمریکا / دلار هنگ‌کنگ
• JPY/NOK ین ژاپن / کرون نروژ
• EUR/TRY یورو / لیر ترکیه

به شما پیشنهاد می‌کنیم، چنانچه قصد معامله در بازار فارکس را دارید، تنها بر روی یک جفت ارز تمرکز کنید؛ چرا که در غیر این صورت، بررسی و تحلیل انواع جفت ارزها، انرژی زیادی از شما می‌گیرد و بازدهی خوبی در معاملات برایتان به همراه ندارد.

پوزیشن (Position)

به هر معامله‌ خرید یا فروشی که در بازار فارکس باز می‌کنید، اصطلاحا یک پوزیشن می‌گویند.

به عنوان مثال؛ اگر شما برای خرید نقره اقدام کنید، یک پوزیشن باز در نقره خواهید داشت.

اهرم (Leverage)

لوریج در بازار فارکس، نوعی اعتبار برای معامله‌گران بازار فارکس محسوب می‌شود.

به عبارت دیگر؛ شما می‌توانید با استفاده از لوریج، با پولی بیشتر از سرمایه اصلی خود، معامله کنید. به این صورت که در بروکرها، این امکان برای تریدرها فراهم شده تا با چندین برابر موجودی خود، وارد معاملات شوند.

توجه به این نکته بسیار مهم است که با استفاده از لوریج، همانقدر که احتمال افزایش سود برای شما وجود دارد، به همان میزان نیز ریسک معاملات افزایش خواهد یافت.

برای درک نحوه استفاده از اهرم‌ها، به این مثال توجه کنید؛ فرض کنید که تریدری قصد باز کردن یک معامله 1000 دلاری را دارد. او می‌تواند تنها با داشتن 100 دلار و استفاده از اهرم 1:10، این معامله را انجام دهد. البته می‌توان تنها با داشتن 10 دلار و استفاده از اهرم 1:100 نیز این معامله را انجام داد.

توجه داشته باشید که میزان سود یا ضرر شما در معاملات اهرم‌دار، به همان نسبت در مانده حساب تاثیرگذار است.

بنابراین؛ توصیه می‌شود بدون داشتن دانش کافی در این زمینه، هرگز سراغ اهرم‌های بزرگ نروید. زیرا با یک نوسان کوچک بازار، موجودی شما در معرض خطر صفر شدن قرار می‌گیرد.

سواپ (Swap)

هنگامی که ما ارزی را خرید یا فروش می‌کنیم، در واقع در حال معامله با بروکر هستیم.

برای اعتبار این معاملات، لازم است تا بروکر به همان میزان اعتباری که به ما می‌فروشد، خود نیز دارای اعتبار باشد.

به دلیل اینکه حجم معاملات روزانه در بازار فارکس، بیش از مقداری است که یک بروکر بتواند به همان مقدار در حساب خود داشته باشد؛ از این رو بروکرها با بانک‌ها قرارداد منعقد می‌کنند.

به عبارت ساده‌تر؛ بروکرها از طریق بانک، اعتبارات مورد نیاز خود را تامین کرده و به نوعی وام می‌گیرند. بروکرها بعد از گرفتن وام از بانک موظفند تا در پایان هر روز، وجوه دریافتی را تسویه نمایند.

چنانچه معاملات شما بیش از 24 ساعت باز باشد، شما ملزم به پرداخت بهره آن به بانک خواهید بود. به بهره پرداختی، اصطلاحا “سواپ” می‌گویند.

 اسپرد (Spread)

اسپرد در بازار فارکس، یکی از مهم‌ترین مفاهیمی است که هر تریدر باید به خوبی آن را درک کند.

برای توضیح مفهوم اسپرد باید بگوییم که برای هر جفت ارز در بازار فارکس، دو قیمت متفاوت وجود دارد: یکی قیمت خریدار (Ask) و دیگری قیمت فروشنده (Bid).

این اختلاف قیمت در بازار فارکس را “اسپرد” می‌گویند که مشابه آن در بازار بورس تهران با عنوان “کارمزد” وجود دارد.

به عبارت دیگر؛ اسپرد هزینه‌ای است که تریدرها جهت ورود به یک معامله پرداخت نموده و بروکرها نیز از همین طریق، درآمد کسب می‌کنند.

شایان ذکر است که پایین بودن میزان اسپرد، یکی از معیارهای مهم و تاثیرگذار در انتخاب بروکر است که باید به آن توجه داشته باشید.

بیشتر بخوانید: تفاوت اسپرد و کمیسیون چیست؟

پیپ (pip)

پیپ مخفف عبارت Price Interest Point است که کوچک‌ترین واحد نوسان قیمت یک سهم را نشان می‌دهد.

در واقع در بازار فارکس، کمترین مقداری که یک ارز می‌تواند تغییر کند، یک پیپ است.

 پیپ، رقم چهارم بعد از اعشار یا ده هزارم جفت ارزها است. البته یک استثنا وجود دارد و آن این است که اگر در جفت ارزهایی که ین ژاپن یک طرف جفت ارز باشد، رقم دوم را به عنوان پیپ به حساب می‌آوریم.

به عنوان مثال؛ زمانی که نرخ برابری یورو به دلار، از 1.4855 به 1.4856 برسد، یک پیپ افزایش قیمت پیدا کرده و زمانی که به 1.4854 برسد، یک پیپ کاهش یافته است.

لات (Lot)

در بازار فارکس، حجم معاملات را با “لات” بیان می‌کنند. به طور معمول؛ هر لات معادل 100 هزار واحد دلار آمریکا است.

با توجه به اینکه یک لات برای تعداد زیادی از تریدرهای بازار فارکس رقم بزرگی است، لات را به 100 قسمت تقسیم کرده‌اند. بنابراین؛ کوچکترین حجمی که یک تریدر می‌تواند انتخاب کند، حداقل 0.01 لات است.

توجه داشته باشید که لات، معیار مهمی در مدیریت سرمایه و ریسک به حساب می‌آید. به عبارت دیگر؛ مفهوم لات ملاکی است که تریدرها به وسیله آن میزان سرمایه ورودی، میزان سود یا زیان خود را محاسبه می‌کنند.

قیمت خرید و فروش (Bid و Ask)

در تمام بازارهای مالی، دو قیمت برای معاملات ارزها وجود دارد. قیمتی که با آن ارز را خریداری می‌کنید، Ask و قیمتی که با آن ارز مورد نظر خود را می‌فروشید، Bid نام دارد.

همانطور که قبل‌تر اشاره کردیم؛ این تفاوت قیمت به عنوان “اسپرد” شناخته می‌شود و بسته به نوع بروکر انتخابی شما، از 2 تا 7 پیپ متغیر است.

اجرای فوری (Instant Execution)

اجرای فوری، به نوع درخواست شما هنگام انجام معامله اشاره دارد.

چنانچه شما قصد انجام معامله به صورت دستی و در قیمت لحظه‌ای را داشته باشید، باید هنگام ثبت سفارش خود، گزینه instant execution را انتخاب نمایید تا معامله شما در لحظه و با قیمتی که در حال حاضر وجود دارد، انجام شود.

مارجین (Margin)

یکی از کاربردی‌ترین اصطلاحات فارکس که تریدرها از آن زیاد استفاده می‌کنند، مارجین است.

مارجین به میزان پولی که در یک پوزیشن خرید یا فروش درگیر است، اشاره دارد. در واقع، زمانی که شما حساب خود را شارژ کرده و یک اهرم انتخاب می‌کنید، بروکر نیز متناسب با اهرم یا لوریج انتخابی شما، اعتباری به حساب‌تان اختصاص می‌دهد.

در واقع می‌توان گفت مارجین مقدار پولی است که در ازای انجام یک معامله در حساب شما بلوکه شده و توانایی خرید و فروش با آن بخش را نخواهید داشت. همچنین؛ مقدار آن با توجه به لوریج شما، محاسبه می‌گردد.

به عنوان مثال؛ اگر قصد دارید 0.01 لات، یورو به دلار آمریکا خریداری کنید، با توجه به نرخ برابری این جفت ارز، 20 دلار از حساب شما درگیر معامله خواهد شد. در این حالت؛ اصطلاحا مارجین حساب شما، 20 دلار شده است.

بنابراین باید توجه داشته باشید که پیش از شروع معاملات، مارجین حساب شما صفر باشد و زمانی که اولین معامله خود را باز می‌کنید، مارجین حساب با توجه به حجم معامله‌ای که انجام می‌دهید، اضافه شود.

بیشتر بخوانید: مارجین تریدینگ (Margin Trading) در بازارهای مالی به‌ویژه کریپتو

تراز حساب (Balance)

بالانس یا تراز حساب، موجودی حسابتان را بدون در نظر گرفتن معاملات باز نشان می‌دهد.

یعنی اگر در حال حاضر 100 دلار در حسابتان دارید و یک معامله باز هم به مبلغ 200 دلار باز کرده‌اید، بالانس حساب شما همان 100 دلار خواهد بود.

ایکوئیتی (Equity)

موجودی حساب شما به علاوه سود یا زیان معاملات باز، ایکوئیتی یا مانده خالص حساب نام دارد.

به عنوان مثال؛ چنانچه 100 دلار در حساب شما موجود باشد و معامله بازی با 80 دلار سود نیز داشته باشید، ایکوئیتی حسابتان برابر با 180 دلار و بالانس حساب هم 100 دلار خواهد بود.

مارجین آزاد (Free Margin)

به تفاوت ایکوئیتی حساب و مارجین پوزیشن‌های باز، مارجین آزاد می‌گویند.

در واقع؛ مقدار پولی که در حال حاضر درگیر نباشد، مارجین آزاد نام دارد که می‌توان آن را با باز کردن یک معامله جدید درگیر کرد و یا برای پوشش ضرر معاملاتی که باز هستند، از آن استفاده نمود.

توجه داشته باشید تا زمانی که شما پوزیشنی باز نکرده‌اید، تمامی پول موجود در حسابتان، آزاد خواهد بود. بنابراین در این حالت؛ ایکوئیتی، مارجین آزاد و بالانس حساب شما، همگی با هم برابرند.

مارجین لول (Margin Level)

نسبت اکوئیتی به مارجین که به صورت درصد بیان می‌شود را سطح مارجین یا مارجین لول می‌گویند.

در بروکرهای مختلف با توجه به قوانین آن‌ها، این نسبت با محدودیت‌های خاص خود مواجه است.

به عبارت دیگر؛ بروکر تشخیص می‌دهد که شما چه میزان اعتبار جهت ادامه معاملات خواهید داشت و هر چه مارجین لول حساب شما بالاتر باشد، اعتبار بالاتری از سوی بروکر برای انجام معاملات بیشتر به دست می‎آورید.

معمولا اکثر بروکرها، سطح 100 درصد را به عنوان سطح محدودیت مارجین خود تعیین می‌کنند که اصطلاحا به این محدودیت سطح کال مارجین می‌گویند.

این سطح به این معنا است که شما دیگر اجازه باز کردن معامله جدید را ندارید و تنها می‌توانید پوزیشن‌های قبلی خود را ببندید. در واقع زمانی که سطح مارجین 100 درصد رخ دهد، ایکوئیتی و مارجین حساب شما با هم برابر شده و معاملات شما در حال ضرر دادن هستند.

مارجین کال (Margin call)

مارجین کال شرایطی است که در آن، مجموع ضررهای معامله‌گر، از موجودی حساب او بیشتر شده است.

به عبارت دیگر؛ موجودی حساب فرد از اعتبار مارجینی که به او تعلق گرفته نیز کمتر می‌شود. از طرفی؛ مارجین کال را می‌توان نوعی واکنش دفاعی بروکر در برابر زیان معامله‌گر به حساب آورد.

در چنین شرایطی؛ بروکر به دلیل نگرانی از صفر شدن موجودی حساب شما و زیان به بروکر، یک پیام هشدار برای شما ارسال می‌کند.

در این حالت شما می‌توانید پول بیشتری به حساب خود واریز کرده یا موقعیت‌های باز خود را ببندید تا از وضعیت مارجین کال خارج شوید. در غیر این صورت، بروکر خودش تمامی معاملات باز شما را می‌بندد تا مجبور به تسویه حساب این ضررها نشود.

توجه به این نکته ضروری است که اگر هنگام استفاده از اهرم‌ها دقت کافی داشته باشید و حجم مناسبی از پول را درگیر معامله کنید، یا در معاملات خلاف پیش‌بینی، به موقع از بازار خارج شوید؛ احتمال کال مارجین شدن شما بسیار کم خواهد بود.

استاپ اوت (Stop Out Level)

استاپ اوت، روشی برای برای بستن اجباری معاملاتی است که وارد ضرر شده‌اند و در آن شرایط حساب معاملاتی شما موجودی کافی ندارد.

به عبارت دیگر؛ اگر مارجین لول شما از سطح کال مارجین هم پایین‌تر رود و همچنان بازار بر خلاف معاملات شما در حرکت باشد، بروکر به طور خودکار پوزیشن‌های شما را می‌بندد. به این سطح از محدودیت، “سطح استاپ اوت” می‌گویند.

مقدار استاپ اوت توسط بروکر تعیین می‌شود و این مقدار در بروکرهای مختلف، با یکدیگر متفاوت است.

این کار به این صورت انجام می‌شود که در هنگام بستن پوزیشن‌ها، بروکر از ضررده‌ترین پوزیشن شما شروع کرده و اینگونه سطح مارجین را افزایش می‌دهد. اگر بعد از آن، باز هم زیان معاملات شما افزایش یابد؛ بروکر پوزیشن‌های دیگر را نیز می‌بندد.

حد ضرر (Stop Loss)

قطعا اگر از فعالان بازار فارکس یا ارز دیجیتال باشید، اصطلاح “حد ضرر” یا “استاپ لاس” را بسیار شنیده‌اید.

استاپ لاس، تعیین بازه‌ای از قیمت است که تریدر برای بسته شدن معاملات زیان‌ده از آن استفاده می‌کند.

به عبارت دیگر؛ تریدرها بعد از باز کردن یک پوزیشن معاملاتی، محدوده‌ای را تعیین می‌کنند که اگر قیمت به آن حد رسید، معاملات به صورت خودکار بسته شوند. این کار باعث می‌شود که تریدر کمتر متحمل ضرر شود.

همانطور که می‌دانید؛ بستن پوزیشن به صورت دستی نیز امکان‌پذیر است، اما ممکن است در شرایط نوسانی بازار، بستن معاملات به صورت دستی برای تریدرها مقدور نباشد؛ به همین دلیل لازم است تا حتما حد ضرر را از پیش تعیین نمایید.

بیشتر بخوانید: چرا در معاملات حد ضرر نمی‌گذاریم؟

توجه داشته باشید که حد ضرر در معاملات خرید، پایین‌تر از قیمت فعلی و در معاملات فروش، بالاتر از قیمت فعلی تعیین می‌شود.

در ادامه، نکات مهمی که در رابطه با حد ضرر باید بدانید را ذکر می‌کنیم:

• حد ضرر را نباید با فاصله بسیار کم یا بسیار زیاد از قیمت خرید قرار دهید؛ زیرا این کار عملا فایده‌ای برای شما نخواهد داشت. پیشنهاد ما این است که حد ضرر را در محدوده‌ای تعیین کنید که بیش از 10 درصد مبلغ خریدتان از دست نرود.
• چنانچه مقاومت یک سهم شکسته و قیمت در بالای آن تثبیت شده است، بهتر است حد ضرر را روی ناحیه مقاومتی شکسته شده قرار دهید؛ زیرا این ناحیه اکنون به عنوان سطح حمایتی عمل خواهد کرد.
• اگر قیمت‌ در جهت پیش‌بینی شما جابه‌جا شد، لازم است متناسب با آن، حد ضرر خود را نیز تغییر دهید. زیرا در غیر این صورت ممکن است سودی را که کسب کرده‌اید، از دست بدهید.

حد سود (Take Profit)

حد سود نیز همانند حد ضرر، اصطلاحی است که برای بستن سفارش به صورت خودکار به کار می‌رود.

با این تفاوت که در حد سود، شما برای معاملات خود هدف تعیین کرده‌اید و با رسیدن به محدوده مورد نظر، از معامله خارج می‌شوید. این کار، ریسک معاملات شما را کاهش خواهد داد.

در واقع حد سود نوعی پایبندی و اعتماد معامله‌گر به تحلیل‌ها و برنامه‌هایش را نشان می‌دهد. توصیه می‌کنیم که بعد از تعیین حد سود، آن را جابه‌جا نکنید؛ مگر اینکه در شرایط خاص مجبور به جابه‌جا کردن آن باشید.

علاوه بر این؛ شما می‌توانید حد سود خود را در چند مرحله و با درصد مشخص کنید تا در هر مرحله بتوانید درصدی از خرید خود را با سود خارج نمایید.

بیشتر بخوانید: حد سود و ضرر (SL & TP) چیست و چگونه آن‌ها را تعیین کنیم؟

دستورات شرطی (Pending Orders)

نوع دیگری از سفارش‌های معاملاتی وجود دارد که در آن‌ها معاملات به صورت آنی انجام نمی‌شوند.

این نوع سفارش‌ها به عنوان دستورات شرطی شناخته می‌شوند که در آن تریدرها برای معاملات خود، قیمت یا زمان را مشخص کرده و زمانی که قیمت یا زمان به آن سطح برسد، بروکر به صورت اتوماتیک سفارش را انجام خواهد داد.

این نوع سفارش‌ها به 4 دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

Buy Limit

با استفاده از این دستور، امکان ایجاد سفارش خرید با قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی بازار برای شما وجود دارد.

یعنی در شرایطی که شما یک حرکت نزولی جزئی و سپس آغاز روند صعودی را برای بازار پیش بینی می‌کنید، می‌توانید از این دستور استفاده نمایید.

بروکر نیز پس از کاهش قیمت و رسیدن به سطح مدنظر شما، سفارش خرید را اجرا خواهد کرد.

Buy Stop

در این نوع دستور شرطی، با افزایش قیمت و رسیدن به سطح قیمتی مورد نظرتان، سفارش اجرا خواهد شد.

در واقع، شما می‌توانید با پیش‌بینی شروع روند صعودی بالاتر از قیمت فعلی بازار، سفارش خرید خود را بالاتر از قیمت کنونی ثبت کنید.

بروکر نیز زمانی که شرایط سفارش شما محیا شود و قیمت جفت ارز به سطح قیمتی مد نظرتان برسد، به صورت اتوماتیک سفارش خرید را انجام خواهد داد.

Sell Limit

در این دستور معاملاتی، تریدرها سفارش خود را در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار ثبت می‌کنند.

در واقع در این شرایط تریدرها معتقدند که بازار یک روند صعودی کوچک در پیش داشته و سپس روند نزولی خود را آغاز می‌کند. از این رو؛ سفارش فروش خود را در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی ثبت کرده و بروکر نیز با رسیدن به آن سطح، به طور اتوماتیک سفارش را اجرا خواهد کرد.

Sell Stop

در این دستور شرطی، سفارش فروش شما در قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی بازار فعال خواهد شد.

به عبارت دیگر؛ چنانچه شما آغاز روند نزولی را در قیمتی پایین‌تر از قیمت کنونی بازار پیش‌بینی کنید، می‌توانید از این نوع سفارش استفاده نمایید.

بروکر نیز با رسیدن قیمت به سطح مورد نظرتان، به صورت اتوماتیک سفارش را اجرا خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: مفهوم انواع سفارش در بازارهای مالی؛ Stop Limit ،Limit Orders و …

سوالات متداول

سخن پایانی

در این مقاله با کاربردی‌ترین اصطلاحات فارکس آشنا شدید؛ اما باید توجه داشته باشید که تعداد اصطلاحات بازار فارکس، فراتر از چیزی است که در این مقاله به آن اشاره کردیم.

بنابراین؛ پیشنهاد می‌کنیم که برای تبدیل شدن به یک معامله‌گر حرفه‌ای، علاوه بر آشنایی با تمامی اصطلاحات این بازار، به آن‌ها تسلط نیز داشته باشید که لازمه این امر، تلاش و تمرین مداوم است.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید باشد و مطالعه آن، شروع خوبی را جهت یادگیری و فعالیت در بازار فارکس برایتان به ارمغان آورد.

مقالات مرتبط:

• مفهوم جفت ارز در فارکس