دارایی مشهود (Tangible Asset)

دارایی مشهود (به انگلیسی Tangible Asset) به نوعی دارایی گفته می‌شود که یک ارزش پولی محدود و اغلب شکل فیزیکی دارد.

دارایی‌های مشهود را می‌توان غالبا در ازای مقداری ارزش پولی مبادله کرد؛ البته میزان نقدینگی بازارهای مختلف متفاوت خواهد بود.

دارایی‌های مشهود نقطه مقابل دارایی‌های نامشهود (intangible assets) هستند که به جای ارزش مبادله‌ای (exchange value)، ارزشی فرضی (theorized value) دارند.

عناوین مطلب:

ارزش خالص و عملیات اصلی یک کسب و کار تا حد زیادی به دارایی‌های آن کسب و کار بستگی دارد.

مدیریت دارایی‌ها و مسائل جانبی یک دارایی علت اصلی تدوین و تنظیم مستمر ترازنامه توسط شرکت‌هاست. دارایی‌ها در ترازنامه ثبت می‌شوند و نکته اصلی این صورت‌مالی یک معادله ساده است: دارایی منهای بدهی باید برابر با حقوق صاحبان سهام باشد.

شرکت‌ها دو نوع دارایی دارند: مشهود و نامشهود.

دارایی‌های مشهود ابتدایی‌ترین نوع دارایی در ترازنامه هستند. آنها معمولا شکل اصلی دارایی‌ها در اغلب صنایع را تشکیل می‌دهند.

این دارایی‌ها معمولا به راحتی تشخیص داده شده و ارزش‌گذاری می‌شوند. دارایی‌های مشهود دارایی‌هایی با ارزش محدود یا مجزا هستند و اغلب شکلی فیزیکی دارند.

با یک نگاه سریع به ترازنامه، می‌توان خلاصه‌ای از دارایی‌های مشهود فهرست شده از نظر نقدینگی را تشخیص داد. بخش دارایی ترازنامه به دو قسمت تقسیم می‌شود: دارایی‌های جاری و دارایی‌های بلندمدت (ثابت).

دارایی‌های جاری دارایی‌هایی هستند که می‌توان در کمتر از یک سال آنها را به وجه نقد تبدیل کرد.

دارایی‌های ثابت یا بلندمدت دارایی‌هایی هستند که طی بیشتر از یک سال قابل تبدیل به وجه نقد هستند.

تمام این دارایی‌ها از عملیات یک شرکت پشتیبانی کرده و به آن برای رسیدن به هدف اصلی که ایجاد درآمد بیشتر است کمک می‌کنند.

نکات کلیدی:

  • شرکت‌ها عموما دو نوع دارایی دارند: مشهود و نامشهود.
  • دارایی‌های مشهود ارزش معاملاتی واقعی و اغلب شکل فیزیکی دارند.
  • دارایی‌های مشهود عموما بخش بزرگی از کل دارایی‌های یک شرکت را تشکیل می‌دهند.
  • دارایی‌های مشهود را م‌یتوان به عنوان دارایی جاری یا دارایی ثابت در ترازنامه ثبت کرد.

دارایی‌های مشهود جاری و دارایی‌های ثابت

داراییه‌ای مشهود یا جاری هستند و یا ثابت.

دارایی‌های جاری ممکن است موجودیت فیزیکی نداشته باشند اما ارزش تراکنشی (transaction value) محدود دارند.

نقدشونده‌ترین دارایی‌های جاری و مشهود یک شرکت شامل وجه نقد، معادل‌های وجوه نقد، اوراق بهادار قابل معامله، و حساب‌های دریافتنی هستند.

تمام این دارایی‌های مشهود در محاسبه نسبت آنی (quick ratio) شرکت لحاظ می‌شوند.

نسبت جاری نشان‌دهنده این است که یک شرکت تا چه اندازه می‌تواند بدهی‌های جاری خود را با دارایی‌های جاری‌اش پوشش دهد.

به عنوان مثال، یکی از دارایی‌های نسبت جاری (current ratio assets) موجودی کالا است که به اندازه معادل‌های نقدی، دارای نقدشوندگی نیست اما ارزش بازار محدود دارد و درصورت نیاز به نقدینگی می‌توان آن را تبدیل به وجه نقد کرد.

دارایی‌های بلندمدت، که گاهی دارایی ثابت (fixed assets) نامیده می‌شوند، در بخش دوم دارایی‌ها در ترازنامه ثبت می‌شوند.

این داراییها شامل چیزهایی مانند املاک و مستغلات، ماشین‌آلات تولیدی، تجهیزات تولیدی، وسایل نقلیه، اثاثیه دفتر کار، کامپیوترها، و لوازم اداری می‌شوند.

هزینه این دارایی‌ها ممکن است بخشی از هزینه فروش کالا باشد یا نباشد اما فارغ از این مسئله، این دارایی‌ها ارزش تراکنشی واقعی برای شرکت دارند.

دارایی‌های مشهود در ترازنامه با قیمتی که به دست آورده شده‌اند ثبت می‌شوند. دارایی‌های مشهود و ثابت ارزش خود را در طول زمان و به خاطر استهلاک از دست می‌دهند.

میزان استهلاک در ترازنامه نشان‌دهنده میزان کاهش ارزش دارایی در طول زمان است.

دارایی‌های جاری در عرض یک سال قابل تبدیل به وجه نقد هستند و بنابراین نیازی به ثبت میزان کاهش ارزش در زمان مشخص ندارند. به عنوان مثال، موجودی کالا یک دارایی جاری است که معمولا در عرض یک سال فروخته می‌شود.

دارایی‌های مشهود در مقابل دارایی‌های نامشهود

ارزش دارایی‌ها به جهت مدیریت حقوق صاحبان سهام حائز اهمیت هستند.

دارایی‌های مشهود و نامشهود دو نوع دارایی هستند که در مجموع فهرست دارایی‌های کامل شرکت را تکمیل می‌کنند. به این ترتیب، هر دو میزان در ترازنامه لحاظ شده و در بررسی عملکرد کل مدیریت، مورد تحلیل قرار می‌گیرند.

دارایی‌های نامشهود شامل دارایی‌های غیرفیزیکی هستند که معمولا ارزشی تئوریک دارند و این میزان توسط ارزیابی خود شرکت تعیین می‌شود.

این دارایی‌ها شامل کپی رایت (copyrights)، علائم تجاری (trademarks)، حق امتیاز (patents)، مجوزها (licenses)، و ارزش برند (brand value) شرکت هستند.

دارایی‌های نامشهود تحت عنوان دارایی‌های بلندمدت در ترازنامه ثبت می‌شوند.

برخی مقادیر جزء به جزء مرتبط با دارایی‌های نامشهود وجود دارند که می‌توانند اساس مقدار ترازنامه‌ای آنها را شکل دهند، مانند هزینه‌های ثبت و تمدید. اما عموما هزینه‌های مرتبط با دارایی‌های نامشهود به طور کلی جزء هزینه‌های عمومی در نظر گرفته می‌شوند و بیشتر ارزش دارایی‌های نامشهود توسط خود شرکت تعیین می‌شود.

دارایی‌های نامشهود را معمولا نمی‌توان به شکل جداگانه در بازار آزاد فروخت؛ البته، در برخی موارد ممکن است توسط سایر شرکت‌ها خریداری شوند.

همچنین امکان دارد به عنوان بخشی از یک معامله ادغام (merge) یا اکتساب (acquisition)، پول آنها را پرداخت و یا آنها را ردوبدل کرد.

دارایی‌های نامشهود در صورت ثبت در ترازنامه به ارزش خالص و ارزش کل شرکت کمک می‌کنند، اما تصمیم در مورد ارزش دفتری هر کدام برعهده شرکت است.

آیا این مطلب مفید بود؟
‌بله‌‌خیر‌
این اصطلاح در واژه‌نامه جامع بورسینس منتشر شده است.سایر اصطلاحات و واژه‌های اقتصادی و مالی را ببینید ...

شما در بورس، علاوه بر خرید و فروش سهام:

  • می‌توانید در دارایی‌هایی مانند طلا و مسکن سرمایه‌گذاری کنید
  • در صندوق‌های سرمایه گذاری بدون ریسک، سود ثابت بگیرید

برای شروع سرمایه‌گذاری، افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

نام شرکتویژگی‌هاامتیاز
کارگزاری آگاه
  • باشگاه مشتریان با جایزه
  • نرم‌افزار معاملاتی پیشرفته
  • دریافت اعتبار معاملاتی
  • خرید آنلاین صندوق‌ سرمایه‌گذاری
  • ثبت‌نام آنلاین برای کد بورسی
ثبت نام در بورس

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

نام خدماتویژگی‌ها
دوره‌های آموزش تحلیل تکنیکال
  • دوره‌های حضوری + غیرحضوری
  • شناخته‌شده‌ترین اساتید
  • در سطح مقدماتی، متوسط و پیشرفته
  • ارائه مدرک معتبر گذراندن دوره
blank

جدیدترین واژه‌ها و اصطلاحات

هج فاند
هج فاند (Hedge Fund) یا صندوق پوشش ریسک نوعی مشارکت محدود بین سرمایه‌گذاران خصوصی است. سرمایه‌ی هج فاندها...
سهام خزانه
سهام عادی یا ممتاز یک شرکت سهامی که توسط همان شرکت مجددا خریداری شده است را به‌عنوان سهام خزانه  (به...
خزانه
خزانه امروز محل تمرکز نقدینه دولت، دریافت‌ها و پرداخت‌های آنها است. یکی از مهم‌ترین وظایف خزانه، جمع...
نسبت قیمت به درآمد
نسبت میان قیمت و درآمد هر سهم شرکت را نسبت قیمت به درآمد (یا نسبت P/E) می‌نامند. اگر نسبت P/E یک شرکت...
سوگیری
بایاس (Bias) یا سوگیری به هر نوع خطای سیستماتیک در طرح (Design)، انجام (Counduct) و آنالیز مطالعه می‌گویند...
بودجه بندی سرمایه‌ای
بودجه‌بندی را فرایند تخصیص منابع محدود به نیازهای نامحدود می‌دانند. مجموع کوشش‌هایی که صرف تدوین و تخصیص...
شاخص NFP
شاخص NFP یکی از عوامل اصلی ایجاد نوسان در بازارهای مالی است و روند حرکت قیمت را در هر ماه مشخص می‌کند....
کالای عمومی
در علم اقتصاد کالاها بر اساس 2 ویژگی رقابت پذیری و تخصیص پذیری به چهار دسته تقسیم می‌شوند. کالایی که...
blank