واژه کارآفرینی واژه پرکاربردی است. اغلب آن را می‌شنویم اما آیا به درستی با تعریف کارآفرینی و انواع آن هستیم؟ اغلب کسی که کسب‌وکاری را آغاز کرده است، کارآفرین خطاب می‌شود.
کارآفرین فردی است که با صرف زمان و انرژی لازم، منابع، نیروی کار، مواد اولیه و سایر دارایی‌ها را به‌گونه‌ای هماهنگ می‌سازد که ارزش آنها یا محصولات حاصل از آنها نسبت به حالت اولیه‌اش افزایش یابد.
در واقع کارآفرین، ارزش افزوده ایجاد می‌کند. با شنیدن واژه کارآفرین، تمایل داریم آن را فردی بدانیم که با سرمایه خود یک کسب‌وکار را آغاز کرده است. کارآفرینی فردی از انواع کارآفرینی مستقل محسوب می‌شود.
عناوین مطلب:
اما درحقیقت شناخت تعریف رسمی انواع کارآفرینی، فرآیند شروع یک تجارت یا سازمان برای سودآوری یا تأمین نیازهای جامعه است.
ما از این عبارت برای سود یا نیازهای جامعه استفاده کرده‌ایم تا کارآفرینی تجاری را از کارآفرینی غیرانتفاعی و خیریه جدا کنیم. پس از تعریف کارآفرینی، قصد داریم در این مقاله انواع کارآفرینی را بررسی کنیم.
برای ورود به حوزه کارآفرینی تحقیق در مورد انواع کارآفرینی اهمیت زیادی دارد. اگر بپرسند انواع کارآفرینی را نام ببرید باید بگوییم از جنبه‌های مختلفی می‌توان به این موضوع نگاه کرد.
وقتی صحبت از یک کسب‌وکار مخاطره‌آمیز و کارآفرینانه می‌شود، پای دو نوع کلی از کسب‌وکار به میان می‌آید:
- یک: تشکیلات اقتصادی کوچک و متوسط (SME)
- دو: تشکیلات اقتصادی نوآوری محور (IDE)
در ادامه به بررسی این دو دسته‌بندی عمده و مهم می‌پردازیم:
نکات کلیدی
- کارآفرینی شروع یک تجارت یا فعالیت سودآور است که با هدف تامین نیاز در بخش‌های مختلف انجام می‌شود. در این فرآیند با قبول ریسک‌های احتمالی و تلاش پیوسته، ارزش جدیدی تولید می‌شود.
- کارآفرینی می‌تواند به صورت فردی یا گروهی و در قالب یک شرکت یا به شکل شخصی انجام شود. همچنین می‌تواند حالت‌های دیگری نیز داشته باشد.
- شناخت انواع کارآفرینی به ما در درک بهترین مدل آن برای هدف پیش رو، ریسک‌هایی که وجود دارد و بهترین روش مدیریت این فرآیند کمک می‌کند.
SME چیست و چه زمانی شکل می‌گیرد؟
SME ها را معمولا یک شخص به‌تنهایی آغاز می‌کند؛ شخصی که در یک بازار محلی کار می‌کند.
گاهی این نوع کسب‌وکار به‌مرور زمان، تبدیل به کسب‌وکاری متوسط می‌شود و در آنها استقلال شخصی و جریان نقدینگی مثبت وجود دارد.
معمولا در این نوع کسب‌وکار، مقدار فروش ناخالص و تعداد مشاغل ارتباط مستقیمی به پول و منابعی که به آن تزریق می‌شود دارد.
مشاغل ایجاد شده در SME ها ازنظر جغرافیایی در یک حوزه، ثابت‌اند و قابل انتقال به حوزه‌ها و مناطق دیگر نیستند.
بیشتر بخوانید: 6 نشانه اینکه شما برای کارآفرینی آماده نیستید
IDE چیست و چه زمانی شکل می‌گیرد؟
IDE ها مبتنی بر نوآوری هستند. در این نوع کسب‌وکار، افراد ریسک‌های بیشتری را قبول کرده و به دلیل جاه‌طلب بودن، به فرای بازارهای محلی فکر می‌کنند و در پی کسب اعتبار در بازارهای منطقه‌ای و جهانی هستند.
آنها معمولا گروهی متشکل از بنیان‌گذاران بوده و برای کسب مزیت رقابتی، از تکنولوژی، روندهای خاص، ایده‌های جدید و نوآوری‌ها در کسب‌وکار استفاده می‌کنند.
تفاوت میان IDE و SME
IDE ها انحصارا برای سودآوری ایجاد می‌شوند، حتی اگر کارآفرینان مجبور باشند که در این راه، بخشی از کنترل شرکت، مثلا کنترل دارایی‌ها را از دست بدهند.
این بدان معنی است که گروه بنیان‌گذار، حاضر می‌شود که بخشی از مالکیتش را در ازای افزایش سرمایه و/یا تخصص لازم برای رشد و بزرگ‌تر شدن شرکت، از دست بدهد.
IDE ها آهسته آغاز به کار می‌کنند و حتی گاهی در اوایل کار، پول و سرمایه‌شان از دست می‌رود، اما پس از مدتی رشدی نمایی خواهند داشت.
مشاغل ایجاد شده در IDE ها، اکثرا به یک منطقه جغرافیایی خاص محدود نیستند و در حوزه‌های دیگر هم قابل استفاده هستند.
در این نوع کسب‌وکارها وجود نوآوری مزیتی رقابتی به شمار نمی‌آید و برای تاسیس شرکت و رشد آن نیز ضروری نیست. برای راهاندازی این نوع کسب‌وکارها نیاز به سرمایه چندان زیادی نیست.
این سرمایه‌ها اکثرا از منابع بیرونی تامین نمی‌شوند و بیشتر، شرکت‌های فامیلی هستند که این کسب‌وکارها را تشکیل می‌دهند.
رشد شرکت نیز خطی بوده و پس از سرمایه‌گذاری بر روی آن، معمولا بلافاصله پاسخ مثبتی دریافت خواهید کرد و مواردی مانند فروش ناخالص، جریان نقدینگی، تعداد مشاغل و… افزایش پیدا خواهند کرد.
بیشتر بخوانید: ریسک‌های کارآفرینی (به همراه راهکار مواجه با این خطرات)
معرفی 40 نوع کارآفرینی
انواع کارآفرینی و در واقع کارآفرین‌ها را براساس موارد مختلفی مانند نوع مالکیت، مقدار سرمایه، نوآوری، زمینه کاری و… به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌کنند و آشنایی با انواع کارآفرینی می‌تواند کمک‌کننده باشد.
در این مقاله سعی کرده‌ایم که مهم‌ترین آنها را معرفی کنیم. این شیوه‌های کارآفرینی ممکن است سرمایه کم یا سرمایه زیادی لازم داشته باشند:
1. کارآفرینی خصوصی
این مدل یکی از رایج‌ترین انواع کارآفرینی در ایران است.
هنگامی که فرد یا گروهی از افراد، در بخش خصوصی کسب‌وکاری را آغاز می‌کنند، ریسک‌ها را می‌پذیرند و نوآوری می‌کنند، به آن کارآفرینی خصوصی می‌گویند. این نوع کارآفرینی یکی از انواع کارآفرینی مستقل است.
هدف اصلی این نوع کارآفرینی، کسب سود است. توسعه آن از طریق سرمایه‌گذاری‌های خصوصی انجام می‌شود. کارآفرینی خصوصی در کشورهایی مانند انگلستان، آمریکا، آلمان، ژاپن و فرانسه بسیار محبوب است.
2. کارآفرینی دولتی یا عمومی
زمانی که دولت‌ها برای بهبود رفاه عمومی، روی کسب‌وکارهای بخش دولتی یا عمومی سرمایه‌گذاری می‌کنند و ریسک‌های مربوط به آن را می‌پذیرند، درواقع کارآفرینی دولتی یا عمومی انجام شده است.
این نوع کارآفرینی بیشتر در کشورهای سوسیالیست و کمونیستی مانند روسیه، چین و یوگسلاوی رواج دارد. کارآفرینی عمومی در هند نیز پس از استقلال این کشور توسعه پیدا کرده است.
3. کارآفرینی مشترک
هنگامی که دولت و بخش خصوصی، به‌طور مشترک در یک تشکیلات اقتصادی یا کسب‌وکار سرمایه‌گذاری می‌کنند، کارآفرینی مشترک شکل می‌گیرد.
ویژگی‌های اصلی این مدل از انواع کارآفرینی عبارتند از:
- کارآفرینی مشترک، ترکیبی از مالکیت خصوصی و دولتی است.
- در این سیستم، فرصت‌هایی برای سرمایه‌گذاری در تشکیلات اقتصادی بخش خصوصی ارائه می‌شود، اما نقش اصلی آن را دولت ایفا می‌کند.
این بدان معناست که هم دولت و هم کارآفرینان خصوصی و جامعه در این سرمایه‌گذاری شریک بوده و هرکدام سهم مشخص خود را دارند.
بیشتر بخوانید: آیا اشتیاق داشتن برای شروع کارآفرینی کافیست؟
4. کارآفرینی مشارکتی
هنگامی که افراد مختلف با کمک یکدیگر، در کسب‌وکاری سرمایه‌گذاری کرده، ریسک‌ها را می‌پذیرند و بر مبنای شراکت و همکاری، نوآوری‌هایی را وارد کار می‌کنند، به آن کارآفرینی مشارکتی گفته می‌شود.
هدف اصلی این انواع کارآفرینی، تشویق جامعه به اشاعه استقلال شخصی و نیز افزایش رفاه اجتماعی مردم و شهروندان است.
5. کارآفرینی سنتی
اگر در کشوری، تولید در تشکیلات اقتصادی، بر مبنای شیوه‌های سنتی بوده، روند تغییرات به کندی انجام شده و به فعالیت‌های مربوط به تحقیق و توسعه توجهی نشود، کارآفرینی‌های موجود در آن کشور، تحت عنوان کارآفرینی سنتی شناخته می‌شوند.
ویژگی‌های اصلی این نوع کارآفرینی به قرار زیر است:
- در انواع کارآفرینی سنتی، اعتقاد بر حفظ روند طبیعی توسعه است.
- این نوع افراد، به پذیرش ریسک‌های بزرگ علاقه‌ای ندارند.
- آنها به نوآوری توجهی نمی‌کنند.
- چنین کارآفرین‌هایی به داشتن تکنولوژی‌ها، ابزارآلات و ماشین‌های جدید علاقه‌ای ندارند.
- آنها تمایل دارند که تنها به یک حوزه صنعتی ورود کنند.
6. کارآفرینی مدرن یا انقلابی
درست برخلاف انواع کارآفرینی سنتی، اگر کارآفرینان در روند کاری خویش، ریسک‌های بزرگ را بپذیرند، تصمیمات شجاعانه بگیرند و از تکنیک‌های جدید تولید استفاده کرده و کسب‌وکار را با سرعت زیاد توسعه دهند، به آن، کارآفرینی انقلابی گفته می‌شود.
برخی کشورها مانند روسیه، چین و اروپای شرقی، بالاترین میزان توسعه صنعتی‌شان را تنها از طریق کارآفرینی انقلابی به دست آورده‌اند.
7. کارآفرینی متمرکز
درصورتی‌که اکثر تشکیلات اقتصادی به دلیل دسترسی به تسهیلات زیرساختی مانند آب، برق، جاده، وسایل حمل‌ونقل، ارتباطات، محیط مطلوب کاری، تاسیس واحدهای مرتبط در آن محل و… در یک محل یا ناحیه تاسیس شوند، به آن کارآفرینی متمرکز گفته می‌شود.
به‌عبارت‌دیگر، کارآفرینی متمرکز یعنی اینکه حتی اگر کارآفرینان جدید ترجیح بدهند که کسب‌وکارشان را در حوزه جدیدی راهاندازی کنند و یا در همان حوزه قبلی، کارهای جدیدی انجام بدهند، بازهم به دلیل استفاده از مزایای تسهیلات موجود و در دسترس، کسب‌وکارشان را در کنار سایر کسب‌وکارها راهاندازی کنند.
از دیدگاه اقتصادی، سوددهی کارآفرینی متمرکز، مقدار مشخص و محدودی داشته و در عوض، مشکلات و موانع زیادی دارد.
8. کارآفرینی غیرمتمرکز
وقتی که کارآفرینان مختلف، تشکیلات اقتصادی خود را در مکان‌ها، بخش‌ها و نواحی مختلف کشور، تاسیس می‌کنند، به آن کارآفرینی غیرمتمرکز گفته می‌شود.
هدف چنین انواع کارآفرینی هایی، توسعه برنامه‌ریزی‌شده، توسعه حوزه‌های عقب‌مانده صنایع، افزایش اشتغال و توزیع باکیفیت درآمد و رفاه اجتماعی است.
دولت برای تشویق کارآفرینان به کارآفرینی غیرمتمرکز، تسهیلات، یارانه‌ها و محرک‌های مختلفی را ارائه می‌دهد.
9. کارآفرینی کوچک
زمانی که سیستم تولید در یک تشکیلات اقتصادی، ساده است، سرمایه اصلی و تعداد کارگران کم هستند و تشکیلات نیز کوچک است، به آن کارآفرینی کوچک گفته می‌شود.
یکی از انواع کارآفرینی در ایران که به کرات شاهد آن هستیم کارآفرینی کوچک است.
موارد زیر، ازجمله ویژگی‌های مهم این نوع کارآفرینی است:
- انواع کارآفرینی کوچک، بیشتر در قالب کارگاهی انجام شده و فعالیت فیزیکی زیادی می‌طلبد.
- این نوع کارآفرینی، مبنای مهم تمرکززدایی قدرت اقتصادی، خوداتکایی، اشتغال، توسعه متعادل و متناسب منطقه‌ای و استفاده مناسب از منابع محلی است.
- از کارآفرینی کوچک برای صنایع روستایی (غیرشهری) و کوچک استفاده می‌شود. کارآفرینان کوچک و مردم محلی با کمک یکدیگر، توسعه صنایع روستایی و خانگی را در کشور تسهیل کرده و بدین ترتیب، فرصت‌های اشتغال زیادی ایجاد می‌کنند.
بیشتر بخوانید: اغلب افراد این 15 تصور نادرست را در مورد کارآفرینی دارند، شما چطور؟
10. کارآفرینی بزرگ
برخلاف کارآفرینی کوچک، وقتی که سیستم اولیه، پیچیده بوده و مقدار سرمایه اصلی و تعداد کارگران، زیاد و اندازه تشکیلات نیز بزرگ باشد و کمیت تولید نیز بالا باشد، از ماشین‌آلات مدرن و تکنیک‌های جدید و نیز مدیران متخصص و حرفه‌ای استفاده شود، به آن کارآفرینی بزرگ گفته می‌شود.
کارآفرینی بزرگ از یک طرف، فرصت‌های کاری و اشتغال را بسیار افزایش می‌دهد، اما از طرف دیگر، انحصار ایجاد می‌کند؛ مسئله‌ای که برای جامعه و اقتصاد، مساعد و سودمند نیست.
11. کارآفرینی روتین
کارآفرینی روتین یکی از انواع کارآفرینی است که در آن از عملکردهای مدیریتی، مانند برنامه‌ریزی، سازمان‌دهی، جهت‌دهی، انگیزه‌بخشی، کنترل و غیره استفاده می‌شود.
این عملکردها بخش‌های مهمی از فعالیت‌های روزمره را تشکیل می‌دهند.
به‌عبارت‌دیگر، این نوع کارآفرینی شامل مدیریت موفق تشکیلات اقتصادی، از طریق برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و طرح‌ریزی‌های مناسب است که عملکردهای اصلی مدیریتی محسوب می‌شوند.
هدف کارآفرینی روتین، عملکرد تشکیلات اقتصادی با کمترین هزینه و پذیرش کمترین ریسک ممکن است.
12. کارآفرینی شخصی
اگر تصمیم‌گیری درباره تمامی عملکردهای مدیریتی و اجرای آنها بر عهده یک شخص خاص باشد، به آن کارآفرینی شخصی گفته می‌شود.
به‌عبارت‌دیگر، کارآفرینی که رویه‌های زیر را انجام می‌دهد، کارآفرین شخصی نامیده می‌شود:
- انجام تمامی تصمیم‌گیری‌ها با توجه به تولید و توزیع محصولات
- رهبری و کنترل تشکیلات اقتصادی، تنها توسط یک شخص خاص
- این نوع کارآفرینی، تنها در صنایع کوچک قابل اجراست، نه صنایع بزرگ
13. کارآفرینی گروهی
به این مدل از انواع کارآفرینی “ترقی‌دهنده” نیز گفته می‌شوند.
در کارآفرینی گروهی، رهبری از یک شخص خاص به گروهی سازمان‌دهی شده از متخصصین انتقال داده می‌شود؛ به‌همین‌دلیل به آن کارآفرینی گروهی گفته می‌شود.
موارد زیر، ویژگی‌های برجسته کارآفرینی گروهی است:
- کارآفرینی گروهی، بر مبنای “ترکیبی فنی” از افراد جامعه است.
- این نوع کارآفرینی، به دلایل مختلفی پدید آمده است؛ ازجمله تولید در حجم بالا، توزیع کار میان جامعه، مکانیزه‌سازی، مدرنیزه کردن و غیره.
- معمولا افرادی که در این نوع کارآفرینی، مدیریت را به دست می‌گیرند، مالک تشکیلات اقتصادی نیستند.
- در کارآفرینی گروهی، سرعت توسعه صنعتی بالاست، اما سرمایه‌گذاری در حوزه‌های عقب‌مانده صنعتی انجام نمی‌شود، زیرا به دلیل عدم وجود تسهیلات زیرساختی در این نواحی، انتظار هیچ نوع بازگشت سودی در آن وجود ندارد.
14. کارآفرینی نوآورانه
در این نوع کارآفرینی، نوآوری‌های موجود، تست شده و سپس تلاش می‌شود تا شکلی کاربردی و عملی به احتمالات جذاب و سودده داده شود. نوآوری، انواع مختلفی دارد:
- نوآوری‌هایی که هزینه‌ها را کاهش می‌دهند؛ مثلا ارائه شیوه‌های جدید تولید، استفاده از منابع جدید مواد خام و اتخاذ الگوهای جدید سازمان‌دهی.
- نوآوری‌های افزایش‌دهنده تقاضا؛ مانند ارائه محصولات جدید یا بهبود انواع محصولات موجود و ورود به بازارهای جدید.
- به کارآفرینانی که برای اولین بار، انواع مذکور نوآوری‌ها را اتخاذ می‌کنند، کارآفرینانی با روش “کارآفرینی نوآورانه” گفته می‌شود.
15. کارآفرینی تقلیدکننده
کارآفرینی تقلیدی یا تقلیدکننده، آن نوع از کارآفرینی است که در آن نوآوری‌ها از کارآفرینان موفق الهام گرفته می‌شود.
بیشتر بخوانید: برای موفقیت در شروع کارآفرینی به چه نکاتی توجه کنیم؟
16. کارآفرینی فابیان یا محتاط (Fabian)
در این نوع کارآفرینی، کارآفرینان منتظر فرصت‌های مطلوب برای به‌کارگیری نوآوری‌ها می‌مانند.
بدین ترتیب، شخص تنها در صورتی نوآوری‌ها را به کار می‌گیرد که مطمئن باشد هیچ ضرری متحمل نمی‌شود.
17. کارآفرینی نوع جدید
این نوع کارآفرینی به معنای کارآفرینی نوآورانه و خلاقانه است.
کارآفرینی نوع جدید شامل خلق و به‌کارگیری ایده‌های جدید، تحقیق و جست‌وجوی فرصت‌های جدید، استفاده از تکنیک‌ها و ماشین‌آلات جدید، تولید محصولات جدید و غیره است.
18. کارآفرینی تغییرناپذیر (Drone)
در این نوع کارآفرینی، فرد هیچ علاقه‌ای به تغییر هیچکدام از تکنیک‌های تولید و… و نیز اتخاذ هیچگونه نوآوری سودده جدید ندارد؛ حتی اگر سایر کارآفرینان با اتخاذ نوآوری‌ها و تغییرات جدید، کسب سود کنند.
19. کارآفرینی شهری و روستایی
اگر کارآفرینی، تنها به شهرها محدود شود، آن را تحت عنوان کارآفرینی شهری می‌شناسند.
این نوع کارآفرینی باعث بروز مشکلات مختلفی مانند آلودگی، افزایش جمعیت، افزایش زاغه‌نشینی، توهین‌های اجتماعی، مشکلات مسکن و… می‌شود.
اگر کارآفرینی، تنها در شهرهای کوچک و روستاها انجام شود، تحت عنوان کارآفرینی روستایی شناخته می‌شود که مزایای زیادی نیز دارد، مانند ریشه‌کن شدن فقر، توسعه اقتصادی روستاها و توزیع مناسب و عادلانه رفاه اجتماعی و…
20. کارآفرینی سیستماتیک
کارآفرینی سیستماتیک به آن نوع کارآفرینی گفته می‌شود که در آن کارآفرینان از سیستم‌های نوآورانه استفاده کرده و عملکردهای زیر را در دستور کار خود قرار می‌دهند:
- تحقیق و جستجو به‌منظور یافتن مشتریان جدید، بازارهای جدید و فرصت‌های جدید
- اتخاذ اصول سیستماتیک
- استفاده از تکنولوژی‌های جدید تحقیقات سیستماتیک
21. کارآفرینی در حال رشد
در این انواع کارآفرینی، افراد به امید به دست آوردن سود زیاد در آینده، بیشتر تمرکز خود را بر روی کار گذاشته و ارتباط کمی با دنیای بیرون می‌گیرند.
معمولا چنین کارآفرین‌هایی، جاه‌طلب بوده، تحصیلات دانشگاهی دارند و امیدوار هستند که روزی پس از رشد کردن و به سود رسیدن شرکت، آن را فروخته و زندگی راحت و بی‌دغدغه‌ای را شروع کنند.
22. کارآفرینی پروژه محور
این افراد معمولا جوانانی هستند که در زمینه‌های مختلف مانند تولید محتوای متنی و بصری، طراحی لباس، ترجمه، کارهای هنری و… تخصص و دانش دارند و تمامی ابزار کارشان در یک کامپیوتر خلاصه می‌شود.
آغاز این نوع کارآفرینی، معمولا به سرمایه زیادی احتیاج ندارد. این افراد بیشتر از اینکه به دنبال سود باشند، بر روی پیشرفت شخصی و حرفه‌ای تمرکز می‌کنند.
23. کارآفرینی سبک زندگی
کارآفرین سبک زندگی اغلب تحصیلات بالایی دارد و در سنین میان‌سالی، هدف خود از زندگی را درک کرده و دوست دارد که تجارت، تبدیل به بخشی از زندگی‌اش شود.
بیشتر جمعیت این دسته از کارآفرینان را میانسالانی تشکیل می‌دهند که فرزندانشان بزرگ شده و به دنبال زندگی خود رفته‌اند.
این افراد معمولا فروشگاه اینترنتی دایر می‌کنند، اینفلوئنسر اینستاگرام می‌شوند، دستیار یا مشاور شرکت‌های کوچک می‌شوند و …
24. کارآفرینی تجاری
همان‌طور که از نامش پیداست، کارآفرینان تجاری، فعالیت‌های تجاری انجام می‌دهند. آنها محصولات نهایی را از تولیدکنندگان می‌خرند و مستقیما و یا از طریق خرده‌فروشان، آنها را به مشتریان می‌فروشند.
بنابراین نقش آنها نوعی واسطه‌گری میان تولیدکنندگان و فروشندگان است.
25. کارآفرینی تولیدی
نقش کارآفرینان تولیدی، تولید محصولات است. آنها نیازهای مشتریان را شناسایی کرده و منابع و تکنولوژی‌های مربوط به تولید آن را شناخته و در جهت برآورده‌سازی نیازهای مشتریان، محصولات را تولید می‌کنند.
به‌عبارت‌دیگر، کارآفرین تولیدکننده، مواد خام را به محصولات نهایی تبدیل می‌کند.
26. کارآفرینی کشاورزی
همان‌گونه که از نامش پیداست، کارآفرینان کشاورزی به حرفه‌های مرتبط با کشاورزی مشغول هستند که طیف وسیعی از فعالیت‌ها را نیز شامل می‌شود.
ازجمله زراعت، بازاریابی محصولات کشاورزی، آبیاری، مکانیزاسیون و حوزه تکنولوژی کشاورزی.
27. کارآفرینی فنی
در این نوع کارآفرینی، صنایع علمی و تکنولوژی‌محور راهاندازی می‌شود.
کارآفرینان فنی از علم و تکنولوژی و همین‌طور شیوه‌های نوآورانه تولید در تشکیلات اقتصادی‌شان استفاده می‌کنند.
28. کارآفرینی انفرادی
این نوع کارآفرینان، به‌تنهایی کار کرده و اگر نیاز باشد، کارمندان بسیار کمی استخدام می‌کنند؛ البته لازم به ذکر است که تقریبا تمامی کارآفرینان، در آغاز، کارشان را به همین صورت شروع می‌کنند.
انواع کارآفرینی فردی شامل موارد زیر می‌شود:
- فریلنسری
- برون‌سپاری فرآیندی
- همه‌کاره‌ها
- شرکت‌های تخصصی شناور
- کارآفرین‌های جنبی
- کارآفرینی درون‌سازمانی
بیشتر بخوانید: 15 گام برای کارآفرینی و ایجاد کسب و کارهای کوچک
29. کارآفرینی فعال
کارآفرینان فعال، افرادی هستند که چه در آغاز کار و چه در ادامه آن، تشکیلات اقتصادی را همانند یک پروژه سرمایه‌گذاری مشترک در نظر می‌گیرند و فعالانه در تمامی مراحل کار مشارکت می‌کنند.
به کارآفرینانی که تنها سرمایه‌شان را در اختیار تشکیلات اقتصادی قرار می‌دهند و مشارکت فعالی در فعالیت‌ها ندارند، تنها “شریک” اطلاق می‌شود.
30. کارآفرینی چالشی
کارآفرینانی که به دلیل چالش‌برانگیز بودن صنعت مربوطه، خود را به‌نوعی در کار در آن حوزه غرق می‌کنند، کارآفرینان چالشی گفته می‌شود.
این افراد، هنگامی که یک چالش را با موفقیت پشت سر گذاشتند، به دنبال چالشی جدید می‌گردند.
31. کارآفرینی خریدارانه (Buyer)
در این نوع کارآفرینی، افراد تمایلی به پذیرش ریسک ندارند و بنابراین، به‌منظور کاهش ریسک مربوط به راهاندازی تشکیلات اقتصادی جدید، اقدام به خرید یک تشکیلات اقتصادی راهاندازی شده می‌کنند.
32. کارآفرینی مادام العمر
در این نوع کارآفرینی، کسب‌وکار مربوطه به بخشی از زندگی شخص یا اشخاص تبدیل می‌شود.
معمولا شرکت‌های خانوادگی و کسب‌وکارهایی که عمدتا به مهارت‌های فردی نیازمند هستند، در این دسته‌بندی جای می‌گیرند.
33. کارآفرینی تحقیقاتی
در کارآفرینی تحقیقاتی، معمولا کارآفرینان اعتقاد دارند که کسب‌وکارشان از شانس بالای موفقیت برخوردار است، زیرا تمامی جوانب را رعایت کرده و حتی جزئیات را نیز در نظر گرفته‌اند تا کار تحقیقاتی‌شان به ثمر بنشیند.
درنتیجه، تصمیم‌گیری‌های این کارآفرینان و رونمایی از محصولاتشان، زمان زیادی را به خود اختصاص می‌دهد، زیرا باید تحقیقاتی ساختاری و اساسی در این‌باره انجام شود.
کارآفرینان تحقیقاتی معمولا بیشتر به داده‌ها و حقایق تکیه می‌کنند تا غریزه و شهود.
34. کارآفرینی استارتاپی مقیاس‌پذیر
این مدل جذاب از انواع کارآفرینی، همان کاری است که کارآفرینان در زمینه آی‌تی و سرمایه‌گذارانشان انجام می‌دهند.
در این نوع کارآفرینی، کارآفرینان با این دید آغاز به کار می‌کنند که کسب‌وکارشان، دنیا را تغییر خواهد داد. آنها سرمایه‌شان را معمولا از سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر می‌گیرند و بهترین و روشن‌بین‌ترین افراد را استخدام می‌کنند.
کار آنها جستجوی مدل کسب‌وکاری تکرارپذیر و مقیاس‌پذیر است. هنگامی که به این مهم دست پیدا کردند،
به‌منظور سرعت بخشیدن به پروسه، بر روی بزرگ‌تر کردن مقیاس کسب‌وکار تمرکز می‌کنند، حتی اگر این کار نیاز به سرمایه بیشتری داشته باشد.
35. کارآفرینی اجتماعی
کارآفرینان اجتماعی، نوآورانی هستند که بر روی تولید محصولات و خدماتی تمرکز می‌کنند که نیازها و مشکلات اجتماعی را حل می‌کنند.
هدف این نوع کارآفرینی، برخلاف کارآفرینی استارت‌آپی مقیاس‌پذیر، این است که دنیا را تبدیل به جای بهتری برای زندگی کنند، نه اینکه سهم بیشتری از بازار به دست بیاورند یا به سرمایه‌گذاران، سود بیشتری برسانند.
در تعیین انواع کارآفرینی اجتماعی آن را به دسته‌های غیرانتفاعی، انتفاعی یا ترکیبی از آن تقسیم می‌کنند.
بیشتر بخوانید: تفاوت کارآفرینی و اشتغال زایی در چیست؟
36. کارآفرینی مدیریتی
فعالیت این نوع کارآفرینی، حول محور تکنیک‌ها و عملکردهای مدیریتی می‌چرخد. کارآفرینی مدیریتی، روش‌های جدید و موثری را برای مدیریت شرایط حاکم یا شرایط آتی در اختیار افراد می‌گذارد که مزایای رقابتی دارند.
ازجمله مثال‌های این انواع کارآفرینی، می‌توان به این موارد اشاره کرد: مدیریت کیفی کل، طراحی مجدد شغل، تکنیک‌های جدید انجام کارها، مدیریت مشارکتی یا مدیریت اجماعی.
این نوع کارآفرینی‌ها بازدهی سازمانی کل را افزایش داده و باعث می‌شوند که شرکت در محیط رقابتی بازار، موفق و پایدار باقی بماند. این نوع کارآفرینی تشابه زیادی با انواع کارآفرینی سازمانی دارد.
37. کارآفرینی فرصت‌طلبانه
تغییرات محیطی، همیشه فرصت‌های جدیدی را در اختیار افراد می‌گذارد، اما همه افراد قابلیت تشخیص فرصت‌ها و استفاده به‌موقع از آنها را ندارند.
کارآفرینی که این فرصت‌ها را در اولین فرصت، تشخیص داده، استخراج کرده و به کار گیرد، کارآفرین فرصت‌طلب نامیده می‌شود.
38. کارآفرینی انبوه
این نوع کارآفرینی در اقتصادهایی پدیدار می‌شود که انگیزه و اشتیاق کافی برای ارائه طیف وسیعی از انواع کارآفرینی در میان انبوه مردم وجود دارد.
کارآفرینی انبوه، تعداد تشکیلات اقتصادی کوچک و متوسط را در یک کشور افزایش می‌دهد.
39. کارآفرینی اکتسابی
در انواع کارآفرینی اکتسابی، کارآفرین‌ها از سایر رقبایشان یاد می‌گیرند و موارد جدیدی را از محیط رقابتی دیده و به کار می‌گیرند و یا به ظرفیت‌های فنی رقبا دست پیدا می‌کنند.
این کار باعث پایدار ماندن کارآفرینی موردنظر در یک محیط رقابتی می‌شود. شکست، هیچ‌گاه این افراد را از اکتساب بازنمی‌دارد، بلکه به آنها انگیزه‌های بیشتری نیز برای کشف و شهود بیشتر می‌دهد.
40. کارآفرینی رشد (incubator)
در این نوع کارآفرینی، ایده‌ها و سرمایه‌های جدید درون سازمان ایجاد شده و به کار گرفته می‌شود. در این محیط از این ایده‌ها به روشی سازنده استفاده می‌شود.
آنها برای سوددهی بیشتر، به دنبال تکنولوژی‌های مختلف و متمایز هستند تا به تولیدات و نوآوری‌هایشان ارتقا بخشیده، انواع جدیدی از محصولات را تولید کرده و با ارائه محصولاتشان در بازار موجود تمایز ایجاد کنند.
از جمله کارآفرینان رشد می‌توان به مایکروسافت و نوکیا اشاره کرد.
جمع بندی
کارآفرینی از حوزه‌های مورد توجه است. بسیاری از افراد تمایل دارند به‌جای اینکه در کسب‌وکار دیگران مشغول باشند کارآفرینی کنند و شرکت خود را بسازند یا اینکه آن را توسعه دهند.
بااین‌حال کارآفرینی نسبت به هدفی که دارد، نحوه پیاده‌سازی و نحوه شکل‌گیری آنها روش‌های مختلفی دارد که تعداد آنها به چهل مورد می‌رسد و ما در این مقاله هرکدام را به کلی بررسی کردیم.
مقالات مرتبط:
شما در بورس، علاوه بر خرید و فروش سهام:
- می‌توانید در دارایی‌هایی مانند طلا و مسکن سرمایه‌گذاری کنید
- در صندوق‌های سرمایه گذاری بدون ریسک، سود ثابت بگیرید
برای شروع سرمایه‌گذاری، افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:
برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:
بسیار مختصر و عالی وجامع و کاربردی والبته تاثیرگزار
سپاسگزارم
موفق و پیروز باشید
خوشحالیم که استفاده کردید