نحوه ایجاد ارز دیجیتال؛ راهنمای گام به گام ساخت توکن و کوین

آیا می‌دانستید که بیش از 20 هزار ارز دیجیتال در وب سایت کوین مارکت کپ (CoinMarketCap) لیست شده است؟! اگر در حوزه کریپتو فعالیت می‌کنید، احتمالا می‌خواهید نحوه ایجاد یک ارز دیجیتال را بدانید.

علاوه بر آن سوالاتی از جمله: آیا ایجاد یک ارز دیجیتال جدید قانونی است؟ کوین ایجاد کنم یا توکن؟ ارز دیجیتال خود را کجا لیست کنم؟ آیا برای راه‌اندازی ارز دیجیتال، پول زیادی لازم دارم؟ ذهن شما را مشغول کرده‌اند.

پاسخ تمام این سؤالات اینجاست! در این مقاله، ارزهای دیجیتال را بررسی می‌کنیم و شما را به طور کامل با نحوه ساخت یک ارز دیجیتال آشنا می‌کنیم.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی یک واسطه الکترونیکی است که امکان انتقال ارزش را بدون نیاز به مجوز از طرف اشخاص ثالث فراهم می‌کند. در واقع، یکی از ویژگی‌های خاص ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکز آن‌هاست که بسیاری از افراد را به دنیای کریپتو جذب کرده است.

ارزهای دیجیتال با تکیه بر فناوری بلاک‌چین سعی می‌کنند در مقایسه با سیستم‌های سنتی مانند بانک‌ها، روشی سریع‌تر و کم هزینه برای انجام پرداخت‌ها (بیشتر پرداخت‌های بین‌المللی) ارائه دهند. شفافیت ارزهای دیجیتال به واسطه امکان ثبت تراکنش‌ها در دفتر کل عمومی یا لجر (بلاک‌چین) به جذابیت این فناوری می‌افزاید.

ارزهای دیجیتال بدون بلاک‌چین، که یک شبکه غیرمتمرکز همتا به همتا (P2P) و شامل بلوک‌های داده است، کامل نیست. این بلوک‌ها با یک پروتکل ارتباطی میان‌گرهی مطابقت دارند، بلوک‌های جدید را اعتبارسنجی می‌کنند و اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها را به ترتیبی که انجام می‌شوند ذخیره می‌کنند.

در شکل زیر نحوه عملکرد بلاک‌چین را با جزئیات بیشتر مشاهده می‌کنید:

1. کاربر درخواست یک تراکنش را ثبت می‌کند.
2. تراکنش به یک شبکه همتا به همتا که از تعدادی زیادی کامپیوتر (نود یا گره) تشکیل شده منتشر می‌شود.
3. شبکه نودها از الگوریتم‌های شناخته‌شده برای اعتبارسنجی و تائید تراکنش و وضعیت کاربر استفاده می‌کند.
4. تراکنش معتبر می‌تواند شامل ارز دیجیتال، قراردادهای هوشمند، سابقه، یا سایر اطلاعات باشد.
5. تراکنش پس از تائید با تراکنش‌های دیگر ترکیب می‌شود و در یک بلوک داده در لجر ذخیره می‌شود.
6. بلوک جدید به بلاک‌چین موجود -که همیشگی و غیر قابل تغییر است- اضافه می‌شود.
7. تراکنش تکمیل می‌شود.

کوین یا توکن؛ مسئله این است!

قبل از اینکه بخواهید یک ارز دیجیتال برای خودتان ایجاد کنید، ابتدا باید تفاوت کوین و توکن را بدانید. اگر چه اغلب در دنیای کریپتوکارنسی از این دو اصطلاح به جای یکدیگر استفاده می‌شود، اما تفاوت‌های میان آن‌ها وجود دارد.

کوین یک ارز دیجیتال است که برای کار در یک بلاک‌چین خاص طراحی شده است، در حالی که توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که توسط برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و پلتفرم‌های ساخته شده بر روی یک بلاک‌چین موجود ایجاد می‌شوند.

کوین‌ها از صفر طراحی می‌شوند و بر روی بلاک‌چین مختص خود ساخته می‌شوند تا به عنوان یک ارز عمل کنند. کوین نوعی ابزار تبادل است و عملکردی مشابه ارز فیات دارد.

در سوی دیگر، توکن‌های کریپتو دارایی‌های دیجیتالی هستند که در قراردادهای هوشمند کدگذاری شده‌اند و در برنامه‌های کاربردی و پلتفرم‌های یک بلاک‌چین از قبل موجود استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، توکن‌های ERC-20 بر بستر بلاک‌چین اتریوم ساخته شده‌اند.

توکن‌ها انواع مختلفی دارند، از جمله توکن‌های گیمینگ، توکن‌های کاربردی (یوتیلیتی توکن) مانند استیبل کوین‌ها و توکن‌های حاکمیتی، و دارایی‌های دیجیتالی مانند توکن‌های غیر مثلی یا ان‌اف‌تی (NFT).

به طور معمول ایجاد توکن از ایجاد کوین آسان‌تر است چرا که توکن‌ها بر روی بلاک‌چین‌های موجود ساخته می‌شوند. این یعنی شما می‌توانید از فناوری یک بلاک‌چین موجود برای ایجاد یک توکن جدید استفاده کنید. برخی توکن‌ها را حتی می‌توان بدون کدنویسی ایجاد کرد!

بیشتر بخوانید: چگونه بدون کدنویسی، یک توکن ERC20 ایجاد کنیم؟

روش‌های ایجاد ارزهای دیجیتال

در زیر سه راه برای ساختن یک ارز دیجیتال معرفی شده است (از سخت به آسان):

1. طراحی و ساخت بلاک‌چین و ارز دیجیتال منحصر به فرد از صفر
2. ایجاد تغییرات در کد یک بلاک‌چین موجود
3. ایجاد یک ارز دیجیتال برای کار بر روی یک بلاک‌چین موجود

هر یک از این گزینه‌ها معمولاً به دانش فنی، پول و تیم توسعه نیاز دارد. راه‌حل‌های پیشرفته‌تر از نظر فناوری، امکان سفارشی‌سازی بیشتری به برخی از توسعه‌دهندگان ارزهای دیجیتال می‌دهند.

1. طراحی و ساخت بلاک‌چین و ارز دیجیتال منحصر به فرد از صفر

با نوشتن کدهای جدید می‌توانید یک بلاک‌چین و کوین بومی منحصر به فرد برای خودتان ایجاد کنید. در این روش بیشترین میزان انعطاف‌پذیری و کنترل را بر روی کوین خود خواهید داشت، اما به مهارت فنی بسیار پیشرفته‌ای در توسعه بلاک‌چین نیاز دارید. همچنین، باید پول و زمان زیادی را صرف توسعه کل فناوری بلاک‌چین کنید.

2. ایجاد تغییرات در کد یک بلاک‌چین موجود

یکی از روش‌های دیگر برای ایجاد یک ارز دیجیتال جدید از طریق ایجاد تغییرات در کد منبع یک بلاک‌چین -فورکینگ- است. برای مثال، لایت کوین و بیت‌کوین کش فورک‌های بیت‌کوین هستند.

بیشتر بخوانید: مفهوم فورک در ارزهای دیجیتال چیست؟

این روش نیاز به تخصص فنی کافی دارد. خوشبختانه، بلاک‌چین‌های بزرگ مانند اتریوم و ایاس (EOS) دارای کدهای منبع باز هستند که به راحتی در GitHub در دسترس هستند.

پس از دانلود و اصلاح کد منبع، باید از همکاری یک حسابرس بلاک‌چین بهره بگیرید. سپس می‌توانید شروع به ایجاد ارز دیجیتال خود کنید.

3. ایجاد یک ارز دیجیتال برای کار بر روی یک بلاک‌چین موجود

اگر فقط می‌خواهید یک توکن کریپتو بسازید، لازم نیست یک پلتفرم بلاک‌چین جدید بسازید یا زیرساخت یک بلاک‌چین موجود را تغییر دهید. پلتفرم‌هایی مانند اتریوم به گونه‌ای طراحی شده‌اند که افراد می‌توانند بر روی اکوسیستم آن‌ها محصولات جدید بسازند.

این گزینه مناسب افرادی است که با کدنویسی آشنا نیستند. توکن میم محبوب شیبا اینو (SHIB) یک توکن ERC-20 است که بر روی بلاک‌چین اتریوم ساخته شده است.

چگونه ارز دیجیتال بسازیم؟

در زیر با راهنمای گام به گام ایجاد یک ارز دیجیتال آشنا می‌شوید:

1. مشخص کردن اهداف

هدف شما از ایجاد این ارز دیجیتال چیست؟ آیا می‌خواهید از آن به عنوان وسیله مبادله پول استفاده کنید یا به عنوان ذخیره ارزش؟

از همان ابتدا باید هدفتان از ایجاد ارز دیجیتال را با تعیین یک یا چند مورد استفاده واضح مشخص کنید. برای این کار می‌توانید یک مشکل موجود را شناسایی کنید و راه‌هایی برای حل آن به کمک ارز دیجیتال مدنظرتان پیدا کنید.

برای مثال، سازندگان توکن مبتنی بر موبایل CELO متوجه شدند که کاربران گوشی‌های هوشمند می‌تواند جامعه مستعدی برای پذیرش انبوه ارزهای دیجیتال باشد. بنابراین آن‌ها توکنی ایجاد کردند که هر کسی که یک دستگاه تلفن همراه داشته باشد می‌تواند با استفاده از آدرس‌های موجود در لیست مخاطبین خود پرداخت‌های مختلف را انجام دهد.

یک مثال خوب دیگر بیت‌کوین است که ساتوشی ناکاموتو آن را به عنوان یک جایگزین غیرمتمرکز برای ارزهای فیات پس از رکود جهانی سال 2008 توسعه داد. در مقابل، اتریوم به عنوان پلتفرمی برای ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) توسط برنامه نویسان بر روی آن طراحی شد.

بعد از اینکه هدفتان از ساخت کوین دیجیتالتان را مشخص کردید، قدم بعدی نامگذاری آن و طراحی لوگوی برای آن است. لوگو نمای ظاهری کوین شما است و به آن کمک می‌کند تا در بین سایر برندها شناخته شود.

مرحله بعدی یکی از مهم‌ترین بخش‌های پروژه ارز دیجیتالتان است: ایجاد وایت پیپر (Whitepaper). یکی از اولین مواردی که بیشتر سرمایه‌گذاران کریپتوکارنسی به آن توجه می‌کنند، وایت پیپر یک ارز است. این سند اطلاعات دقیق و کاملی در مورد ارز دیجیتال ارائه می‌دهد.

وایت پیپرها اغلب شامل توضیح مشکل، راه‌حل، اکوسیستم ارز دیجیتال و توکنومیک کوین است. شما می‌توانید خودتان وایت پیپر را بنویسید یا متخصصانی را برای این کار استخدام کنید.

شما همچنین به یک وب سایت و حساب کاربری در رسانه‌های اجتماعی برای ارز دیجیتال خود نیاز دارید. پس از آماده شدن وایت پیپر، آن را همراه با سایر اطلاعات ضروری در مورد کوین خود در وب سایت قرار دهید.

در نهایت، برای آنکه افراد مختلف به سرمایه‌گذاری در پروژه شما در طول عرضه اولیه کوین (ICO) یا عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (IDO) ترغیب شوند، مطمئن شوید که تمام اسناد مربوط به پروژه خود را به زبان ساده، واضح و عاری از اصطلاحات فنی بیش از حد نوشته‌اید.

بیشتر بخوانید: مقایسه ICO ،IDO ،IEO و STO + معرفی پلتفرم‌های معروف IDO

2. انتخاب مکانیسم اجماع

مرحله بعدی انتخاب روشی برای دستیابی به اجماع در هنگام اعتبارسنجی تراکنش‌های ارز دیجیتال است. مکانیسم اجماع، الگوریتمی است که نودهای فعال در شبکه کامپیوتری بر اساس آن در مورد اعتبار تراکنش‌ها به توافق می‌رسند و به این ترتیب امنیت آن شبکه را تأمین می‌کنند.

دو مکانیسم متداول اجماع شامل روش اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS) است. این دو از جهات مختلف با هم متفاوت هستند که در زیر مشاهده می‌کنید:

در ابتدا، روش رایج اعتبارسنجی تراکنش‌ها استفاده از مکانیسم اثبات کار بود. این روش یک پروتکل سنگین کامپیوتری است که در بلاک‌چین بیت‌کوین و بسیاری دیگر از ارزهای دیجیتال از آن استفاده شده است.

ماینرها (استخراج کنندگان) برای حل یک معمای ریاضی که لازمه تائید تراکنش‌ها در اثبات کار به صورت جدی با هم رقابت می‌کنند. مقدار مشخصی پاداش در قالب ارز دیجیتال به ماینری تعلق می‌گیرد که بتواند با موفقیت تراکنش را تائید کند.

با این حال، مکانیسم اجماع اثبات کار به دلیل مصرف برق بسیار زیاد و در نتیجه اثرات منفی بر محیط زیست مورد انتقاد جدی قرار گرفته است. در نتیجه، مکانیسم‌هایی توسعه یافتند که نیاز بسیار کمتری به انجام محاسبات سنگین دارند. مکانیسم اثبات سهام (PoS)، که در آن اعتبارسنج‌ها به جای استخراج، تراکنش‌ها را با سپرده‌گذاری کوین تائید می‌کنند، به عنوان یک جایگزین معتبر برای اثبات کار محسوب می‌شود.

علاوه بر این دو مکانیسم‌های اجماع دیگری در فضای بلاک‌چین وجود دارد. برای مثال، روش اثبات سهام محول‌شده (DPoS) نسخه‌ای محبوب از روش اثبات سهام است که در پروژه‌های Tron و EOSIO استفاده می‌شود. مکانیسم‌های اجماع اثبات اعتبار (PoA) و اثبات سوزاندن (PoB) از دیگر روش‌های اجماع هستند.

بیشتر بخوانید: راهنمای جامع انواع الگوریتم‌های اجماع در بلاک‌چین

3. انتخاب بلاک‌چین

فارغ از روشی که برای ایجاد ارز دیجیتالتان انتخاب می‌کنید، باید یک بلاک‌چین داشته باشید. بسته به مکانیسم اجماعی که احساس می‌کنید برای ارز دیجیتالتان مناسب است، باید یک پلتفرم بلاک‌چین موجود انتخاب کنید که از روش اجماعتان پشتیبانی کند.

به عنوان مثال، اگر می‌خواهید از الگوریتم اثبات سهام استفاده کنید، می‌توانید بلاک‌چین‌های کاردانو یا Near را انتخاب کنید.

بلاک‌چین‌ها به چهار نوع اصلی تقسیم می‌شوند: عمومی، خصوصی، ترکیبی یا هیبرید و کنسرسیومی. در زیر جزئیات هر یک را مشاهده می‌کنید:

اگر می‌خواهید یک ارز دیجیتال برای استفاده خصوصی ایجاد کنید، به جای بلاک‌چین عمومی که برای عموم قابل دسترسی است، باید از یک بلاک‌چین خصوصی استفاده کنید.

4. ایجاد نودها

پس از تصمیم‌گیری در مورد انتخاب پلتفرم بلاک‌چین، مرحله بعدی دانلود نرم‌افزار لازم و پیکربندی نودها است. نودها دستگاه‌هایی هستند که نرم‌افزار بلاک‌چین را اجرا می‌کنند. کامپیوتر نود در اعتبارسنجی و انتقال تراکنش‌ها و ذخیره سابقه تراکنش‌ها در بلاک‌چین مشارکت می‌کند.

نودهای اعتبارسنج تراکنش‌های کریپتو انواع مختلفی دارد. در هنگام ایجاد ارز دیجیتال شخصیتان بسیار مهم است که بدانید چه نوع نودهایی را برای بلاک‌چین خود می‌خواهید.

به یاد داشته باشید که ایجاد یک نود از صفر نیاز به مهارت‌های فنی پیشرفته دارد. بیشتر بلاک‌چین‌ها دارای ساختار نود هستند که از آن برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها استفاده می‌کنند.

5. طراحی معماری بلاک‌چین

در این مرحله باید عملکرد داخلی زیرساخت ارز دیجیتالتان را برنامه‌ریزی کنید. به عبارت دیگر، شبکه ارز دیجیتال شما چگونه عمل خواهد کرد؟ معماری بلاک‌چین شامل مواردی مانند فرمت تراکنش‌ها، پروتکل شبکه و الگوریتم اجماع است.

اگر تصمیم بگیرید که ارز دیجیتالتان را بر روی یک بلاک‌چین موجود بسازید، معماری موجود آن کار را برایتان آسان خواهد کرد. بیشتر بلاک‌چین‌های معتبر دارای معماری غیر قابل تغییر، ثابت شده و غیرمتمرکز هستند.

به علاوه، در این مرحله باید در مورد توکنومیک یا اقتصاد توکنی ارز دیجیتالتان تصمیم‌گیری کنید. قصد دارید چند کوین تولید کنید؟ حجم عرضه در گردش آن چقدر خواهد بود؟ توجه دقیق به عوامل توکنومیک برای ایجاد موفق ارز دیجیتال ضروری است.

در توکنومیک همیشه تعادل را رعایت کنید. در صورتی که تعداد کوین‌های در گردش زیاد باشد، ممکن است آن کوین ارزش کمی داشته باشد. در مقابل، قیمت کوین‌هایی که تعداد کمتری از آن‌ها وجود دارد ممکن است برای سرمایه‌گذاران گران باشد.

6. اضافه کردن API‌ها

پس از طراحی معماری داخلی ارز دیجیتال، قدم بعدی گنجاندن رابط‌های برنامه نویسی اپلیکیشن (API) است. API یک کانال ارتباطی بین نودها در یک شبکه بوده و همچنین درک نرم‌افزار را برای کاربران نهایی میسر می‌کند.

یکپارچه‌سازی API نقش مهمی در تضمین امنیت و حفظ حریم خصوصی ارز دیجیتال شما ایفا می‌کند. APIها همچنین همکاری اجزای بلاک‌چین، به خصوص در هنگام انجام تراکنش‌ها، را تضمین می‌کنند.

هنگام انتخاب API، اطمینان حاصل کنید که بلاک‌چین مورد نظر شما قابلیت هماهنگی با آن را دارد. به عنوان مثال، اگر از بلاک‌چین اثبات کار استفاده می‌کنید، باید API بیت‌کوین را انتخاب کنید.

7. طراحی رابط کاربری

برای جذب حداکثر کاربران به ارز دیجیتالتان باید رابط‌های کاربری مورد استفاده را تا می‌توانید ساده و زیبا طراحی کنید. رابط‌های کاربری که طراحی کاربرپسندی دارند نقش مهمی در جذب کاربران جدید و ایجاد یک تجربه کاربری دلنشین دارند.

برای ارز دیجیتالتان یک رابط کاربری با ظاهر به روز و شیک طراحی کنید. فراموش نکنید که ارزهای دیجیتال به خودی خود یک موضوع پیچیده هستند. بنابراین، کاربران به دنبال یک رابط کاربر پسند و با کاربری آسان برای انجام تراکنش‌های کریپتویی خود هستند.

Dribbble و Fireart دو منبع خوب برای الهام گرفتن رابط ارزهای دیجیتال هستند.

8. ایجاد آدرس کیف پول

پس از نصب نود حالا وقت آن است که برای انجام تراکنش‌ها یک آدرس کیف پول ایجاد کنید. آدرس کیف پول مجموعه منحصر به فردی از حروف و اعداد مرتبط با یک ارز دیجیتال خاص است.

آدرس کیف پول را می‌توانید با استفاده از سرویس‌های آنلاین یا نصب برنامه‌های مخصوص بر روی کامپیوترتان ایجاد کنید.

بیشتر بخوانید: آدرس‌ کیف پول‌تان را ساده و قابل خواندن کنید!

9. قانونی کردن ارز دیجیتال

اگرچه ارزهای دیجیتال کار خود را بدون دخالت دولت شروع کردند، اما این حوزه به مرور توجه زیادی را از سوی تنظیم کننده‌ها به خود جلب کرده است. قوانین و مقررات مربوط به ارزهای دیجیتال بسته به حوزه قضایی محل زندگی شما ممکن است متفاوت باشد.

در حال حاضر در ایران ممنوعیتی برای استفاده از ارزهای دیجیتال وجود ندارد، با این حال چارچوب مشخصی نیز نمی‌توانید در این رابطه پیدا کنید. برای به دست آوردن اطلاعات صحیح می‌توانید از یک مشاور حقوقی کمک بگیرید. همچنین، ضروری است که در انتهای وایت پیپر کوینی که طراحی کرده‌اید جنبه‌های قانونی پروژه را ثبت کنید.

بیشتر بخوانید: بررسی جامع پذیرش کریپتو در کشورهای مختلف + لیست 10 کشور اول

10. بازاریابی ارز دیجیتال

برای موفقیت ارز دیجیتالتان باید برای آن بازاریابی کنید. به منظور آشنایی بیشتر کاربران با ارز دیجیتالتان می‌توانید ایردراپ‌های (airdrops) آن را در حساب‌های رسمی رسانه‌های اجتماعی این کوین اعلام کنید. همچنین می‌توانید از اینفلوئنسرها برای بازاریابی ارز دیجیتالتان استفاده کنید.

اگر می‌خواهید اسم ارزتان بر سر زبان‌ها بیفتند باید گروه‌های فعال و پر انرژی مربوط به آن را در کانال‌های رسانه‌های اجتماعی مانند تلگرام، ردیت و توییتر ایجاد کنید. داشتن یک وایت پیپر قوی می‌تواند به تبلیغ ICO کوین کمک کند یا می‌توانید یک شرکت بازاریابی را برای انجام این کار استخدام کنید.

پس از راه‌اندازی ارز دیجیتالتان باید به طور منظم سیستم آن را حسابرسی کنید تا اعتبار پروژه و اعتماد کاربران آن را حفظ کنید.

هزینه ایجاد یک ارز دیجیتال چقدر است؟

هزینه ایجاد یک کوین شخصی به پیچیدگی پروژه بستگی دارد. طبیعتاً هزینه طراحی و ساخت کوین‌های دیجیتال (که انعطاف‌پذیری و امنیت بیشتری دارند )، به دلیل هزینه‌های زیاد توسعه اولیه و هزینه‌های نگهداری در آینده، بسیار بالاتر است.

ایجاد یک کریپتوکارنسی جدید می‌تواند بین 10000 تا 30000 دلار هزینه داشته باشد و بسته به سطح سفارشی‌سازی آن ممکن است هزینه‌ها بیشتر هم بشود.

برای ایجاد ارز دیجیتال باید یک توسعه دهنده بلاک‌چین و کارشناسان کریپتوی دیگر، از جمله طراح و مشاور حقوقی استخدام کنید. میانگین دستمزد یک توسعه دهنده بلاک‌چین در جهان بین 81 تا 100 دلار در ساعت است. اما قطعا این عدد در ایران کمتر خواهد بود.

در زیر هزینه لازم برای ایجاد یک ارز دیجیتال را به تفکیک بخش‌های مختلف مشاهده می‌کنید (به عنوان نمونه):

• طراحی: 15%
• مشاوره: 5%
• تست: 25%
• توسعه: 35%
• استقرار: 5%
• بازاریابی: 15%
• نگهداری: حدود 15 تا 20% هزینه کل

در سوی دیگر، طراحی و ایجاد توکن‌های کریپتو ارزان‌تر و آسان‌تر است، چرا که برای این کار فقط به توسعه و اجرای یک قرارداد هوشمند نیاز دارید. با کمتر از 500 دلار می‌توانید یک قرارداد هوشمند بسیار ابتدایی را برای ایجاد یک توکن جدید تهیه کنید.

مدت زمان لازم برای طراحی یک ارز دیجیتال چقدر است؟

بسته به سطح دشواری، توسعه یک ارز دیجیتال از صفر می‌تواند از یک تا شش ماه طول بکشد. هرچه سطح تخصص فنی توسعه‌دهنده بالاتر باشد، زمان لازم برای ویرایش کد رمزنگاری‌شده موجود کمتر خواهد بود.

ساخت یک ارز دیجیتال پایه با ابزارهای خودکار تنها چند دقیقه طول می‌کشد. برای این کار می‌توانید کد بیت‌کوین را کپی کنید، یک متغیر به آن اضافه کنید، یا یکی از مقادیر را تغییر دهید تا کوین شخصی خودتان را بسازید. با این حال، تغییر کد به تخصص برنامه نویسی قابل توجهی نیاز دارد.

یک چالش دیگر نگهداری، پشتیبانی و ترویج کوین است، زیرا برای راه‌اندازی کوین باید منطق بلاک‌چین خود را طراحی کنید. با استخدام کارشناسان می‌توانید زمان این موضوع را کاهش دهید، اما باید آمادگی پرداخت هزینه توسعه تخصصی نرم‌افزار را داشته باشید.

چرا باید ارز دیجیتال بسازم؟

ارزهای دیجیتال به طور فزاینده‌ای صنایع مختلف مانند سرگرمی، ورزش، زنجیره تأمین و بسیاری دیگر را متحول کرده‌اند. با تغییر قریب الوقوع از web2 به web3، صنعت کریپتو بیش از پیش گسترش پیدا خواهد کرد.

شرکت‌های زیادی وجود دارند که برای یافتن راه‌حل‌های جدید برای مشکلات پیچیده تجاری به فناوری بلاک‌چین روی آورده‌اند.

چه یک شرکت یا یک برند شخصی باشید، دلایل متعددی برای ایجاد یک ارز دیجیتال شخصی خواهید داشت که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

1. آزادی مالی

ارزهای دیجیتال توسط مؤسسات مالی متمرکز مانند بانک‌های مرکزی کنترل نمی‌شوند. با ارزهای دیجیتال انعطاف مالی بیشتری در ایجاد و مدیریت پولتان خواهید داشت. شما می‌توانید عملکرد ارز را برای عملیات تجاری خاص مدنظرتان تنظیم کنید.

اگر در حوزه تجارت بین‌المللی فعالیت می‌کنید، با داشتن ارز دیجیتال شخصی می‌توانید در مقایسه با استفاده از بانک و سایر سیستم‌های مالی سنتی مانند SWIFT، در هزینه و سرعت انجام پرداخت‌های بین‌مرزی صرفه‌جویی کنید.

بیشتر بخوانید: بیت‌کوین جنبشی در جهت آزادی مالی است!

2. برندسازی تجاری

داشتن یک ارز دیجیتال ارزش برند شما را افزایش می‌دهد. به همین دلیل است که برندهای بزرگی مانند تسلا، جی پی مورگان، متا و بسیاری دیگر در استراتژی‌های بلندمدت خود استفاده از ارزهای دیجیتال را در دستور کار قرار داده‌اند.

داشتن ارز دیجیتال شخصی می‌تواند با افزایش کارایی و ایجاد تجربه بهتر برای مشتریان، موجب برتری یک برند نسبت به رقبا شود. در واقع، مشتریان چنین تصور می‌کنند که شما در مورد فناوری ارزهای دیجیتال اطلاعات دارید (که واقعاً این طور است یا اطلاعات کسب خواهید کرد)، که این باعث افزایش اعتماد آنها به شما می‌شود. شما همچنین با ارز خودتان یک روش پرداخت جایگزین بانک به مشتریان جهانی ارائه می‌دهید.

3. تأمین مالی جمعی پروژه

ارزهای دیجیتال ابزاری عالی برای جمع‌آوری سرمایه برای یک پروژه هستند. چه بخواهید هزینه‌های شرکتتان را به سرعت جذب و تأمین مالی کنید، چه یک کمپین تأمین مالی جمعی راه‌اندازی کنید، با انتشار ارز دیجیتال می‌توانید به راحتی به تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران بالقوه دسترسی پیدا کنید.

می‌توانید با راه‌اندازی یک ICO یا یک IDO سرمایه لازم برای عملیات خود از سرمایه‌گذاران دولتی یا خصوصی را جمع‌آوری کنید.

4. امنیت و صرفه‌جویی

از آنجا که کریپتوکارنسی یک ارز جهانی است، با پرداخت از طریق آن می‌توانید در هزینه‌های تبدیل ارز و تراکنش مربوط به پرداخت‌های بین‌المللی صرفه‌جویی کنید. علاوه بر این، ارز شما تحت تأثیر اقدامات تورمی قرار نمی‌گیرد.

5. ارز دیجیتال، آینده حوزه مالی است

پذیرش ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین هر روز سرعت بیشتری می‌گیرد. از آنجا که ارزهای فیات همچنان با چالش‌های بی‌شماری مانند تمرکز و عدم حفظ حریم خصوصی دست و پنجه نرم می‌کنند، ارزهای دیجیتال جایگزین جذابی برای ابزارهای مالی قدیمی هستند.

سه ارز دیجیتال برتر بازار

بدیهی است که تمام چند هزار ارز دیجیتال موجود در بازار ارزش ذاتی یکسانی ندارند. برخی از آن‌ها به دلایل مختلف ارزش بسیار بالاتری دارند.

در ادامه با سه مورد از بهترین ارزهای دیجیتال بازار در حال حاضر آشنا می‌شویم:

بیت‌کوین

صرف نظر اینکه چه تعداد ارز دیجیتال جدید راه‌اندازی و وارد بازار می‌شود، بیت‌کوین (BTC) همچنان بزرگترین ارز دیجیتال دنیای کریپتو است. ارزش بیت‌کوین به عنوان اولین کوین بازار به شدت رشد کرده و هر سال قیمت آن روند صعودی داشته است.

اتریوم

اتریوم (ETH) مفهوم قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) را به دنیای ارز دیجیتال معرفی کرد و قابلیت‌های بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال را گسترش داد.

اتریوم برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها در شبکه خود، کارمزد گس دریافت می‌کند. محبوبیت بیش از حد اتریوم منجر به ازدحام در شلوغی در این شبکه شده است که نتیجه آن افزایش کارمزد گس و کاهش سرعت پردازش تراکنش‌ها بوده است.

بیشتر بخوانید: گس وار (Gas War) چیست و چگونه باید در این رقابت پیروز شد؟

اما با ارتقای اتریوم به مکانیسم اجماع اثبات سهام در نسخه اتریوم 2.0، مسئله مقیاس‌پذیری این شبکه تا حدود زیادی برطرف می‌شود و در نتیجه سرعت تراکنش‌ها افزایش و کارمزدهای گس کاهش پیدا خواهد کرد.

تتر

تتر (USDT) یک استیبل کوین است که با نسبت 1:1 به دلار آمریکا متصل است. استیبل کوین تتر بر روی چندین بلاک‌چین مانند الگوراند، اتریوم و ترون منتشر می‌شود.

تتر به عنوان یکی از محبوب‌ترین استیبل کوین‌ها، برای محافظت از سرمایه کاربران کریپتو در برابر نوسان‌های بازار کریپتو ایجاد شد. تتر حجم معاملات بالایی دارد و کاربران می‌توانند با سپرده‌گذاری آن در پلتفرم‌های مختلف کریپتو بهره دریافت کنند.

سوالات متداول

سخن پایانی

ایجاد یک ارز دیجیتال جدید کار ساده‌ای نیست. طراحی و ساخت ارز دیجیتال نیازمند صرف زمان و منابع بسیار زیادی است. برای این کار باید کدهای پیچیده‌ای بنویسید، درک کاملی از فناوری بلاک‌چین کسب کنید و یک برنامه بازاریابی قوی داشته باشید. حتی با این همه سرمایه‌گذاری، ممکن است ارز دیجیتالی که ایجاد می‌کنید موفقیتی به همراه نداشته باشد.

خوشبختانه، برای داشتن ارز دیجیتال نیازی به یادگیری کدنویسی ندارید. می‌توانید به راحتی در صرافی‌های ارزهای دیجیتال داخلی و خارجی ثبت‌نام کنید و در عرض چند دقیقه خرید و فروش ارزهای دیجیتال مختلف را شروع کنید.